แก้ไข
สวัสดีครับ กระทู้แรก ...
ผมเป็นทหารใน จ.ชายแดน อยู่มาหลายปีก็ทำแต่งานไม่ได้มองใคร ผมชอบอ่านกระทู้ในบีทอค แล้ววันหนึ่งก็มีผู้หญิงทักมาคุยกับผม ..ก็คุยกันเรื่อยๆจนแอทเฟซ แอทไลน์ คุยกัย ได้ความว่าเธอทำงานที่ กทม. และเขตปริมณฑล ต้องไปพบลูกค้าทุกวันตามหน่วยงานต่างๆ เธอเคยมีสามีและมีลูกแล้ว 1 คนแต่นั่นไม่ปัญหา ผมเข้าใจว่าทุกคนมีอดีต เราคุยกันเรื่อยๆจนตกลงสถานะ"แฟน" ในสถานะที่เพื่อนฝ่ายผมรู้ แต่ทางเขาไม่มีใครรู้  
เธอเลิกงาน 17:00 กว่าจะขับรถถึงห้องพักก็ 21:00 รถติดบ้างอะไรบ้าง ผมไม่ชอบโทรหาเธอเวลาขับรถเพราะกลัวเธอจะเสียสมาธิ พอเธอกลับถึงห้องพัก เธอก็บอกเพลีย หลับไป (ไม่เคยได้คุยกัน)เธอไม่เคยรุ้ว่าแต่ละวันภารกิจของผมเป็นอยู่ยังไง กลางวันก็ไม่ค่อยได้คุยแม้แต่ไลน์ก็ไม่ทักมา(คงยุ่งมาก)  ผมก็เข้าใจว่าเวลาไม่ตรงกัน เธอไม่สบายผมก็เป็นห่วง แม้แต่ติดภารกิจในสนาม ก็ยังหาเวลาถามไถ่อาการตลอดถ้ามีเวลา  แต่เธอก็ไม่ค่อยเปิดอ่าน นานๆค่อยตอบกลับมา เป็นอย่างยี้มาสักระยะ และล่าสุด!!! เธอบอกเจ็บตา เป็นตาแดงมา 2-3 วันแล้ว เลิกงานจะนอนพักผมก็รู้มาตลอดตั้งแต่อาการเริ่มแรก
แต่วันเสาร์เธอไปเที่ยว ดื่มกับเพื่อน ซึ่งผมก็ไม่มีโอกาสได้ห้ามอะไรเธอไปโดยทิ้งข้อความแรกของวันเมื่อ 17:49น. ว่า"ไปกินเบียร์กับเพื่อนนะ" แล้วเธอก็เงียบไปจน 01:39น. เธอไลน์มาว่า "ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าพี่ไม่เคยเป็นห่วงหนูเลย" !!!
ในขณะที่ผมอ่านทุกข้อความที่เธอส่งมา ผมอยู่ในป่าครับ ผมมาปิดล้อม ผมติดภารกิจ 😔😔
กับข้อความที่ได้รับ ผมผิดใช่ไหมที่เป็นห่วงอาการเจ็บไข้ของเธอมาตลอด แต่ไม่แสดงออกว่าห่วงเวลาที่เธอไปเที่ยวกินเหล้า..กับใครก็ไม่รู้ ผมควรง้อไม๊
จะไปต่อหรือจบแค่นี้ ... ขอความเห็นหน่อยครับ