ค่ะตามหัวข้อเลย แม่ยังห้ามนู่นห้ามนี่ ไม่ให้ออกไปไหน ไม่ได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อน ชีวิตวัยรุ่นที่ควรจะเป็นก็รู้สึกว่าโดนขีดจำกัด อธิบายเหตุผลไป ก็บอกว่าอย่ามาเถียงอยู่มั้ยคะ แบบเค้าเชื่อว่าการเลี้ยงลูกแบบไม่ปล่อย น่ะดี จะได้ควบคุมง่ายๆ กลัวนู่นนั่นนี่ รู้นะคะว่าเป็นห่วง แต่เราก็โตแล้ว เป็นเด็กดีมาโดยตลอด อยากรู้ว่ามีใครมีประสบการณ์แบบนี้ แล้วควรแก้ไขยังไงดีอาคะ  แล้วก็อยากรู้ด้วยว่า ทำไมพ่อแม่ถึงยังคิดแบบนี้กับเรา TT  หรือเพราะเราดูเป็นคนที่เชื่อฟังผู้ใหญ๋มาตลอด ก็เลยกลัวว่าถ้าไม่มีผู้ใหญ่อยู่ จะทำเองได้ยังไง แต่ก็อ่าวก็เพราะพ่อแม่ไม่ยอมให้ทำอะไรด้วยตัวเองนี่หน่า  ลูกถึงได้เป็นแบบนั้น ทำไมมันถึงต้องดูไรย้อนแย้งกันล่ะ  

ขอโทษนะคะถ้าพิมไรออกมางงๆ ถ้าได้ความเห็นจากฝั่งพ่อแม่ด้วยก็จะขอบคุณมากเลยค่ะ เลยอยากรู้ความคิดจริงๆ แล้วเราจะได้ปรับๆ หรือสื่อสารเพื่อให้เข้าใจกัน