วันหนึ่งเราคุยกับคนคนหนึ่งในเฟสและเรานัดเจอกัล ออ ที่พูดออกมานี่ผมเปนเกย์นะ คนที่ผมนัดมาเจอกัลครั้งแรก เขามีท่าทีแบบผชทั่วไป เทคแคร์เราดี แต่การพูดจาเหมือนพี่น้อง  แต่เราสิแอบชอบเขาไม่อยากเป็นพีน้อง เขาก็ดีกับเรานะคอยถามเสมอว่าหิวไหม กินไรไหม แต่การพูดจา. กูๆๆ จริงๆเรารู้มาเขาก็มีคนคุยเยอะนะ แต่เราก็ทำไรไม่ได้เพราะสถานะเรายังไม่ชัดเจน. จากที่เจอกัลครั้งแรกก็มีครั้ง2 เราไปช่วยเขาทำงานที่ห้อง และก็นอนด้วยกัล กินข้าวด้วยกัล ทามงานด้วยกัล เที่ยวด้วยกัล ก็มีความสุขนะ แต่เราไม่รู้สถานะแค่นั้นเอง. เขาเปนคนไม่ค่อยพูดเพราะ. แต่เราอ่านเจอข้อความในเฟสเขากะคนอื่นเขาพูดเพราะนะ หรือเขาจะคิดกะเราแค่พี่น้องนะ. แต่เราก็นัดเจอครั้งที่3 เรามาช่วยเขาทสมงานที่ห้องค้างห้องเขาสักพัก เราก็หยอกล้อกัล เล่นกัลกินข้าวด้วยกัล ไปไหนมาไหนด้วยกัล. เหมือนเปนแฟนกัลแต่ไม่ใช่เพราะเขายังไม่เคยพูดเรื่องนี้  เรารู้สึกอึดอัดมากเลย แต่เราก็พยายามทามให้ดีที่สุดนะ ทามทุกอย่างโดยไม่หวังผล ฝแต่ก็แอบน้อยใจ  เราควรคิดแบบไหนดี ให้มีความสุข เพราะเราเป็นคนจิงจังกะความรักมากๆๆๆๆๆ ถ้าครั้งนี้เราคิดว่าถ้าไม่ใช่เราคงเข็ดไปอีกนานเลย. หรือเขาจะมีคนชอบอยู่แล้ว เราอาจคิดไปเอง ช่วยคิดหน่อยเรารู้สึกอึดอัดมากเลย จะไปต่อหรือหยุดดี