"People don't take trips, Trips take people"
- Jonh Steinbeck
ตอนแรกโฮจิมินท์-มีเทอ-เกิ่นเทอ
http://ppantip.com/topic/35610455
ตอนสาม ฮาเตี้ยน-กัมโพท
http://ppantip.com/topic/35634796
เราถึงเกิ่นเทอ (Can Tho) เมื่อคืนเกือบ 3 ทุ่ม แต่เป็นคืนที่เรามีความสุขที่สุดในการปั่นกลางคืน ด้วยอากาศที่สบายไม่ร้อน ถนนดีรถไม่พลุกพล่าน สะพานสวย
"สะพานๆ อีกแล้วพี่แหม่ม.." โด่งหันมาพูดคำนี้ทุกทีที่เห็นสะพานอยู่ข้างหน้า..
ไงล่ะ แต่ไม่ว่ากี่สะพานเราก็ต้องปั่นข้ามไปอยู่ดี ซึ่งทั้งหมดมีประมาณ 8 สะพาน (โอ้วแม่เจ้า)
พร้อมกับงงว่าเมืองอะไร (คระ) ไหงสะพานมันต้องทำเยอะขนาดนี้...เกิ่นเทอค่ะ...จำชื่อนี้ไว้ดีๆ "Can Tho"
สงสัยถึงขนาดต้อง กูเกิ้ลดูว่าเกิ่นเทอ เป็นเมืองใหญ่อันดับสี่ของประเทศเวียดนามและเมืองใหญ่ที่สุดในบริเวณดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง มีชื่อเสียงเรื่องตลาดน้ำ หมู่บ้านทำกระดาษสา และลำคลองท้องถิ่นที่สวยงาม และเป็นจุดผ่านของลำน้ำต่างๆ ที่มารวมกันเป็นลำน้ำโขง...นี่ไงล่ะ แม่น้ำเยอะ สะพานเยอะตามมา
ข้อควรระวังสำหรับนักปั่นมือใหม่ถอดด้าม
คือการปั่นลงสะพาน สนุกจริง และก็อาจจะเจ็บจริง...
ตอนได้รถมาใหม่ๆ ปั่นแถวบ้านล้มไป 1 ครั้ง พักไป 2 อาทิตย์ด้วยหนังเปิดทั้งแขนและขา ..นี่ล้มแบบเบาะๆ
แต่ถ้าล้มแบบลงสะพานด้วยความเร็วเกือบ 30 นี่..จบทริปแบบตัวคนเดียว ไม่ได้ไปต่อแน่นอนค่ะ ตอนเราจอดถ่ายรูปบนสะพานพระรามแปด (คล้ายๆ) และปล่อยรถตามแรงโน้มถ่วงโลก ความรู้สึกคอจักรยานหลวมๆ แต่ก็พยายามบังคับให้แน่น และบอกน้องว่าคอจักรยานหลวม แต่พอมาเช็คเช้าวันรุ่งขึ้น จุดพับคอจักรยานถูกปลดออกไม่ได้ล็อคกลับ (จักรยานพับ) ทำให้มันอาจจะพับลงมาได้
เสียววูบขึ้นมาทันทีว่า ถ้าเกิดเหตุการณ์จักรยานคอพับตอนลงสะพานเมื่อคืน คงได้กลับบ้านก่อนหรือนอนรออยู่ในโรงพยาบาลที่ไหนในเกิ่นเทอ
ไม่ว่าจะเดินทางด้วยวิธีใด Safety First เลยค่ะ..ได้กลับบ้านโดยปลอดภัยถือเป็นรางวัลสำหรับการเดินทาง
- ประกันภัยการเดินทางสำหรับนักเดินทางคงทำเป็นปกติค่ะ - a must
- สังเกตุอุปกรณ์ สภาพจักรยานขณะปั่น ถ้ารู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ ต้องถามเพื่อนให้ช่วยตรวจสอบให้
สะพานแขวนใหญ่ที่เกิ่นเทอ
อนุสาวรีย์ลุงโฮ ที่ Can Tho เราโจ๊กกันว่าลุงโฮยังยืนตรงได้เพราะคุณลุงไม่ดื่ม...
เสียงส่วนน้อย VS เสียงส่วนมาก
คืนนี้เราตกลงกันว่าเราจะค้างที่นี่ 2 คืน สล้บให้เป็นการพักการปั่น 1 วัน และให้เราคิดและทำใจอีกวันว่าจะไปต่อมั้ย
ป๋าพงศ์เป็นคนตั้งกฎกติกาว่า หากเป็นเรื่องเครียดให้ถือเอาเสียงส่วนน้อยเป็นหลัก เพราะถ้าหากมีใครสักคนที่ไม่มีความสุข กลุ่มใหญ่ต้องปรับตามเค้า ...หล่อโฮกๆเลยป๋า...
วันพักในเกิ่นเทอ
เช้าวันนี้เราเลยตื่นกันสายหน่อยแล้วปั่นไปดูวัดที่สวย ที่ต้องปั่นข้ามสะพาน (อีกแย้ว..
)
วัดนี้ห่างจากตัวเกิ่นเทอไปประมาณ 10 กิโล ท่ามกลางแดดร้อนที่ต้องหยุดพัก..แต่พอถึงแล้วได้ถ่ายรูปสวยสมใจ
แถมหน้าวัดยังมีร้านอาหารมังสวิรัติ ให้เราและน้องๆได้กินกันแบบหร๊อยเลยค่ะ
จริงๆ มีเมืองโบราณที่ต้องปั่นต่อไปอีก 20 กว่าโล แต่เราเลือกที่จะไม่ไปตามเสียงส่วนใหญ่ 555 มี"
ซ้ง"เสียงเดียวที่อยากไปอ่ะค่ะ
แวะกินแตงโมข้างทาง จืด ลูกเล็ก คาดว่าเพราะคงไม่ได้ใช้สารเคมี
Can Tho Cafe นั่งดูสาวเวียดนาม (ไม่มีหนุ่มเวียดให้ดูอ่ะ
Can Tho Night
ทัวริ่งกินดี-อยู่ดี
"
ป๋าพงศ์" จะเป็นคนหาของอร่อยๆ กิน โดยเฉพาะไวน์ he เลยเสริชหาร้านอาหารที่ดีที่สุดในเกิ่นเทอ และพบว่าม้นคือ number one restaurant in Can Tho คือ L' escale
วันนี้ถือเป็นวันที่ perfect อีกหนึ่งวัน.. จนไม่มีใครถามต่อว่าจะกลับบ้านรึเปล่า
......................คุณได้ไปต่อ เดี๋ยวนี้............................................
[CR] 10 วันปั่นสองล้อตีเมืองสามประเทศ 700 กิโลจากโฮจิมินท์-สีหนุวิล-เกาะกง แบบมือใหม่ถอดด้าม (ตอน2 คุณได้ไปต่อ..)
"People don't take trips, Trips take people"
- Jonh Steinbeck
ตอนแรกโฮจิมินท์-มีเทอ-เกิ่นเทอ http://ppantip.com/topic/35610455
ตอนสาม ฮาเตี้ยน-กัมโพท http://ppantip.com/topic/35634796
เราถึงเกิ่นเทอ (Can Tho) เมื่อคืนเกือบ 3 ทุ่ม แต่เป็นคืนที่เรามีความสุขที่สุดในการปั่นกลางคืน ด้วยอากาศที่สบายไม่ร้อน ถนนดีรถไม่พลุกพล่าน สะพานสวย
"สะพานๆ อีกแล้วพี่แหม่ม.." โด่งหันมาพูดคำนี้ทุกทีที่เห็นสะพานอยู่ข้างหน้า..
ไงล่ะ แต่ไม่ว่ากี่สะพานเราก็ต้องปั่นข้ามไปอยู่ดี ซึ่งทั้งหมดมีประมาณ 8 สะพาน (โอ้วแม่เจ้า)
พร้อมกับงงว่าเมืองอะไร (คระ) ไหงสะพานมันต้องทำเยอะขนาดนี้...เกิ่นเทอค่ะ...จำชื่อนี้ไว้ดีๆ "Can Tho"
สงสัยถึงขนาดต้อง กูเกิ้ลดูว่าเกิ่นเทอ เป็นเมืองใหญ่อันดับสี่ของประเทศเวียดนามและเมืองใหญ่ที่สุดในบริเวณดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง มีชื่อเสียงเรื่องตลาดน้ำ หมู่บ้านทำกระดาษสา และลำคลองท้องถิ่นที่สวยงาม และเป็นจุดผ่านของลำน้ำต่างๆ ที่มารวมกันเป็นลำน้ำโขง...นี่ไงล่ะ แม่น้ำเยอะ สะพานเยอะตามมา
ข้อควรระวังสำหรับนักปั่นมือใหม่ถอดด้าม
คือการปั่นลงสะพาน สนุกจริง และก็อาจจะเจ็บจริง...
ตอนได้รถมาใหม่ๆ ปั่นแถวบ้านล้มไป 1 ครั้ง พักไป 2 อาทิตย์ด้วยหนังเปิดทั้งแขนและขา ..นี่ล้มแบบเบาะๆ
แต่ถ้าล้มแบบลงสะพานด้วยความเร็วเกือบ 30 นี่..จบทริปแบบตัวคนเดียว ไม่ได้ไปต่อแน่นอนค่ะ ตอนเราจอดถ่ายรูปบนสะพานพระรามแปด (คล้ายๆ) และปล่อยรถตามแรงโน้มถ่วงโลก ความรู้สึกคอจักรยานหลวมๆ แต่ก็พยายามบังคับให้แน่น และบอกน้องว่าคอจักรยานหลวม แต่พอมาเช็คเช้าวันรุ่งขึ้น จุดพับคอจักรยานถูกปลดออกไม่ได้ล็อคกลับ (จักรยานพับ) ทำให้มันอาจจะพับลงมาได้
เสียววูบขึ้นมาทันทีว่า ถ้าเกิดเหตุการณ์จักรยานคอพับตอนลงสะพานเมื่อคืน คงได้กลับบ้านก่อนหรือนอนรออยู่ในโรงพยาบาลที่ไหนในเกิ่นเทอ
ไม่ว่าจะเดินทางด้วยวิธีใด Safety First เลยค่ะ..ได้กลับบ้านโดยปลอดภัยถือเป็นรางวัลสำหรับการเดินทาง
- ประกันภัยการเดินทางสำหรับนักเดินทางคงทำเป็นปกติค่ะ - a must
- สังเกตุอุปกรณ์ สภาพจักรยานขณะปั่น ถ้ารู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ ต้องถามเพื่อนให้ช่วยตรวจสอบให้
อนุสาวรีย์ลุงโฮ ที่ Can Tho เราโจ๊กกันว่าลุงโฮยังยืนตรงได้เพราะคุณลุงไม่ดื่ม...
เสียงส่วนน้อย VS เสียงส่วนมาก
คืนนี้เราตกลงกันว่าเราจะค้างที่นี่ 2 คืน สล้บให้เป็นการพักการปั่น 1 วัน และให้เราคิดและทำใจอีกวันว่าจะไปต่อมั้ย
ป๋าพงศ์เป็นคนตั้งกฎกติกาว่า หากเป็นเรื่องเครียดให้ถือเอาเสียงส่วนน้อยเป็นหลัก เพราะถ้าหากมีใครสักคนที่ไม่มีความสุข กลุ่มใหญ่ต้องปรับตามเค้า ...หล่อโฮกๆเลยป๋า...
วันพักในเกิ่นเทอ
เช้าวันนี้เราเลยตื่นกันสายหน่อยแล้วปั่นไปดูวัดที่สวย ที่ต้องปั่นข้ามสะพาน (อีกแย้ว..)
วัดนี้ห่างจากตัวเกิ่นเทอไปประมาณ 10 กิโล ท่ามกลางแดดร้อนที่ต้องหยุดพัก..แต่พอถึงแล้วได้ถ่ายรูปสวยสมใจ
แถมหน้าวัดยังมีร้านอาหารมังสวิรัติ ให้เราและน้องๆได้กินกันแบบหร๊อยเลยค่ะ
จริงๆ มีเมืองโบราณที่ต้องปั่นต่อไปอีก 20 กว่าโล แต่เราเลือกที่จะไม่ไปตามเสียงส่วนใหญ่ 555 มี"ซ้ง"เสียงเดียวที่อยากไปอ่ะค่ะ
Can Tho Cafe นั่งดูสาวเวียดนาม (ไม่มีหนุ่มเวียดให้ดูอ่ะ
ทัวริ่งกินดี-อยู่ดี
"ป๋าพงศ์" จะเป็นคนหาของอร่อยๆ กิน โดยเฉพาะไวน์ he เลยเสริชหาร้านอาหารที่ดีที่สุดในเกิ่นเทอ และพบว่าม้นคือ number one restaurant in Can Tho คือ L' escale
วันนี้ถือเป็นวันที่ perfect อีกหนึ่งวัน.. จนไม่มีใครถามต่อว่าจะกลับบ้านรึเปล่า