คือว่าด้วยความติดของเรา เราก็เลยหาๆๆๆๆ

จนไปเจอเว็บนึง เราไม่แน่ใจว่าเป้นเรื่องจริงๆ หรือเรื่องแต่งนะ น่าจะเป็นเรื่องแต่งอะแหละ5555 แต่อ่านๆดูแล้วใช้ได้เลย

แต่มันดันเป้น ภาษาอังกฤษ อะดิ้ เพราะฉะนั้นมาใช้กระทู้นี้ ช่วยๆกันแปลเป็นไทยแล้วอ่านกันเถอะ !!

ที่มา https://www.fanfiction.net/s/9853519/1/Zero-No-Tsukaima-Season-5

เราจะค่อยๆทยอยแปลมาให้อ่านะะะ ใครอยากช่วยก็ช่วยเลยย เราติดมากก 5555555555

พอดีว่าเรายังไม่ได้ยืนยันตัวตนง้ะ เลยต้องเป้นกระทู้คำถามอะงื้อ

ตอนที่ 1 : บทนำ

หลังจากหลุยและไซโตะ ได้มาที่โตเกียวด้วยเวทย์มนต์ของหลุย ไซโตะก็พาหลุยชมเมืองของตนเอง (ก็ฮันนีมูนในโตเกียวดีๆนี่เอง >///< )
ไซโตะจึงตักสินใจที่จะกลับไปบ้านของตนเองพร้อมกับหลุย และอธิบายเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น ทั้งเรื่องของโลกเวทย์มนตร์และเรื่องการแต่งงานของทั้งสอง ให้ครอบครัวของไซโตะฟัง และรับรู้ทุกอย่าง

ณ บ้านของ ไซโตะ
"ดิ้ง ด่อง"เสียกดออดดังขึ้น, หลังจากนั้นประตูบ้านก็เปิดออก
สิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้าคือ แม่ของเขาที่สวมผ้ากันเปื้อนตามปกติ และพ่อของเขาที่สวมเสื้อธรรมดา,กางเกงขาสั้นธรรมดา และสวมถุงมือที่ตัดนิ้วไว้ทั้งสองข้าง
"ผม กลับมาแล้วครับ" ไซโตะ ตะโกนและพยายามสงบความตื่นเต้นของเขา
"ไซโตะ ! ไปอยู่ที่ไหนมา ?!" เมื่อพูดจบแม่ของไซโตะ วิ่งไปกอดไซโตะในทันที
"ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะ"  พ่อของไซโตะบอกเขา
"พวกเราขอเข้าไปในบ้านได้ไหมครับ ?" ไซโตะถาม, ทั้ง 2 พยักหน้าแล้วเดินนำเข้าไปในบ้าน
"ไปกันเถอะหลุย ^//^" ไซโตะบอกหลุย และยิ้มให้กับหลุย

เมื่อเข้ามาในบ้าน
หลุยรู้สึกตกใจเล็กน้อยที่เห็นบ้านของไซโตะ
"นั่งลงสิ เพื่อนของไซโตะ" พ่อของไซโตะบอกกับหลุยพร้อมกับยิ้มให้ด้วยความต้อนรับและอบอุ่น
แม่ของไซโตะออกมาจากครัว พร้อมกับชาสองแก้วเพื่อนำมาให้ไซโตะและหลุย
"ฉันชื่อ ฮิรากะ เคียวชิโร่ และนี่ภรรยาของฉัน ฮิรากะ อายาเมะ หรือก็คือพ่อแม่ของไซโตะนั่นแหละ" เคียวชิโร่(พ่อไซโตะ) พูดพรางยิ้มไปด้วย
"ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"อายาเมะ(แม่ไซโตะ)พูด
"แม่ครับ . . . ผมมีเรื่องจะอธิบายและบอกพ่อกับแม่เป็นอย่างแรก,สัญญากับผมได้ไหมว่าจะไม่ตกใจ ?" ไซโตะถาม
"อื้มม,ได้สิ" แม่ของไซโตะตอบ
"นี่คือ หลุย . . .และพวกเราแต่งงานกันแล้ว -//-" ไซโตะพูดพร้อมกับจับมือหลุยไว้, หลุยมองและยิ้มให้กับไซโตะ(นึกหน้าตอนเขินของสองคนนี้เองนะ)
"ห้ะะ อะไรนะ -0-!!" แม่ของไซโตะพูด พร้อมกับทำหน้าตกใจ,แต่ก็ยังรักษาสัญญา (อธิบายอารมณ์เป็นคำพูดไม่ออก -0-")
"ใช่หรอ ทำไมฉันไม่รู้เรื่องนั้นเลย" พ่อของไซโตะพูด
"พวกเราขอโทษค่ะ ที่ไม่ได้ขออนุญาตหรือบอกอะไรเลย,เพราะว่า . . ." หลุยพูดและดงียบไป
ไซโตะพูดต่อขึ้นมาว่า"เพราะว่า ไม่ใช่ที่โลกนี้"
"ลูกหมายความว่ายังไง ที่บอกว่าไม่ใช่ที่โลกนี้ ไซโตะ?"แม่ของไซโตะถามด้วยความสับสน
"งืมมม เรื่องมันค่อนข้างยาวน่ะครับ,ก็คือว่าขณะที่ผมกำลังมองหางานอยู่เพราะหาเงินเพื่อซ่อมโน้ตบุ้ค(เรื่องจากตอน1) ในขณะที่เดินอยู่กลางถนน ผมก็หลุดเข้าไปอีกโลกนึง และกลายเป็นผู้รับใช้ของหลุย"ไซโตะพูด
"ใช่ หนูอยู่ในโลกที่มีเวทย์มนตร์, มีหลายๆสิ่งเกิดขึ้น, และพวกเราก็ได้แต่งงานกัน ไซโตะช่วยชีวิตหนูไว้หลายครั้ง, และหนูรักไซโตะมาก" หลุยพูด
"เดี๋ยวนะ เธอบอกว่าเธออยู่อีกโลกหนึ่ง แล้วทำไมตอนนี้ถึงมาอยู่ที่นี่ได้ ?" พ่อของไซโตะถาม
"หลุยเป็นผู้ใชเวทย์มนตร์แห่งความว่างเปล่า หลุยมีเวทย์มนตร์บทนึงที่สร้างประตูมิติทำให้มาที่โตเกียวได้ แล้วอีกทางนึงที่จะมาที่นี่คือบินเข้าหาสุริยุปราคา" ไซโตะตอบพ่อ
"ไม่มีทาง . . . " พ่อของไซโตะตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่แปลกไป
"พวกเรามีบางสิ่งที่จะสารภาพกับลูกเช่นกัน" แม่ของไซโตะพูดขึ้นมา
"สารภาพ? อะไรหรอครับแม่?" ไซโตะถามและรู้สึกตื่นเต้น
"แม่ . . . ก็มาจากโลกนั้นเช่นกัน, ตามแม่มาสิ" แม่ของไซโตะพูด และเดินนำทุกคนไปที่ห้องของเธอ

ทุกคนเดินตามไปที่ห้องของเธอ เธอเอื้อมมือเข้าไปในกระเป๋าของเธอและหยิบเอากล่องกุญแจออกมา เธอหยิบกุญแจออกมาและก้มลงปลดล้อคลิ้นชักด้านล่างที่เธอได้ล็อคไว้มาเป็นเวลานาน เมื่อเธอเปิดออกข้างในกล่องนั้นมีเสื้อคลุมสีเข้ม(มันเขียนว่าindigoคงสีแบบน้ำเงินเข้ม),เครื่องแต่งกายแบบเก่า และไม้เท้าของเธอ เธอได้หยิบของเหล่านั้นออกมาแล้วนำไปให้หลุยดูเพื่อยืนยันว่าทั้งหมดเป็ยของจริง
"คุณ . . คุณเป็นชนชั้นสูง?" หลุยถามด้วยความตกใจ
"ใช่แล้ว,จริงๆแล้วฉันเป็นผู้ใช้เวทย์ว่างเปล่าเช่นเดียวกับเธอ" แม่ของไซโตะตอบหลุยและมองออกไปข้างนอก
"พ่อด้วยหรอ !!?" ไซโตะถาม ด้วยความตกใจมากเช่นเดียวกับหลุย
"พ่อเป็นผู้รับใช้ของแม่ลูกน่ะ ผู้คือ แกรนดัฟ" พ่อของไซโตะตอบพร้อมกับถอดถุงมือเพื่อแสดงรอยอักษรรูนที่มือซ้ายของเขา
"ห้ะะะ !! เป็นไปไม่ด้ายยยย !!?" ไซโตะตะโกน
"หื้มม,ดูเหมือนว่าไซโตะจะมีสายเลือดของชนชั้นสูงเช่นกันสินะ" หลุยบ่นพึมพำ
"เฮ้อออ ฉันบอกคุณแล้วไงว่าห้ามเรียกตัวเองว่าอสูรรับใช้ . . ฉันเกลียดวรรณะเหล่านั้น" แม่ของไซโตะพูด ( ตอนนี้หลุยทำหน้าแบบอึ้งอ้าปากกว้าง *0*)
"เห้อมม เธอบอกว่ามันไม่สุภาพที่จะเรียกแบบนั้น, เธอคิดว่าฉันเป็นเพื่อนมนุษย์มากกว่าอสูรรับใช้ นั่นเป็นเหตุผลที่เธอหนีออกมาจากโลกแห่งนั้น เธอยืนกรานที่จะมายังโลกให้ได้ เธอไม่ได้ต้องการชนชั้นสูงพวกนั้น เพราะชนชั้นสูง'สกปรก'พวกนั้นพยายามทำลายความคิดของเธอ" พ่อของไซโตะพูดด้วยรอยยิ้ม
"ฉันไม่ต้องการที่จะกลับไป ฉันอยากอยู่ที่นี่มันมีความสุขมากกว่าที่จะอยู่ในโลกเวทย์มนตร์ที่มีแต่ความเศร้า" แม่ของไซโตะพูดพร้อมกับถอนหายใจ
"ฉัน . . ไม่เคยรู้ว่ามีวิธีมาที่นี่มาก่อน" หลุยกล่าวและคิด
"เรามาที่นี่ด้วยสุริยุปราคา, ฉันแอบพาแม่ของเธอมาผ่านทาง Portal(อันนี้แปลไม่ออก555)เมื่อหลายปีที่ผ่านมา, และพาเธอมาที่โตเกียว ฉันไม่ได้รวยและกลับมาในสภาพที่บ้านเลวร้ายกว่านี้ ฉันรู้ว่าคุณไม่สามรถกลับไป ผ่านทางสุริยุปราคาได้" พ่อของไซโตะพูด
"อย่างไรก็ตาม, หลุย . . เธอมาจากตระกูล Valliere ใช่ไหม ?, ฉันจำ คาริน de la Valliere ได้ เราเคยเป็นเพื่อร่วมชั้นเรียนเดียวกัน" แม่ของไซโตะกล่าว
"คาริน de la Valliere เป็นแม่ของหนู" หลุยตอบ
"ว่าแล้ว ฉันเห็นเธอคล้ายกับแม่ของเธอมาก,ดีหล่ะ ลูกคิดว่าภรรยาคนสวยของลูกสวยกว่าแม่ของลูกรึเปล่าหล่ะ ?" พ่อของไซโตะถาม
"ฮ่า ฮ่า, เธออาจจะสวยที่สวยที่สุดในจักรวาบนอกเหนือจากแม่ก็ได้นะ" ไซโตะตอบอย่างมั่นใจและโอบไหล่หลุย ทำให้หลุยเขินอาย
"ไซโต้ะะะะะ !!" หลุยพูด พร้อมกับความเขินอายและสีหน้าที่แดงเพราะความเขิน
"อะน่ะ ไซโตะเราอยู่ที่นี่ก็รู้ๆกัน" พ่อของไซโตะแซว
"พ่อครับ ทำไมพ่อไม่บอกผมก่อนหน้านี้หล่ะครับ?" ไซโตะถาม

"อืมม  . . . ทั้งหมดก็เพราะพวกเราต้องการที่จะลืมอดีตและมองไปยังอนาคต แต่ดูเหมือนว่าลูกจะหนีดชคชะตาของตัวเองไม่ได้สินะ, พวกเขาสูยเสีย Grandalf ไป แต่กลับได้ลูกชายของ Grandalf แทน" พ่อของไซโตะพูดพรางหัวเราะไป
"ถึงจะไม่ชอบมัน แต่มันก็ทำให้ลูกมีความสุข" พ่อของไซโตะพูด
"พ่อมีประการณ์แบบเดียวกับผม ผมสามารถถามอะไรพ่อหน่อยได้ไหม" ไซโตะตามพ่อ
"ได้สิ ถามมาได้หมดเลย" พ่อของไซโตะตอบกลับแบบไม่ลังเล
"พ่อกับแม่ไม่ได้เริ่มชอบกันตั้งแต่แรกใช่ไหมครับ ? นอกจากนี้พ่อเคยใช้ Deflinger(ดาบพูดได้) รึเปล่า? แล้วพ่อไปที่ดลกนั้นผ่านทางวาปแบบผมรึเปล่า(ไข่เขียวๆที่ทำให้ไซโตะไปโผล่อีกโลก) ?" ไซโตะรัวคำถามใส่พ่อ
"อ่าา อืมม เราทั้งสองชอบกันตั้งแต่แรก พ่อคิดว่าเรารักกันตั้งแต่ตอนนั้นแหละ พ่อไม่รู้เรื่องจริงในตอนนั้นเป็นยังไง แค่รู้ว่าตอนนั้น องค์หญิงอยู่ที่นั่น, พ่อไม่ได้ใช้ ไอ่เดว . . เดวฟริงอะไรนี่แหละ, พ่อจำได้แค่คันธนู กับลูกธนูมันถูกรียกว่า'Aechery' อ๋อใช่ พ่อสะดุดล้มลงไปในวาปสีเขียว รู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ที่ Halkeginia แล้วหล่ะ" พ่อของไซโตะเล่า
"เหมือนกับเราเลย" ไซโตะคิด
"ลูกได้แต่งงานแบบดั้งเดิมที่ Halkeginia ทำไมเราไม่เฉลิมฉลองงานแต่งของลูกในแบบเรามั่งหล่ะ" พ่อของไซโตะถามด้วยสีหน้าดีใจ
"ดีเลย ฉันก็คิกเช่นนั้น" แม่ของไซโตะเห็นด้วย
"ฉันน่ะนะ ชอบครอบครัวของไซโตะมากๆเลย พวกเขาดีกว่าครอบครัวของฉันอีก" หลุยพูดและยิ้มไป
"เอาน่า ฉันเข้าใจเราไปกันเถอะ" ไซโตะพูดและจับมือหลุยพร้อมกับยิ้มให้

ณ โตะอาหารในมื้อค่ำ
"โอ้โหหห คุณทำอาหารแบบนี้ตลอดเลยหรอค้ะ" หลุยถาม
"ไม่ตลอดหรอก แต่วันนี้เป็นข้อยกเว้นนะจ้ะ, ลองชิมซูชินี่สิหลุย" แม่ของไซโตะพูด พร้อมป้อนซูชิหลุย
"ขอบคุณมากนะค้ะ มิส . . ? " หลุยหหยุดและขอบคุณแม่ของไซโตะที่ยังไม่รู้ว่าจะเรียกเธอว่ายังไง
"เรียกฉันว่า แม่ ก็พอ" แม่ของไซโตะตอบ และยิ้มให้อย่างอบอุ่น
"แล้วก็เรียกฉันว่า พ่อ นะ เพราะเธอเป็น๓รรยาของไซโตะนิ่นะ" พ่อของไซโตะพูดขึ้นมา
หลุยยิ้มอย่างมีความสุขที่ไซโตะมีพ่อแม่ที่ดีขนาดนี้

ทั้งหมดก็ทานอาหารค่ำกัน และเล่าเรื่องราวของกันและกันให้ฟัง หลังจากนั้นทั้งหมดก็แยกย้ายกันเข้านอน โดยที่ไซโตก็ยังนอนกับหลุยเช่นเคยยยยย

จบตอน 1 แย้วววว

จะพยายามอัพเดทเรื่อยๆน้าา เราเรียนอยู่ US พอจะแปลได้บ้าง มีผิดพลาดก็ขออภัยนะครับผมมมม
ช่วยกันแปลได้น้าาา 555555555