โอ้มาถึงวันนี้อีกแล้วหนอ
วันที่รอเซ่นโฎนตาเขาเลี้ยงผี
ซึ่งเป็นสิ่งที่สืบทอดมานานปี
ประเพณีของเขมรและกูยเรา
อันผมนั้นเป็นกอนเจาคือลูกหลาน
ดุงอนุคือบ้านมิเงียบเหงา
ทั้งอะเพาะอะแหมะและโมเฮา
ซึ่งพวกเนาเข้าร่วมเซ่นแซนโฎนตา
ไฮกะจีไปเซ่นในวันนี้
บูลได้ที่คือเมาได้เกือบถูกด่า
กินเข้าไปจาดาลๆนั้นเขาว่า
โอ้แทบบ้าเมาจนเละเทะหมดเอย
(แปลศัพท์ กอนเจา=ลูกหลาน  ดุง=บ้าน อนุ=ปู่ อะเพาะ=พ่อ อะแมะ=แม่ โมเฮา=พวกเฮา*แปลงจากโมไฮ พวกเนา=พวกเขา
ไฮกะจี=ผมก็ไป บูล=เมา จาดาลๆ=กินเยอะๆ)