มุสลิมชอบอธิบายเรื่องการเข้าสวรรค์ของอิสลามประมาณว่า
    - เด็กที่ทำข้อสอบไม่ได้ครูจะให้ผ่านไหม (ที่จริงมันะก็ไม่ยุติธรรมนะเพราะมันน่าจะเป็นเด็กทำสอบได้แต่ไม่ไหว้ครู ครูเลยให้ตก)
    - ลูกที่ไม่รักแม่ แม่จะมอบมรดกให้ไหม (ก็ไม่แฟร์อยู่ดีเพราะแม่เป็นคนที่จับต้องได้ ไม่ได้เป็นความเชื่อเหมือนพระเจ้า)

แต่ตามความเชื่อในอิสลามพระเจ้าไม่เพียงแต่ไม่ให้คนดีที่ไม่เชื่อเข้าสวรรค์ แต่พระเจ้าทรงอุตส่าห์ออกแบบสร้างนรก ใส่ความคิดพิจารณาอย่างรอบคอบอย่างถี่ถ้วนว่าจะทรมานคนดีเหล่านี้อย่างไร

ก็เหมือนกับ
เด็กที่ทำข้อสอบได้ครูไม่ไห้ผ่านเพราะไม่ทำความเคารพครู
เด็กที่พ่อแม่ไม่มอบมรดกให้เพราะไม่ไหว้พ่อแม่

แต่ไม่จบแค่นั้นครูและพ่อแม่จากด้านบนได้คิดพิจารณาว่าจะทำอย่างไรให้ลูกศิษย์หรือลูก ตัวเองได้รับความทุกข์อย่างสาสมไปจนลูกศิษย์หรือลูกของตัวเองหมดอายุไข ถ้าพ่อแม่หรือครูด่วนจากไปก่อนก็จะมอบหมายให้คนอื่นทรมานลูกศิษย์หรือลูกตัวเองต่อโทษฐานที่ไม่ยอมทำความเคารพตัวเอง เหมือนกับที่พระเจ้าท่านทรงอุตส่าห์ออกแบบสร้างนรกเพื่อให้คนดีที่ไม่เชื่อตัวเองอยู่

ถ้ามีครูหรือพ่อแม่อย่างนี้อยู่จริงมุสลิมจะรู้สึกธรรมดาใช่ไหมหรือน่าจะควรแก่การยกย่องด้วยซ้ำเพราะทำเหมือนที่พระเจ้าทำเลย

ทำไมพระเจ้าอิสลามจึงให้ความสำคัญในความยิ่งใหญ่ของตัวเองมากขนาดนี้ครับ มากกว่าความดี ความประเสริฐ ความรัก ความดีงามทั้งหลายบนโลกนี้?