สวัสดีคะดิฉันชื่อ ลิน(นามสมมติ) และเพื่อนดิฉันอีกคนที่กำลังจะเล่าเรื่องเกี่ยวกับเธอเธอชื่อ ฟิน(นามสมมติ) ที่มาเล่าวันนี้เพราะไม่ไหวจริงๆกับนิสัยของเธอมาเข้าเรื่องเลยนะคะเราสองคนไม่เคยเจอกันและพึ่งมาเจอกันรู้จักกันตอนเรียนมหาลัยเดียวกันแล้วเราก็อยู่หอเดียวกันจนค่อนข้างสนิทกันเธอมีนิสัยหลายอย่างที่ฉันเองก็ไม่ชอบแต่ก็ไม่ได้บอกไป ฟินเนี่ยเธอจะชอบไปเที่ยวแล้วมีครั้งนึงเธอมายืมกางเกงขาสั้นฉัน? ฉันก้คิดนะว่าเสื้อผ้ามันยืมกันด้วยหรอขนานเพื่อนสนิทแท้ๆเรายังไม่เคยเลยตอนนั้นเป็นอะไรที่แบบเห้ยยย อะไรเนี่ยของใช้ส่วนตัวนะ..แต่ดิฉันก็ให้ยืม(ดิฉันเนี่ยจะเป็นคนง่ายๆอะไรก็ได้ จนบางทีเราก็อยากให้เขาคิดเองได้นะว่าอะไรควรไม่ควรโตๆกันแล้ว) แล้วต่อมาก็เรื่องกระติกน้ำ? เราสองคนจะชอบกินน้ำแข็งมากฉันเลยซื้อกระติกน้ำมาละไปใส่น้ำแข็งกินที่ห้องและนางก้จะมาขอส่วนแบ่งตลอด(ไม่ออกตังด้วย)ฉันก้โอเคไม่ว่าไรจนบ่อยครั้งขึ้นเรื่อยๆแล้วบางทีฉันไม่ได้ซื้อเธอซื้อละก้จะมาเอากระติกฉันไปทุกครั้งฉันเห็นว่ามาเอาไปบ้างละไม่เห็นบ้างจนบางทีเอาไปก็ไม่เอามาคืนจนฉันต้องไปเอาที่ห้องเธอเองจนฉันทนไม่ไหวฉันเลยซื้อกระติกใหม่เผื่อว่าเธอจะรู้สำนึกบ้างแต่ไม่เลยเธอก็เอาของฉันไปคองเลยจนนานๆไปเธอก็ขอซื้อต่อละเรื่องอื่นๆอีกยืมไปไม่ว่าแต่ยืมเสร็จก็ควรที่จะคืนนี่เล่นไม่คืนเลยต้องรอให้ทวงเพราะบางทีเราก็ต้องใช้ เวลายืมเงินเรานอนอยู่เราก้จะบอกให้เธอหยิบเงินเองเลยแต่พอหลังจากนั้นมายืมเราหลับเธอก็จะหยิบไปโดยไม่ได้ขอละจะมาบอกทีหลังเรื่องสุดท้ายบัตร ATM เราหลับอยู่เธอก็หยิบของเราไปเฉยละก็ค่อยโทรมาบอกทีหลังละถามรหัส ATM เธอจะโอนเงินแต่ไม่อยากเสียค่าธรรมเนียมเลยใช้บัตรเรา พอบอกพ่อพ่อก้บอกว่ามันของใช้ส่วนตัวนะแต่นิสัยแบบนี้ก้คงแก้ไม่ได้แล้วล่ะ ถ้าคุณเจอเพื่อนแบบนี้จะทำอย่างไร เราก็อยากจะบอกว่าความสนิทกันไม่ใช่จะทำไรก็ได้กับเพื่อนสนิทแท้ๆของเรายังไม่เคยแบบนี้เลยเราคุยกันทุกเรื่องแต่เราก็มีความเกรงใจกันตลอด