อันนี้พาทแรกครับ : http://ppantip.com/topic/35658260

ในวันต่อมา เวลา 5 นาฬิกา แม่ของไซโตะก็ตื่นขึ้นมา อาบน้ำแต่งตัว และไปที่ห้องของไซโตะเพื่อไปปลุกหลุยส์
"หลุยส์ที่รัก ได้เวลาตื่นแล้วนะจ๊ะ หลุยส์" อายาเมะพูดในขณะที่ปลุกหลุยส์
"อะ-อะไรนะ?" หลุยส์พูดในขณะที่มองไปรอบๆ สายตาของเธอยังเบลอๆ อยู่เลย
"ได้เวลาตื่นแล้วจ๊ะ พวกเราต้องเตรียมอาหารเช้านะ" แม่ไซโตะพูด
"ต้องเตรียมเช้าขนาดนี้เลยเหรอ" หลุยส์ถาม
"ใช่แล้ว เราต้องเตรียมให้พร้อมก่อนที่สองคนนั้นจะตื่น ไปกันเถอะ" แม่ไซโตะตอบ

หลุยส์ลุกขึ้นมาแบบงงๆ ไปล้างหน้าแล้วเริ่มทำอาหาร อายาเมะสอนหลุยส์เรื่องการหั่นผักและแครอท การตอกไข่ และหุงข้าว อาหารเช้านั้นทำเสร็จมาตรงจังหวะพอดีเลย ขณะที่ไซโตะและพ่อของไซโตะออกมาจากห้องเพื่อเตรียมทานอาหารเช้า
"อืม.. กลิ่นหอมหวานนี่มันอะไรกัน?" ไซโตะพูด ขณะที่ดมกลิ่นไปด้วย
"ฉันจะไม่อยู่นิ่งๆ เพื่อหาว่ามันคืออะไรหรอกนะ! แข่งกันซิว่าใครจะถึงก่อนกัน!" คิชิโร่บอก
ทั้งสองคนวิ่งไปยังห้องนั่งเล่น ไซโตะไม่อยากจะเชื่อว่าจะเห็นหลุยส์ใส่ผ้ากันเปื้อน เตรียมอาหารกับคุณแม่
"โอ้ ทั้งสองคนตื่นแล้วสินะ หลุยส์ช่วยฉันทำอาหารเช้าให้พวกคุณน่ะ เธอช่วยได้มากเลยล่ะ" แม่ไซโตะพูด
"ขอบคุณค่ะคุณแม่ สำหรับทุกอย่างเลย" หลุยส์เขินตอบ
"หลุยส์ เธอในชุดผ้ากันเปื้อนก็ดูน่ารักดีนี่นา" ประโยคนี้ของไซโตะยิ่งทำให้หลุยส์เขินยิ่งขึ้นไปอีก
"เอาล่ะ มาทานอาหารกันเถอะ!" อายาเมะพูด
"อิทาดะคิมัส!" พูดโดยไซโตะและพ่อของไซโตะ

ทั้งสองคนทานอาหารหมดเกลี้ยง เนื่องจากหิวมากๆ
"อร่อยจัง! ขอบคุณสำหรับอาหารนะที่รัก และก็หลุยส์ด้วย" คิชิโร่กล่าวขณะที่เช็ดปาก
"ตอนนี้ท้องผมแน่นเลย ผมคงกินต่อไม่ได้แล้ว ขอบคุณครับแม่ หลุยส์" ไซโตะบอก
หลุยส์ถึงกับเขินเพราะคำชมของพ่อของไซโตะและไซโตะที่มีรอยยิ้มที่อบอุ่น
"เอาละ ผมต้องไปทำงานแล้ว มานี่เร็ว ไซโตะ!" พ่อไซโตะบอก
"กำลังมาครับ พ่อ"
"ระวังตัวนะค่ะ" หลุยส์และอายาเนะกล่าวพร้อมกัน ขณะที่ไซโตะและคิชิโร่ออกไปทำงาน ให้หลุยส์อยู่กับแม่ของไซโตะ

"เอาล่ะ! ตอนนี้มาทำงานบ้านกันเถอะ" แม่ไซโตะกล่าว
ทั้งสองคนทำความสะอาดบ้านโดยการถูพื้นและเช็ดกระจก ทั้งสองคนเหนื่อยกันมากหลังจากทำเสร็จหมดแล้ว โดยเฉพาะหลุยส์ที่เหนื่อยจัดจนหลับคาโซฟาหลังทำความสะอาดห้องน้ำเสร็จ แม่ของไซโตะมาเห็นเข้า เลยหยิบผ้าห่มมาห่มให้หลุยส์
ขณะเดียวกัน ไซโตะก็ได้สมัครงานเป็นช่างซ่อมมือถือและเพิ่งจะผ่านการสัมภาษณ์และการสอบ ส่วนพ่อของไซโตะก็ทำงานเป็นช่างก่อสร้าง เวลาได้ผ่านไปหลายชั่วโมง ทั้งสองคนได้กลับบ้านมาในสภาพที่เหนื่อยสุดๆ
"เธอสองคนดูเหนื่อยมากเลยนะ ไปอาบน้ำซะสิ ฉันกับหลุยส์จะทำอาหารค่ำให้กินเอง"
"ขอบคุณครับแม่"
"ขอบคุณนะ ที่รัก"
ทั้งสองคนไปอาบน้ำอย่างเหนื่อยๆ พออาบเสร็จแล้วมาที่ห้องนั่งเล่น พวกเขาเห็นอาหารน่าอร่อยมากมายเลย! ขนาดที่ว่าไซโตะเกือบจะน้ำลายไหลส่วนพ่อของไซโตะท้องร้องไม่หยุด
"หลุยส์กับฉันทำทั้งหมดนี่ให้เธอสองคนนะ ตอนนี้ก็ทานได้เลย!"

ทั้งสี่คนก็ทานอาหารด้วยกัน และพูดถึงชีวิตของพวกเขาในวันนี้ หลังจากนั้นหลุยส์และแม่ของไซโตะก็แยกย้ายกันล้างจาน จากนั้นทั้งสองคนก็ต้องซักเสื้อผ้าของไซโตะกับคิชิโร่ โดยหลุยส์จะเป็นคนซักชุดของไซโตะส่วนอายาเมะจะเป็นคนซักชุดของสามีเธอ ไซโตะได้สอนหลุยส์เรื่องการซักผ้ามาแล้ว เมื่อหลุยส์เห็นชุดในของไซโตะถึงกับรังเกียจและไม่อยากจะจับเลยทีเดียว แต่สุดท้ายเธอก็ซักให้อยู่ดี หลังจากซักเสร็จ หลุยส์ก็เหนื่อยเอามากๆ ไซโตะอยู่บนเตียงนอนรอหลุยส์อยู่ เพื่อที่จะแสดงให้เห็นว่าคอมพิวเตอร์มันทำงานยังไง แต่เมื่อหลุยส์เข้ามาปุ๊บ เธอก็เข้านอนแล้วหลับทันทีเพราะความเหนื่อย

"ดูเหมือนว่าหลุยส์จะทำงานบ้านมาเยอะเลยสินะ ยังไงซะ พรุ่งนี้โชคดีเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์และงานของฉันจะเริ่มจริงๆ ก็สัปดาห์หน้า ฉันจะให้เธอดูพรุ่งนี้ละกัน" ไซโตะคิดอย่างนั้น จากนั้นก็ห่มผ้าให้หลุยส์ แล้วหอมหน้าผากก่อนจะพูดว่า "ราตรีสวัสดิ์ หลุยส์ที่รัก"


บทที่ 2 ก็จบไปแค่นี้ล่ะครับ เดี๋ยวตามกันต่อกับบทที่ 3 : เที่ยวกันเป็นครอบครัว ครับ