บทส่งท้ายของ Spawn อีเว้นท์ Armageddon
มาเริ่มกันเลยครับ


หน้าปก

ฉันสาบานเลยว่าไม่เคยเห็นช่วงเย็นที่เพอร์เฟ็คต์ขนาดนี้มาก่อน เหมือกันหนังของสตีเฟ่น สปีลเบิร์กที่ดีทุกอย่าง
รู้สึกเหมือนวัยรุ่นกำลังเดทกันในงานพรอม
มันสมบูรณ์แบบเกินไป
รู้สึกเหมือนกำลังจูบกับเธอเลย

Mother Of Existence: หยุด
ไม่! มันควรจะจบตรงนี้! เหมือนกับช่วงที่คนดูกำลังออกจากโรงหนังสิ
Al: บ้าเอ๊ย! อย่าทำแบบนี้กับผม!
Mother Of Existence: ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่เจ้าต้องรู้ ข้าจะต้องแสดงให้เจ้าเห็น
Al: ผมจะไปหาเธอ! ไม่มีอะไรหยุดผมได้!

อัลแอบมาดูไซแอน ซึ่งเธอรู้สึกได้

แต่ว่าเทอร์รี่กับวันด้ากำลังทะเลาะกันอยู่
Wanda: ฉันคิดถึงคุณ คุณอยู่ตรงนี้ และฉันคิดถึงคุณ กลับมาหาฉันเถอะ เทอร์รี่
Terry: ไม่หรอก ผมรู้ว่าถ้าอัลเดินเข้ามา ผมจะกลายเป็นคนไร้ค่า
Terry: คุณจะพูดว่า "ขอบคุณ เทอร์รี่ คุณเป็นเพื่อนที่ดีมาก ตอนนี้ออกไปจากชีวิตฉันซะเพราะสามีฉันกลับมาแล้ว"
Wanda: ผิดแล้ว ผิดมหันต์เลย
Terry: อ๋อ เหรอ? คุณคิดว่าผมไม่รู้เกี่ยวกับกล่องสมบัตินี่หรือไง?

Terry: คุณดูมันทุกวัน! คุณจูบมันทุกวัน
Wanda: นี่คุณแอบดูฉันเหรอ? แล้วจะเอาไงต่อล่ะ? ต่อยฉันรึไง?
Terry: ต่อยคุณ!? พระเจ้า ผมไม่...
Wanda: ถ้าเป็นอัลล่ะก็ ต่อยไปนานแล้ว
Terry: อะไรนะ!?

วันด้าเล่าให้ฟังว่าแค่เธอเล่นมุขนิดหน่อย อัลก็ต่อยเธอทันที

หลังจากนั้น อัลก็ดูแลวันด้าอย่างดี แต่วันด้าก็รู้เกี่ยวกับงานเบื้องหลังของอัลว่าเป็นนักฆ่า

Wanda: เขาไม่เคยคิดจะมีลูก ฉันก็เลยตัดสินใจเอง ฉันหยุดกินยาคุม แล้วฉันก็ท้อง
Terry: ท้อง? คุณเคยท้องเหรอ?
Al: คุณโกหก! เรามีเด็กไม่ได้ เราพยายามแล้ว! นี่มันเรื่องโกหก!
Wanda: ฉันคิดว่าการมีลูกจะเปลี่ยนแปลงเรื่องนี้ได้ แต่เขามองฉันแล้วบอกว่า "ผมรักคุณ วันด้า..."

Al: ผมรักคุณมากกว่าอะไรทั้งสิ้น ผมจะมีลูก จะเลิกงานนั้น แต่ว่าไม่ใช่ตอนนี้
Al: อย่าได้คิดมาตัดสินใจโดยไม่ได้ปรึกษาผมก่อน
Wanda: แต่มันเกิดขึ้นไปแล้วอัล เราเปลี่ยนไม่ได้ ลูกอยู่ในท้องฉัน
Al: คุณไม่รู้อะไร วันด้า ข้างนอกนั่นมีคลื่นใหญ่กำลังก่อตัว มีคนเกลียดเรา อิจฉาเรา พวกนั้นจะนำความวิบัติมาหนักหนาว่าที่คุณจะจินตนาการได้

Al: พวกนั้นอยากจะโยนกรดใส่หน้าเด็กอเมริกันแล้วมองหนังหลุดลอกออกจากหน้าพวกเขา
Wanda: อัล หยุดเถอะ
Al: ผมคือด่านปราการสุดท้าย ยังมีสงครามที่ประชาชนอย่างพวกคุณไม่รู้
Wanda: "ประชาชน"งั้นเหรอ!? ฟังที่คุณพูดออกมาสิ คุณต้องหยุดแล้วให้คนอื่นจัดการกับเรื่องนี้

อัลต่อยท้องวันด้าจนแท้งลูก!

Wanda: ฉันเสียลูกไป เทอร์รี่ ก่อนเขาจะตายด้วยซ้ำ
Wanda: ฉันรอเขากลับมาเพื่อจะบอกเลิกเขา แต่ว่าเขาไม่กลับมา

Wanda: ฉันขอโทษ ฉันควรจะบอกคุณตั้งนานแล้ว คุณเป็นสามีฉัน ไม่มีคนอื่นอีก
Al: ไม่!!!
Wanda: อย่าทำแบบที่อัลทำนะเทอร์รี่ อย่าทิ้งฉัน
Al: ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
วิญญาณของอัลกลับเข้าร่างอีกครั้ง

Mother Of Existence: ที่นี้รู้รึยังว่าทำไมถึงไม่ควรกลับไปหาเธอ
Al: ท่านรู้ ท่านรู้เรื่องนี้
Mother Of Existence: เจ้าก็รู้อัล ทุกๆครั้งที่ความทรงจำเจ้ากลับมา เจ้าพยายามฝังมันไปอีกรอบ
Mother Of Existence: ทุกๆครั้งที่จะกลับไปหาเธอในฐานะ อัล ซิมมอนส์ ร่างกายเจ้าก็ปฏิเสธ เจ้าคิดว่าเพราะอะไรล่ะ?
Al: ผมฆ่าลูกผม ด้วยมือนี้...
ทันใดนั้นมือของอัลก็กลับไปเน่าเฟะอีกครั้ง!!!

Mother Of Existence: มันเป็นจิตใต้สำนึกของเจ้าเอง เจ้าไม่มีทางให้เธอได้เห็น อัล ซิมมอนส์ ที่กลายเป็นปีศาจไปแล้วได้

Mother Of Existence: นี่คือการลงโทษ แต่ไม่มีใครทำเจ้าหรอกอัล เจ้าทำตนเอง
Cyan: คุณไม่ใช่สัตว์ประหลาด คุณคือ อัล ซิมมอนส์

Mother Of Existence: เจ้าโทษ Malebolgia ว่าทำให้เจ้าเป็น Hellspawn แต่มันเป็นตัวเลือกของเจ้าเอง
Mother Of Existence: เจ้าสร้างนรกของเจ้าเอง เจ้ายอมรับข้อเสนอของ Malebolgia เพราะเจ้าอยากชดใช้
Spawn: ข้าคือสัตว์ประหลาด อัล ซิมมอนส์ เป็นสัตว์ประหลาดมาตลอด

Spawn: ถ้าข้ากลับไปไม่ได้ ก็จบมันเถอะ ฆ่าข้า
Mother Of Existence: เจ้ายังตายไม่ได้ นี่คือการสำนึกผิดของเจ้า จนกว่าเจ้าจะได้ตัวตนของเจ้าคืน
Mother Of Existence: มาเถอะ ข้าจะไปส่งเจ้าที่บ้าน
Spawn: ที่ไหน-

Mother Of Existence: เจ้าเองก็รู้ดี
Spawn: ม่ายยยยยยยยย
Terry: อะไรวะน่ะ?

แม้แต่พวกไร้บ้านก็ย้ายไปอยู่ที่ที่ดีกว่านี้แล้ว
พวกนั้นไม่ต้องการเขาแล้ว
ไม่มีพระเจ้า ไม่มีซาตาน ไม่มีปีศาจหรือเทพตกสวรรค์ให้เขาต้องคอยปกป้องอีกแล้ว

ไม่มีใครต้องการเขา

เขาคือ อัล ซิมมอนส์...
...ชายผู้สามารถช่วยโลกไว้ได้ทั้งใบ แต่ไม่สามารถช่วยตัวเขาเองได้...

-จบบทส่งท้าย-