สวัสดีค่ะ ฉันชื่อน้ำตา วันนี้ฉันจะมาอธิบายความคิดของฉันที่มีต่อความรัก....

                        ช่วงชีวิตของฉันที่ผ่านมาต้องเผชิญหน้ากับความรักมากมายหลายรูปแบบ จนบางครั้งก็คิดว่าเราจะมีความรักไปเพื่ออะไรค่ะ ในเมื่อเรามีทั้งเพื่อน มีทั้งเงิน มีครอบครัว แค่นี้ยังไม่เพียงพอต่อชีวิตจริงๆหรือ ฉันเชื่อว่าหลายๆคนที่โสดโดยไม่ต้องการคู่ครอง ก็คงจะคิดแบบนี้กันส่วนมาก แต่.. ถ้าวันนึงคุณมาถึงจุดที่เรียกว่าอิ่มตัวแล้วจริงๆ จะทราบเลยค่ะ ว่าการเลือกใช้ชีวิตกับความโสด มันสบายและมีความสุขจริง แต่อย่างไรก็แล้วแต่ ทุกคนย่อมต้องมีความรักค่ะ เพียงว่าความรักนั้นมันจะมาในช่วงเวลาไหน บางครั้งมาถูกที่แต่ผิดเวลา บางครั้งเราพบเจอคนที่ใช่และคนที่ใช่ของเราก็ไปเจอคนที่ใช่เช่นกัน โดยคนๆนั้นไม่ใช่เรา จะสมหวังหรือผิดหวัง สุดท้ายแล้ว มันเรียกว่าความรักค่ะ ถ้าใจเราหวั่นไหวเพียงเพราะใครคนนึง ถ้าใจเรากระวนกระวายเพียงเพราะเขาคนเดียว..  ถูกต้องค่ะ คุณกำลังเดินทางเข้าสู่โลกของความรัก ♥

                         ความรักของฉันไม่ได้หมายถึงการมีแฟนหรือคู่ชีวิต ความรักไม่ได้ถูกสร้างมาคู่กับความสมหวังเสมอค่ะ แต่ความเป็นจริงแล้ว ความรักคือความรู้สึกของเราที่มีให้ใครคนหนึ่ง และอีกอย่างหนึ่งความรักนี่แหล่ะค่ะคือสิ่งมหัศจรรย์ ที่เปลี่ยนจากคนธรรมดาทำให้กลายเป็นคนพิเศษไปได้เพียงชั่วพริบตา ส่วนเรื่องจะสมหวังหรือไม่สมหวังนั้น มันก็ขึ้นอยู่กับอีกเรื่องหนึ่งค่ะ มันอาจจะขึ้นอยู่กับความพยายาม เวลา หรืออะไรก็ตามที่คนทั้งสองคนต้องการจะเชื่อมั่นว่ามันใช่ความรักจริงหรือไม่ ทั้งหมดนี่แหล่ะค่ะ คือสิ่งที่ฉันเรียกมันว่าความรัก

                    และฉันก็อยากทราบค่ะ ว่าความรักของทุกคนเกิดขึ้นได้อย่างไรและเพราะอะไรคุณถึงมั่นใจว่าเขาเนี่ยแหล่ะ! คือรักของคุณ


            ขอบคุณที่ทุกท่านอ่าน กทขฉ. จนจบนะคะ