เคยนั่งรถไฟฟ้าใต้ดินตอนคนแน่นพอสมควร มีแม่อุ้มลูกวัยประมาณ 3 ขวบเข้ามาในขบวน เด็กก็ร้องจะนั่งๆไม่หยุด แม่ก็ปล่อยลูกร้องจะนั่งๆ จนมีคนลุกให้นั่งแล้วไม่พธดอะไรกับลูกเลย กับอีกแม่ลูกคู่นึงเด็กวัยไล่เลี่ยกัน ในกรณีรถแน่นไม่มีที่นั่งเหมือนกัน แม่อธิบายลูกว่ารถไฟคนเยอะนะลูก เลยไม่มีที่นั่ง จนแป็บนึงก็มีคนลุกให้นั่ง แม่สอนลูกว่าขอบคุณพี่เค้าสิลูก กรณีหลังดูน่ารักกว่าเยอะเลย
คนท้องบางคนรถแน่นๆมาก คนอื่นอาจไม่ทันสังเกตว่าคุณท้องเลยไม่ได้ลุกให้นั่ง อย่าไปโกรธเค้าเลย พอเค้าลุกให้นั่งขอบคุณสักนิดจะน่ารักมากเลย  บางครั้งทำเหมือนติดหนี้กันไงไม่รู้ สังคมไทยสมัยนี้เปลี่ยนไปมากๆ คน แค่คำพูดง่ายๆยามมีคนช่วยเหลือเราก็ยากที่จะพูดออกมา เหตุการณ์แบบนี้พบได้บ่อยตามรถไฟฟ้าทั้งบนดินและใต้ดิน