สวัสดีครับทุกๆคนในพันทิป และคนที่อ่านกระทู้ของผมอยู่ตอนนี้ ผมชื่อ "โซ่" นะครับ ผมเป็นผู้ชายธรรมดาทั่วไปคนหนึ่งที่แทบจะไม่รู้จัก ppantip.com เลยก็ว่าได้ ผมไม่คยเข้ามาอ่านไม่เคยเข้ามาดูหรืออะไรทั้งนั้น จนกระทั่งผมได้พบกับเธอคนหนึ่งที่ทำให้ผมอยากจะเขียนเรื่องราวเหล่านี้ขึ้นมา ผู้หญิงคนที่ชอบอ่านกระทู้ 18+ ในเว็บไซด์นี้ แล้วเวลากระทู้ที่เธอเสพติดอยู่นั้นมันปลิวไป เธอมักจะเหวี่ยงและหงุดหงิดอยู่เสมอ ผมเลยลองเข้ามาอ่านกระทู้อย่างที่เธออ่านดูบ้าง แล้วมันก็ทำให้ผมติดมันขึ้นมาจริงๆ พอผมเริ่มอ่านเรื่องราวของใครคนคนหนึ่งที่แชร์เรื่องราวความรักของเธออยู่นั้น มันก็ทำให้ผมอยากแชร์เรื่องราวความรักของผมและเธอขึ้นมาบ้าง เพราะเรื่องราวของเราก็ไม่ได้แตกต่างจากคนอื่นมากนักสักเท่าไหร่ แต่ถึงยังไงผมก็อยากให้ทุกคนได้ลองอ่านกระทู้ของผมดูบ้างนะครับ กระทู้ส่วนใหญ่ในพันทิปนี้จะเป็นเรื่องราวจากทางฝั่งของผู้หญิงตั้งขึ้นมาเป็นส่วนมาก แต่ผมจะเป็นผู้ชายส่วนน้อย หรืออาจจะเป็นผู้ชายคนแรกเลยก็อาจจะใช่นะครับที่มาตั้งกระทู้เล่าเรื่องราวความรักในแนว 18+ แบบนี้ อยากให้ลองอ่านกันดูครับ.....
ปล.เธอไม่ได้บังคับให้ผมตั้งกระทู้แต่อย่างใด เธอไม่รู้ด้วยซ้ำครับว่าตอนนี้ผมเล่น ppantip.com เป็นแล้ว
*เรื่องราวความรักของผมมันเริ่มต้นขึ้นเมื่อสามสี่ปีก่อน สมัยผมยังเป็นละอ่อนกรุบกรอบไฟแรง พึ่งเรียนจบแต่ยังคงติดเพื่อนสังสรรค์เฮฮาปาร์ตี้กันทุกคืน
ผมไปผับบ่อยมาก เรียกได้ว่ากลางคืนคือเวลาเที่ยวของผมส่วนกลางวันเป็นเวลานอนครับ ครอบครัวผมค่อนข้างนะครับค่อนข้างจะมีฐานะนิดๆหน่อยๆ ผมเลยไม่ซีเรียสเรื่องจบมาแล้วไม่มีงานทำเพราะที่บ้านทำธุรกิจอยู่แล้ว ผมเลยไม่เอาไหนเลยครับ วันๆเอาแต่กินเที่ยว ไม่ค่อยอยู่บ้าน พาสาวมาคอนโดหรือไม่ก็ไปนอนคอนโดสาวๆที่หิ้วมาจากผับ ผู้ชายทุกคนเคยมีประสบการณ์นี้ครับผมคอนเฟิร์ม One Night แต่ผู้หญิงบางคนที่เข้ามาหาผมไม่ใช่แบบนั้น ทุกคนหวังมากกว่านั้นครับ ไม่ใช่ว่าผมจะร่านขนาดนั้นนะครับ ไม่ใช่เลย ผมจะนอนกับคนที่ผมสแกนเป็นอย่างดีแล้วเท่านั้น ไม่ใช่ใครเข้าหาก็ได้หมด ไม่ใช่ครับ!!
*จนวันหนึ่งผมก็ไปเที่ยวกับเพื่อนตามปกติของผม แต่ตอนนั้นสายตาผมมองไปแค่ที่เธอที่กำลังนั่งหัวเราะคิกคักกับเพื่อนเธอที่โต๊ะใกล้ๆกันกับโต๊ะของพวกผม ผมไม่รอช้าที่จะเดินเข้าไปทักทายเธอ
ผม : สวัสดีครับ
เธอ : สวัสดีค่ะ
พร้อมกับส่งยิ้มหวานตอบกลับมาให้ผม ตอนนั้นในใจผมคิดว่าเธอก็คงเหมือนผู้หญิงทั่วไปที่ชอบมองผู้ชายที่เปลือกนอกภูมิฐานดี
ผม : ชื่ออะไรเเหรอครับ
เธอ : ชื่อ "แอล" คะ (ขออนุญาติให้ตัวย่อจากชื่อจริงของเธอนะครับ)
ผม : ชื่อน่ารักดีนะครับ
เธอ : ขอบคุณคะ
แล้วเราก็ยังคงทำความรู้จักกันไปเรื่อยๆ เธอเป็นคนยิ้มสวยมากดูวางมาด แต่เธอไม่มีท่าทีที่จะชวนผมไปต่อหรือยังไงเลย จนต้องเป็นผมที่เป็นฝ่ายรุกเธอ
ผม : ให้ผมไปส่งไหมครับ
เธอ : ไม่เป็นไรคะ มากับเพื่อนคะ
ผม : ให้ผมไปก็ได้นะครับ
เธอ : ไม่สะดวกคะ
แล้วเธอก็ร่ำลากับผมเพื่อกับบ้านกับเพื่อนของเธอ โดยไม่มีท่าทีที่จะสนใจผมเลยสักนิดเดียว ความรู้สึกผมตอนนั้นเหมือนโดนต่อยไปสองมัด หน้าชาสิครับนี่เป็นครั้งแรกที่ผมชวนผู้หญิงไปต่อด้วย แล้วเธอปฏิเสธผม
คืนต่อมาผมก็ยังมาที่ผับเหมือนเดิมปกติแต่เพิ่มเติมคือมารอเธอคนนั้นครับ "แอล" ผู้หญิงตัวเล็กๆแต่ดูร้ายกาจและหยิ่งยโส ที่ทำให้ความรู้สึกของผมเปลี่ยนไปจากเดิมที่มีต่อผู้หญิงทุกๆคน แต่คืนนี้ผมแห้วครับ ไม่มีวี่แววของเธอเลย คืนนี้ผมคงไม่ได้คุยกับเธอ ผมเลยตัดสินใจคอนโดเร็วกว่าปกติ เพราะความรู้สึกของผมตอนนี้ผมก็ไม่สามารถอธิบายมันได้ถูกเหมือนกัน คืนนี้ผมปฏิเสธผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาหาผมและชวนผมไปต่อ เพื่อรอเธอแต่ผมกลับรู้สึกเหมือนโดนเธอปฏิเสธทั้งๆที่ยังไม่ได้ชวน ผมไม่เคยรู้สึกเฟลขนาดนี้มาก่อนครับ และผมก็ไม่เคยมีความรู้สึกนี้กับใครมาก่อน ผมคิดว่ามันคือ "รักแรกพบ"
"ถ้าหากวันนั้น..."(18+)
ปล.เธอไม่ได้บังคับให้ผมตั้งกระทู้แต่อย่างใด เธอไม่รู้ด้วยซ้ำครับว่าตอนนี้ผมเล่น ppantip.com เป็นแล้ว
*เรื่องราวความรักของผมมันเริ่มต้นขึ้นเมื่อสามสี่ปีก่อน สมัยผมยังเป็นละอ่อนกรุบกรอบไฟแรง พึ่งเรียนจบแต่ยังคงติดเพื่อนสังสรรค์เฮฮาปาร์ตี้กันทุกคืน
ผมไปผับบ่อยมาก เรียกได้ว่ากลางคืนคือเวลาเที่ยวของผมส่วนกลางวันเป็นเวลานอนครับ ครอบครัวผมค่อนข้างนะครับค่อนข้างจะมีฐานะนิดๆหน่อยๆ ผมเลยไม่ซีเรียสเรื่องจบมาแล้วไม่มีงานทำเพราะที่บ้านทำธุรกิจอยู่แล้ว ผมเลยไม่เอาไหนเลยครับ วันๆเอาแต่กินเที่ยว ไม่ค่อยอยู่บ้าน พาสาวมาคอนโดหรือไม่ก็ไปนอนคอนโดสาวๆที่หิ้วมาจากผับ ผู้ชายทุกคนเคยมีประสบการณ์นี้ครับผมคอนเฟิร์ม One Night แต่ผู้หญิงบางคนที่เข้ามาหาผมไม่ใช่แบบนั้น ทุกคนหวังมากกว่านั้นครับ ไม่ใช่ว่าผมจะร่านขนาดนั้นนะครับ ไม่ใช่เลย ผมจะนอนกับคนที่ผมสแกนเป็นอย่างดีแล้วเท่านั้น ไม่ใช่ใครเข้าหาก็ได้หมด ไม่ใช่ครับ!!
*จนวันหนึ่งผมก็ไปเที่ยวกับเพื่อนตามปกติของผม แต่ตอนนั้นสายตาผมมองไปแค่ที่เธอที่กำลังนั่งหัวเราะคิกคักกับเพื่อนเธอที่โต๊ะใกล้ๆกันกับโต๊ะของพวกผม ผมไม่รอช้าที่จะเดินเข้าไปทักทายเธอ
ผม : สวัสดีครับ
เธอ : สวัสดีค่ะ
พร้อมกับส่งยิ้มหวานตอบกลับมาให้ผม ตอนนั้นในใจผมคิดว่าเธอก็คงเหมือนผู้หญิงทั่วไปที่ชอบมองผู้ชายที่เปลือกนอกภูมิฐานดี
ผม : ชื่ออะไรเเหรอครับ
เธอ : ชื่อ "แอล" คะ (ขออนุญาติให้ตัวย่อจากชื่อจริงของเธอนะครับ)
ผม : ชื่อน่ารักดีนะครับ
เธอ : ขอบคุณคะ
แล้วเราก็ยังคงทำความรู้จักกันไปเรื่อยๆ เธอเป็นคนยิ้มสวยมากดูวางมาด แต่เธอไม่มีท่าทีที่จะชวนผมไปต่อหรือยังไงเลย จนต้องเป็นผมที่เป็นฝ่ายรุกเธอ
ผม : ให้ผมไปส่งไหมครับ
เธอ : ไม่เป็นไรคะ มากับเพื่อนคะ
ผม : ให้ผมไปก็ได้นะครับ
เธอ : ไม่สะดวกคะ
แล้วเธอก็ร่ำลากับผมเพื่อกับบ้านกับเพื่อนของเธอ โดยไม่มีท่าทีที่จะสนใจผมเลยสักนิดเดียว ความรู้สึกผมตอนนั้นเหมือนโดนต่อยไปสองมัด หน้าชาสิครับนี่เป็นครั้งแรกที่ผมชวนผู้หญิงไปต่อด้วย แล้วเธอปฏิเสธผม
คืนต่อมาผมก็ยังมาที่ผับเหมือนเดิมปกติแต่เพิ่มเติมคือมารอเธอคนนั้นครับ "แอล" ผู้หญิงตัวเล็กๆแต่ดูร้ายกาจและหยิ่งยโส ที่ทำให้ความรู้สึกของผมเปลี่ยนไปจากเดิมที่มีต่อผู้หญิงทุกๆคน แต่คืนนี้ผมแห้วครับ ไม่มีวี่แววของเธอเลย คืนนี้ผมคงไม่ได้คุยกับเธอ ผมเลยตัดสินใจคอนโดเร็วกว่าปกติ เพราะความรู้สึกของผมตอนนี้ผมก็ไม่สามารถอธิบายมันได้ถูกเหมือนกัน คืนนี้ผมปฏิเสธผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาหาผมและชวนผมไปต่อ เพื่อรอเธอแต่ผมกลับรู้สึกเหมือนโดนเธอปฏิเสธทั้งๆที่ยังไม่ได้ชวน ผมไม่เคยรู้สึกเฟลขนาดนี้มาก่อนครับ และผมก็ไม่เคยมีความรู้สึกนี้กับใครมาก่อน ผมคิดว่ามันคือ "รักแรกพบ"