ผมเจ็บโคนขาหนีบมาหลายปีแล้วครับ เวลาวิ้งหรือเล่นกีฬามันจะปวดจี๊ดขึ้นมาในบางจังหวะ หรือ พอเช้าวันรุ่งขึ้นมามันจะปวดมาบางครั้งถึงกับเดินกะเผลกเลยทีเดียว ก็ทำไงได้พักมาหลายปีไม่หายใจมันอยากวิ่ง
เรื่องมีอยู่ว่าผมอยากสอบนายสิบมากทหารตำรวจมันเป็นความฝันของผมตอน ม.ต้นผมกะไว้ว่าจบ ม.3จะไปลองสอบนายร้อย แต่กลัวว่าท่าติดขึ้นมาจะทำยังไง เราจะฝึกไหวไหม มันก็เป็นเรื่องยากมากด้วยครับเพราะต้องแข่งกับคนเป็นหมื่น แล้าถ้าออกก่อนก็ต้องเสียค่าปรับเป็นแสน มันทำให้ผมท้อแท้หมดกำลังใจตั้งแต่ยังไม่เริ่ม แล้วผมก็ทำใจ....
จนมาตอนนี้ผมจะ18แล้ว จะจบ ม.ปลายแล้ว ผมยังคิดไม่ออกเลยว่าจะเข้าคณะไหน ในหัวผมมันมีแต่ ทหาร ตำรวจ อย่างเดียวเท่านั้นเลยครับ แล้วก็กลัวจะฝึกไม่ไหว ออกก่อนกลัวเสียค่าปรับอีกเช่นเคย.
แล้วถ้าอายุครบ ติดเกณฑ์ทหาร ผมคงแย่แน่ๆ ขนาดเตะฟุตบอลออกกำลังกายยังตื่นเช้ามายังปวดเลยนี่ต้องต่อเนื่องทุกวันแต่ที่จริงใจผมก็อยากเป็นนะครับ
ผมต้องร้องให้เสียน้ำตาทุกวันตอนเป็นช่วงแรกๆหลังกลับมาจากโรงเรียนทุกวันเลยเมื่อก่อนเดินก็ปวดวิ่งก็ปวดมันหน่วงแบบรพคาญมาก ว่าทำไมเพื่อนวิ่งเล่นกันยิ้มแฉ่งแต่ทำไมผมต้องเป็นแบบนี้ไม่มีวันไหนเลยที่ผมไม่คิดว่าเมื่อไหร่จะหาย คุณอาจจะคิดว่าผมอ่อนแอ หรือไม่ผมก็ไม่รู้บางคนอาจคิดว่าปวดโคนขาหนีบแค่เรื่องเล็กแต่สำหรับผมมันใหญ่มาก มันทำให้เสียความมันใจไปเลย ผมควรจะทำยังไงดีเลยครับว่าควรไปสอบไหม หรือ จะทนเรียนคณะที่ตัวเองไม่ชอบ ขอบคุณครับ
ผมอยากสอบนายสิบมากแต่ผมเจ็บโคนขาหนีบผมควรทำยังไงดีครับเครียดมาก
เรื่องมีอยู่ว่าผมอยากสอบนายสิบมากทหารตำรวจมันเป็นความฝันของผมตอน ม.ต้นผมกะไว้ว่าจบ ม.3จะไปลองสอบนายร้อย แต่กลัวว่าท่าติดขึ้นมาจะทำยังไง เราจะฝึกไหวไหม มันก็เป็นเรื่องยากมากด้วยครับเพราะต้องแข่งกับคนเป็นหมื่น แล้าถ้าออกก่อนก็ต้องเสียค่าปรับเป็นแสน มันทำให้ผมท้อแท้หมดกำลังใจตั้งแต่ยังไม่เริ่ม แล้วผมก็ทำใจ....
จนมาตอนนี้ผมจะ18แล้ว จะจบ ม.ปลายแล้ว ผมยังคิดไม่ออกเลยว่าจะเข้าคณะไหน ในหัวผมมันมีแต่ ทหาร ตำรวจ อย่างเดียวเท่านั้นเลยครับ แล้วก็กลัวจะฝึกไม่ไหว ออกก่อนกลัวเสียค่าปรับอีกเช่นเคย.
แล้วถ้าอายุครบ ติดเกณฑ์ทหาร ผมคงแย่แน่ๆ ขนาดเตะฟุตบอลออกกำลังกายยังตื่นเช้ามายังปวดเลยนี่ต้องต่อเนื่องทุกวันแต่ที่จริงใจผมก็อยากเป็นนะครับ
ผมต้องร้องให้เสียน้ำตาทุกวันตอนเป็นช่วงแรกๆหลังกลับมาจากโรงเรียนทุกวันเลยเมื่อก่อนเดินก็ปวดวิ่งก็ปวดมันหน่วงแบบรพคาญมาก ว่าทำไมเพื่อนวิ่งเล่นกันยิ้มแฉ่งแต่ทำไมผมต้องเป็นแบบนี้ไม่มีวันไหนเลยที่ผมไม่คิดว่าเมื่อไหร่จะหาย คุณอาจจะคิดว่าผมอ่อนแอ หรือไม่ผมก็ไม่รู้บางคนอาจคิดว่าปวดโคนขาหนีบแค่เรื่องเล็กแต่สำหรับผมมันใหญ่มาก มันทำให้เสียความมันใจไปเลย ผมควรจะทำยังไงดีเลยครับว่าควรไปสอบไหม หรือ จะทนเรียนคณะที่ตัวเองไม่ชอบ ขอบคุณครับ