สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนค่ะ
เราเป็นคนนึงที่มีแฟนค่ะอยู่รร.เดียวกัน เขาใกล้จะจบแล้วค่ะ  เราห่างกัน2ปีได้  เรารู้จักกันทางเฟสก่อน ก่อนที่จะเจอกันตอนงานกิจกรรมของรร. ได้คุยกันมาเรื่อยๆ จนครบกัน เกือบ2เดือนแล้วมั้งคะ เขานิสัยดีค่ะ  อยู่ด้วยแล้วอบอุ่น
เข้าเรื่องเลยนะคะ  เรามีปัญหากับทางบ้านนิดหน่อย....พอรู้เรื่อองที่เรามีแฟน  พี่ของเราสั่งให้เลิกคุยกับพี่เขา แต่พ่อกับแม่ยังไม่รู้ มีแต่พี่ที่อยู่เรื่องเท่านั้น
เราเลยตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดให้กับแฟนของเราฟัง  ซึ่งเขาก็รับฟัง และเข้าใจเรามากก  ซึ่งเราเองก็แปลกใจ ทำไมเขาต้องมาเข้าใจเราด้วยล้ะ
เพราะถ้าเป็นผู้ชายบางคน เขาไม่อยุ่หรอกค่ะ มันลำบากใจ สู้เขาไปเจอคนที่พร้อมมากกว่าเราดีกว่า เราไม่สามารถที่จะทำให้เขาอยุ่กับเราได้ตลอด  เราไม่สามารถไปไหนกับเขาได้   เพราะครอบครัวของเราห่วงและหวงเรามาก  เขาคาดหวังกับเราสูงมากค่ะ จนบางครั้งเราอึกอัดมากกกบอกเลย5555  ซึ่งน้อยคนนักที่จะมีคนรักที่เข้าใจเรื่องแบบนี้นะคะ  ครอบครัวเราบอกให้ตั้งใจเรียนก่อน  กลัวมีแฟนแล้วจะเสียอนคตไรงี้แหละค่ะ ซึ่งเราก็รับฟังครอบครัวนะคะ แต่ก็ไม่สามารถห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ให้รักเขาได้เหมือนกันค่ะ  เรารู้สึกที่ได้คุยกับเขา รักเขานะคะ   *ใครที่มีปัญหาทางด้านนี้ มาเล่าให้ฟังได้นะคะ เพราะบางคนก็มีปัญหาแบบนี้ เราอยากฟังค่ะ เผื่อจะนำทัศนคติของเพื่อนๆมาปรับใช้กับตัวเองบ้าง