สวัสดีค่ะ เรามีปัญหาเศร้าใจเรื่องหนึ่ง
แฟนเราเป็นรุ่นน้อง1ปี ตอนนี้เราเพิ่งเข้าปี1
เเล้วเวลาว่างก็ไม่ค่อยตรงกัน เพราะเราเองก็มีทั้งเรียนเเล้วก็กิจกรรมด้วย
บางวันก็เหนื่อยจนหลับไปก่อน บางวันเราก็คุยกันน้อย
เวลาว่างมีไม่ค่อยตรงกันค่ะ  เเล้วมีอยู่ช่วงหนึ่งเมื่อประมาณ อาทิตย์ที่เเล้ว
เรานอนเร็วประมาณ4-5 เเล้วเขานอนดึก ไม่ได้คุยกัน เขาน้อยใจเรามากๆ
เเต่เราก็นอนจริงๆเเล้วตอนนั้นก็มีหวัดอยู่นิดหน่อย
เรานอนเร็ว จนเค้าน้อยใจไม่คุยกับเรา
เราก็พยายามง้อ นัดเจอ ทักไปง้อโทรไปหา
เขาก็ไม่มีท่าทีจะดีขึ้นมาเลย จนเราตามง้อมาได้ระยะหนึ่ง
ก็ดีขึ้น40% เเต่ก็ไม่100% เขาบอกว่า เสียใจมากกับสิ่งที่เกิดขึ้น ตอนนี้
เขารู้สึกเฉยๆกับเรา ไม่ได้รู้สึกอะไร เเล้วก็อยากจะรู้สึกแบบนี้สักพักเพราะใกล้สอบ
ไม่อยากเสียใจอีก เขาบอกว่าถ้ากลับไปรู้สึกแบบเดิม เขาต้องเสียใจอีกเเน่ๆ
เราก็บอกเขาว่า เราจะไม่ทำให้เสียใจอีก เราจะแบ่งเวลาให้ดีกว่านี้
เเล้วก็ง้อมาตลอด ตอนนี้ ยังไม่มีอะไรดีขึ้นกว่าเดิมเลย
เขาบอกว่าจะพยายามไม่คิดเรื่องนั้น เขาคุยกับเราเเบบเย็นชา
เหมือนคนไม่รู้จักกัน เหมือนไม่ได้เป็นแฟนกัน เราอึดอัดมาก
พอพูดไป พอถามไป เขาก็รำคาณ หงุดหงิด เเล้วก็โกรธอีก
เเต่เราก็ยังไม่ได้เลิกกัน เเล้วเราก็ไม่อยากให้เป็นแบบนั้น
เราไม่รู้จะทำยังไงดี ไม่รู้จะง้อยังไงดี
เราตามง้อมาร่วม1อาทิตย์เเล้ว เราเสียใจมาก
กับสิ่งที่เกิดขึ้น ร้องไห้ทุกคืนก่อนนอน ตั้งเเต่เกิดเรื่อง
เราอยากกลับไปดีกับเขา ไม่รู้จะทำยังไงดี

เพื่อนๆมีข้อคิดเห็นกันอย่างไรบ้างค่ะ มีวิธีพอจะเเนะนำเราได้ไหม
ตอนนี้เหมือนเราไม่มีสิทธิ์ไปคุยอะไรเยอะเรื่องนี้เลย เพราะมันจะทำให้เขาคิด
เเล้วก็รำคาณ หงุดหงิด ปวดหัว เราควรไปต่อ หรือเราควร หยุดคุยหายตัวไป
หรือเราควรทำยังไงดี  เราอยากให้ความรู้สึกกลับมาเป็นเหมือนเดิม