ต้องบอกก่อนว่า นี่เป็นกระทู้แรกที่ตั้งใจมารีวิว มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆก.ไก่ล้านตัวค่ะ ปกตินั่งอ่านหาข้อมูลอย่างเดียว แต่วันนี้เราจะเปลี่ยน555+
ตามมาเลยค่ะ จะพาไปเที่ยวน้ำตกหมันแดง อุทยานแห่งชาติ ภูหินร่องกล้าของเราๆทุกคน 555+ พวกเราเริ่มออกเดินทางจากทับเบิก ประมาน7.30 น.ค่ะ ถึงด่านเข้าอุทยานก็จ่ายค่าเข้าไปคนละ 50 บาทถ้าจำไม่ผิด ถ้ามีรถก็เสียค่ารถเข้าด้วยคะ ปล1.ของรถนี่จำไม่ได้ว่าได้ว่ากี่บาท ปล.2 ถ้าจะซื้อของกินต้องซื้ออก่อนเข้าไปนะคะ เพราะระหว่างทางที่จะไปถึงที่ทำการพิทักษ์อุทยานนั้น ไม่มีร้านค้าแต่อย่างใด ธรรมชาติล้วนๆไม่มีเมืองผสม จบปิ้ง ขนาดเริ่มเดินทางตัวหนังสือยังเยอะขนาดนี้ เอาล่ะได้ฤกษ์ไปกันเลยดีกว่า
จากด่านทางเข้าอุทยานภูหินร่องกล้าถึงหน่วยพิทักษ์อุทยาน ระยะทางประมาณ 10 km.ค่ะ ส่วนเวลาในการเดินทางก็แล้วแต่ความเร็วแรงของคนกะรถเลยเลย ไม่ได้กวนนะอันนั้นเราพูดจริงๆ 555+ ต่อคะต่อถึงพอถึงที่ทำการปุ๊ปก็เตรียมตัวโดยการเปลี่ยนชุดให้เข้ากะคอนเสปเดินป่าตามหาทากเอ้ยเดินป่าไปหาน้ำตกหมันแดงกันเลย ฮ่าๆทริปนี้สำคัญเลยถุงกันทากนะเออ แต่ถ้าไม่กลัวก็จะใส่รัยก็ใส่ไปเลย ตามสบาย รองเท้าก็แบบเกาะพื้นดีหน่อย เอาสตั๊ดเตะบอลไปก็ได้แล้วแต่เลย เอาที่สบายใจคนเดิน แล้วก็ในเป้ของเราก็ควรมีของกินพออิ่มแล้วก็น้ำสักขวดนึงพอค่ะ ไม่ต้องเยอะเอาจริงๆก็ไม่ค่อยหิว เพราะอิ่มธรรมชาติแล้ว (ไม่ได้เว่อจริงๆ)
ทริปนี้มีความพิเศษเพิ่มมาอีกอย่างนึงนอกจากเรา 4 คนที่จะเข้าป่าพร้อมพี่จำนง (พี่จนท.อุทยาน) ยังมีพี่ๆกลุ่ม ฅนบ้าเดินป่าไปหาเขา กันอีกประมาณ7-8 คน ซึ่งจากการสอดส่องเฟสของพี่ๆ ได้ความมาว่าพี่เขาเข้าป่ากันตลอดเลย ณ จุดๆ นี้ดีใจที่ได้ไอดอลเพิ่มมากอีกกลุ่มค่ะ555+ ถ้าไปกัน 4 คนคงเฉาตายกลางป่า  พอค่ะพอไปเถอะ
ก่อนออกเดินทางซักหน่อยค่ะ ถ่ายกะป้ายตามคอนเสปเราอีกเหมือนเดิม

มีเรื่องฮานิดหน่อย การใส่ทุกกันทากเขาให้ใส่ก่อนแล้วค่อยสวมรองเท้านะคะ ไม่ใช่ใส่รองเท้าแล้วสวมถุงกันทากทับอีกที คือถ้าใส่แบบนี้ถุงน่าจะขาดก่อนเจอทากอีกค่ะ ด้วยความที่เพื่อนเป็นคนใสๆค่ะ เลยใส่ผิด ฮ่าๆ
เรียบร้อยเดินทางต่อได้ค่ะ เราจะเดินตามถนนไปสัก 100 เมตรได้ค่ะ ก่อนจะเลี้ยวเข้าป่า ถ้ามาเองคงเดินเลยไปค่ะ เพราะทางเข้ามันก็ไม่ได้เหมือนทางเข้าเลยสักเท่าไหร่ก็เหมือนป่าปกติ แต่ไม่ได้ถ่ายมานะ ฮ่าๆ
เข้าป่ามาละพวกเราสี่คนนี่รั้งท้ายเลยค่ะไม่ได้เดินช้านะ แต่เราถือคติที่ถือเข้าไปก่อนเจอน้องทากเกาะก่อนค่ะ เดินทางสบายเลยทีเดียว  เดินมาสักพักได้ยินเสียงพี่คนหน้าสุดร้องละคะ เจอน้องทากเข้าแล้วจริงๆ
ระหว่างทางบอกเลยค่ะว่าป่าที่นี่สวยสมบูรณ์มากค่ะ มีพืชพรรณทุกชนิดเลยทีเดียว เราก็ถ่ายรูปไปเรื่อยค่ะไม่รีบ ใบเมเปิ้ลก็มา เดินไปสักพักใหญ่ค่ะเริ่มได้ยินเสียงน้ำไหล แหมะตรงนี้คิดแล้วว่าต้องใช่ ต้องใช่แน่ๆน้ำตกหมันแดงที่รอคอย แต่พอเดินไปถึงมันไม่ใช่ค่ะ แค่สายน้ำที่ไหลผ่านน่าจะไหลไปรวมกันเป็นน้ำตกนั่นแหละค่ะท่านผู้อ่าน แต่ขอบอกเลยว่าน้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลาม๊าก แต่ไม่มีปลานะ5555+
จากตรงนี้มีสะพานไม้ท่อนสองท่อนให้เดิมข้ามไปค่ะ ได้บรรยากาศไปอีก
การเดินทางในป่าของเราเต็มไปด้วยความฮาแฝงไปด้วยความช้ำของก้นค่ะ ล้มกันเป็นว่าเล่นเลยเนื่องจากมันลื่นแล้วก็มีช่วงที่เป็นทั้งขึ้นเขามั้ง ลงเขามั๊งสลับกันไป เล่นโคลนกันมันเลยทีเดียว

คนแบกกล้องก็แบกไป คนแบกตัวเองก็แบกไปรับผิดชอบตัวเองกันไป

เดินต่อไปค่ะวนไป ช่วงไหนที่ชันมากมีเชือกให้จับพอพยุงตัวได้ค่ะ แต่อย่างว่าละ เราเน้นฮา ถึงมีเชือกเราก็ล้ม เห็นหลังกลุ่มพี่ๆฅนบ้าเดินป่าไปหาเขาอยู่รำไร ส่วนเรารั้งท้ายเหมือนเดิม ชมนกชมไม้ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ
ชมนกชมไม้ไปสักพักได้ยินเสียงน้ำตกอีกแล้ว ฮึบๆ ถึงแล้วของจริง ณ จุดๆ นี้ อยากวิ่งลงไปหาน้ำตกด้วยความเร็วแสงมาก แต่ก็ทำได้เพียงค่อยๆเดินไป ฮ่าๆ มาละค่ะชั้นแรก (น้ำตกหมันแเดงเราจะนับจากชั้นบนสุดเป็นชั้นที่1 แล้วก็เดินลงไปเรื่อยๆเป็น 2 3 4 5 ...)
บอกเลยว่าสวยมากๆค่ะ น้ำนี่เย็นชื่นใจมากจริงๆ สวยงามมาก

นี้แค่ชั้นแรกนะคะ  แต่บอกเลยว่าชั้นต่อๆไปจำไม่ได้เเล้วว่ารูปไหนคือชั้นอะไร ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย