เพิ่งผ่านวันครบรอบ 10 ปี เหตุการณ์รัฐประหารปี 49 ไปหมาดๆ จะว่าไปคนไทยก็ผ่านอะไรต่อมิอะไรกันมาโชกโชนอยู่เหมือนกัน ถ้ายังจำกันได้ เราผ่านการรัฐประหารกันมา 2 ครั้ง ทำประชามติใหญ่ 2 ครั้ง เลือกตั้งทั่วไปกันอีก 2 ครั้ง นับๆ แล้วเปลี่ยนนายกรัฐมนตรีมาแล้ว 6 คน เฉลี่ยคนนึงอยู่บนเก้าอี้ไม่ถึง 2 ปี แทบจะเรียกได้ว่าสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันเหมือนเล่นเก้าอี้ดนตรีเลยก็ว่าได้ มีการนำมวลชนออกมาชุมนุมบนท้องถนนนับครั้งไม่ถ้วน มีกิจกรรมอารยะขัดขืนมากมายให้ได้เห็นกันชนิดต่างกรรมต่างวาระตามแต่ความครีเอทของแต่ละกลุ่มจะคิดได้สารพัด     

           เรียกได้ว่าเป็นทศวรรษที่ประเทศบอบช้ำ คนไทยคุ้นชินกับความแตกแยกและชินชากับความขัดแย้งในสังคมอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ประเทศถูกแช่แข็งหยุดอยู่กับที่ไป 10 ปี ซึ่งหลายคนมองว่าไม่ใช่เป็นการหยุดอยู่กับที่ธรรมดาๆ แต่เป็นใส่เกียร์ถอยหลังโดยไม่รู้ตัวประเทศเพื่อนบ้านแซงหน้าเรากันไปหมดจนขีดความสามารถในการแข่งขันของเราต้องวิ่งตามหลังมาเลเซียและเวียดนาม โดยมีลาวและกัมพูชาวิ่งกระหนาบข้างชนิดหายใจรดต้นคอเลยก็ว่าได้

          จนมาถึงยุค คสช. นำโดยพลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา เข้ามากอบกู้บ้านเมืองให้กลับเข้าสู่ความสงบเรียบร้อยได้ 2 ปีเศษ เราเริ่มกลับมามีความหวังกันได้อีกครั้ง จริงอยู่ บรรยากาศอาจยังไม่ดีที่สุด แต่อย่างน้อย เราก็ไม่ได้เห็นภาพการออกมาเคลื่อนไหวรวมพลม๊อบจัดตั้งบนท้องถนนกันได้พักใหญ่ๆ แล้ว ประเทศกำลังเริ่มจะดีขึ้นตามลำดับ

      จนเมื่อ NGOs ต้านโรงไฟฟ้าถ่านหินกระบี่กลุ่มหนึ่งได้ออกมาประกาศพร้อมเคลื่อนไหว ดีเดย์ 15 ต.ค.นี้ หวังปลุกมวลชนออกมาบนท้องถนนอีกครั้ง ......

ขอบคุณภาพจาก: www.nationweekend.com และ www.manager.co.th



ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ ประเทศยอมเสียเวลาเพื่อให้คนไทยได้หันหน้าเข้าหากันแก้ปัญหานี้โดยพบกันคนละครึ่งทาง กรณีของโครงการโรงไฟฟ้าถ่านหินกระบี่ รัฐบาลให้ตั้งคณะกรรมการไตรภาคีตามข้อเรียกร้องของ NGOs เพื่อมาวางกรอบกติกา รับฟังความคิดเห็น และร่วมกันหาทางออกให้กับประเทศ โดยได้มีการพูดคุยกันไว้อย่างชัดเจนถึงผลที่ออกมา ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรทุกฝ่ายจะต้องเคารพกติกาที่ได้ตกลงกันไว้เป็นมั่นเป็นเหมาะ

ขอบคุณลิงค์วิดิโอจาก: Manger Online - https://www.youtube.com/watch?v=vlp2iDw3AbY&feature=youtu.be

         
          แต่แล้วก็เป็นตัวแทน NGOs อีกนั่นแหละ ที่พยายามจะล้มคณะกรรมการไตรภาคีที่ตนเองเรียกร้องให้มีขึ้น ด้วยเทคนิคการประวิงเวลาต่อรองสารพัดรูปแบบตามเกมถนัดเหมือนที่เคยทำๆ มา ไล่มาจนกระทั้งแสร้งประกาศทิ้งไพ่ใบสุดท้ายขอลาออกจากคณะกรรมการไตรภาคีก็มีปรากฏออกมาให้เห็นตามข่าวรายวันในช่วงที่ผ่านมา ทั้งหมดนี้เพียงเพราะผลที่ออกมาไม่เป็นไปตามธงที่ฝ่ายตนตั้งเอาไว้

ขอบคุณภาพจาก: www.thaipbs.or.th และ www.greenpeace.org

          สิ่งเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นความเคยชินที่เราเห็นกันมาบ่อยครั้งในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา จนแทบจะเดาเรื่องราวต่อได้เลยว่า ถ้าจั่วหัวขึ้นต้นมาแบบนี้จะลงท้ายด้วยอะไร

โครงการสร้างโรงไฟฟ้าถ่านหินกระบี่ไม่ใช่เป้าหมายแรกและเป้าหมายเดียวของ NGOs เพราะจากการแสดงจุดยืนผ่านสื่อโซเชียลมีเดียของแกนนำที่เผาหัวไปก่อนหน้านี้ ทำให้เห็นธงที่ชัดเจนว่ามีเจตนาขัดขวางไม่ให้โครงการเมกะโปรเจคใดๆ ของรัฐบาลที่ทำเพื่อประโยชน์ของคนไทยทั้งชาติสามารถเกิดขึ้นได้จริง


ขอบคุณภาพจาก: www.js100.com

NGOs ทำเพื่ออะไร???

             เมื่อธงของ NGOs ไม่ใช่การ "คัดค้าน" แต่เป็นการ "ขัดขวาง" ไม่ให้ประเทศเดินหน้าก็เท่ากับเป็นการหงายไพ่เล่นให้เห็นเจตนาที่แท้จริงของการเคลื่อนไหวที่ผ่านมาทั้งหมดว่า เป็นการเตะตัดสกัดขาไม่ต้องการให้ประเทศไทยที่ล้มลุกคลุกคลานอยู่ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา สามารถกลับฟื้นยืนขึ้นได้ใหม่
             
          หยุดฝันร้ายประเทศไทยข้ามผ่านเดจาวูนี้ไปให้ได้เพราะประเทศยังต้องก้าวต่อ...