สวัสดีครับ ผมชื่อว่า "T" (ขออนุญาตใช้ตัวย่อ)
......ประสบการณ์ของผม มันเริ่มต้นขึ้นตอนเปิดเทอมวันแรก ของ ม.4
วันนั้น ผมเดินมากับเพื่อน เห็นเด็กผู้หญิงอยู่คนหนึ่งยืนคุยกับเพื่อน เลยถามมันไปว่า "ใครอ่ะ เด็กใหม่หรอวะ?"
เพื่อนผมมันก็หัวเราะ 'นั่น "B" ไง มุงจำไม่ได้หรอ?'... ผมอึ้งเลยครับ.. แบบ "เฮ้ย ไมน่ารักขนาดนี้วะ"
"B" คือเพื่อนชั้นเดียวกับผม เรียนมาพร้อมกันตั้งแต่เด็กถึง ม.4 นี้ครับ เมื่อก่อน ผมชอบแซว ชอบแกล้งเธอ
เพราะตอนนั้นเธอจัดได้ว่าอ้วนมากๆ ตุ้ยนุ้ยเลยล่ะ ก็ด้วยนิสัย(ที่ไม่ค่อยดีเท่าไรของผม แหะๆ)
เลยชอบหาเรื่องมาแกล้งเธอตลอดครับ เพราะมันสนุกดี บางครั้งแกล้งเธอจนร้องไห้กันเลยทีเดียว(ผมนิสัยแย่มากครับตอนนั้น)
หาเรื่องแกล้งเธอสารพัด จนเพื่อนมันแซวว่าเป็นแฟนกัน
แต่ตอนนั้นเด็กๆอ่ะครับ ยังไม่ได้คิดอะไร เอาแต่เล่นๆไปวันๆ
มาถึงวันนี้ ผมแทบไม่เชื่อสายตา ปิดเทอมใหญ่ที่ผ่านไปนี้ "B" เปลี่ยนไปเยอะมาก ผมนี่จำแทบไม่ได้เลย
"B" สวย และน่ารักขึ้นมาก แบบไม่คิดเลยว่าจะน่ารักขนาดนี้ ยัยหมูที่ผมชอบแกล้งหายไปไหน
พอ "B" ทักผม ผมนี่ทำตัวไม่ค่อยถูกเลยครับ แบบ "ตรู จะพูดแบบไหนดีวะ" คือแกล้งเขาไว้เยอะ ก็ได้แต่ตอบผ่านๆไป
ตั้งแต่วันนั้น ผมชอบมองเธอมากขึ้น ชอบเวลาที่เธอยิ้ม ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน รู้สึกเหมือนใจมันสั่นๆ เวลา "B" อยู่ใกล้ๆ
เมื่อก่อนก็รู้สึกเฉยๆ แต่ตอนนี้เหมือนมันรู้สึกมากกว่า
ผมได้นั่งโต๊ะเรียนใกล้กันด้วยครับ เลยได้ใกล้กันบ่อยๆ ไม่รู้ว่าด้วยความน่ารัก หรือว่าความนิสัยดีไม่เปลี่ยนของเธอนะครับ
ที่ทำให้ผมรู้สึกกับเธอ มากกว่าคำว่า "เพื่อน" ยิ่งใกล้กันทุกวัน ได้เห็นหน้าทุกวันมันยิ่งทำให้ผมรู้สึก
จนในวันนึง ผมก็ได้รวบรวมความกล้า และได้พูดความในใจของผมออกไปให้เธอฟัง..