เนื้อเพลงมีดังนี้.....       หนทางข้างหน้ายังอีกไกล กว้างใหญ่ ไม่มีใครกล้าก้าวไปถึง ในทางมืดมิด ไร้ซึ่งความหวานซึ้ง ทุกคนจึงไม่กล้าเผชิญ      สองฝั่งข้างทางดูเงียบเห

หลายครั้งที่ล้มเพราะเกิดจากการที่ดื้อ ไม่ฟังใคร ทำให้พัง การคิดผิดๆๆ ตัดสินใจผิดพลาด ใจไม่แข็งพอ เลยต้องล้ม แต่การล้มนั้นก็คิดว่า วันหนึ่งเราจะยืนได้บ้างในใจเรา แต่ไม่รู้จะมีหนทางใดที่จะกลับมายืนได้บ้

เราล้มเหลวในฐานะการใช้ชีวิตสุดๆ ทักษะไม่มี มัวแต่เล่น เสียเวลาและเงินไปอย่างไร้ค่าจนชีวิตพัง พึ่งจะมารู้ตัวว่าตัวเองล้มเหลวขนาดนี้ รู้สึกไม่ไหว รู้สึกไร้ประโยชน์ มันจะดีกว่าไหมถ้าจะตายๆไปซะตอนนี้จะได้

ผมอายุ18 ครับ การเรียนก็ย่ำแย่มาตลอด พยายามทำอะไรแต่ละอย่างไม่เคยมีสมาธิกับมันเลยสักอย่างครับ ทั้งเรียนทั้งเรื่องอะไรต่างๆนานา แม่ผมก็พยายามพูดให้ผมทำงานส่งครู อย่ามัวแต่ทำอะไรที่มันไม่มีประโยชน์เสียเ

ห้วงคะนึง… ...ผมลืมตาตื่นขึ้นมาท่ามกลางความมืดมิด... ...มืดเสียจนผมไม่แน่ใจว่าผมได้ลืมตาขึ้นมาจริงหรือไม่ ผิวกายและลมหายใจสัมผัสได้ถึงความหนาวเย็นและชื้นแฉะรอบๆ บริเวณ... ...สายตาที่ลืมอยู่ใ