เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเพื่อนสาวของเราเองค่ะ
     เราขอมาแบ่งปันเพื่อเป็นอุทาหรณ์สำหรับคู่รักอื่นๆแล้วกันนะคะ

     คือเรื่องของเรื่อง เพื่อนสาวเรามาระบายให้ฟังพร้อมหยาดน้ำตาและเสียงร่ำไห้ปานจะขาดใจ ว่าเพิ่งโดนแฟนบอกเลิกมา
      จากที่จับใจความได้บ้างไม่ได้บ้าง สาเหตุที่เลิกอาจมีหลายเรื่อง แต่หนึ่งในข้ออ้าง(อาจมีส่วนมากกกก) คือแฟนเก่าของนาง ไม่ชอบให้ไประบายในโซเชียล
    เพื่อนเราบอกว่าเพิ่งรู้เพราะที่ผ่านมาเวลาไม่สะบายใจไม่รู้จะไปเล่าให้ใครก็จะโพสลงเฟซหรือทวิต แต่ไม่มีคำด่า หยาบคายหรือพาดพิงผู้อื่นแต่อย่างใด อาจมีบ้างที่แชร์เพจพวกแฟนๆ เนื้อความออกแนวตัดพ้อกันเล็กน้อย…(และเท่าที่เราสังเกตุก็เป็นแนวนั้นจริงๆ เช่น โพสว่า ทำไมปล่อยให้รอ)ไม่คิดว่าแฟนจะแคร์ ไม่คิดว่าเขาจะเอาเรื่องนี้มาต่อว่าตอนจะเลิกเพราะที่ผ่านมาไม่เคยอธิบายไม่เคยถาม ไม่มีอาการว่านอยด์กับเรื่องนี้เลย

     ส่วนตัวอันนี้เราไม่ออกความคิดเห็นใดๆ อยากบ่นอยากระบาย ก็ปล่อยนางระบายไป
     แล้วก็ไม่ไปตัดสินว่าใครผิดหรือถูกนะ เราเห็นว่ามันเป็นเรื่องของมุมมอง ความคิดหรือแม้กระทั้งความรู้สึกซึ่งแน่นอนแต่ละคนไม่มีทางตรงกัน คนเรามีเหตุผลของตัวเองทั้งนั้น ซึ่งในกรณีของเพื่อนเราสาเหตุที่เลิกอาจจะมีมากกว่าเรื่องโพสเฟซ+ทวิตเตอร์

   แต่สิ่งหนึ่งที่เราได้จากเรื่องนี้คือ
1.เวลามีอะไรไม่พูดกันตรงๆ ไม่ถามไม่ชี้แจงให้อีกฝ่ายทราบ เก็บหมักหมมไว้ในใจจนมันเน่า

2.ความในอย่าเอาออกความนอกห้ามเอาเข้า

เอาจริงๆถ้าแค่ไม่พอใจที่โพส ฝ่ายชายก็น่าจะบอกตั้งแต่ตอนแรกที่มีความรู้สึก อีกฝ่ายจะได้เลิกแสดงหรือกระทำพฤติกรรมแบบนั้น(ในกรณีที่ยอมทำตามนะ)

    ฝากไว้เป็นข้อคิดเล็กๆด้วยนะคะ มีอะไรก็ค่อยๆพูดกัน อย่าใช่อารมณ์เป็นที่ตั้ง อย่าลืมว่าครั้งหนึ่งคุณเคยบอกคำว่ารักให้เขาฟัง
    การเป็นแฟนหรือคนรัก หากคิดใช้ชีวิตร่วมกันจริงจัง ก็ควรเปิดใจคุยกัน  ทำให้เหมือนเป็นคนเดียวกัน ค่อยๆปรับกันทั้งสองฝ่าย  ไม่ใช่ชี้นำหรือบังคับ
  การเก็บความไม่พอใจไว้จนมันระเบิดออกมา ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่ดีเสมอไป…

    อ้อ!  แล้วก็เวลาทะเลาะกันก็ไม่ควรเอาสิ่งที่แย่ๆของอีกฝ่ายขุดขึ้นมากด มาทำร้าย เพื่อให้ตนเองชนะ

   ความรักไม่ใช่เกม ที่ต้องมานั่งประมือ ต่อสู้กันนะ