สวัสดีอีกครั้งนะครับ วันนี้ก็คงจะมาเขียนเรื่องเดิมต่อจากกระทู้ที่แล้ว ซึ่งดูจากคนที่มาคอมเม้นที่ล้นหลามด้วยจำนวนสองคนแล้ว ก็ทำให้ผมมีกำลังใจจะเขียนต่อไป ฮ่าๆ
ตอนนี้ผมกำลังคิดอะไรไม่ออกนะ ผมไม่รู้ว่าผมจะเล่าเรื่องของเธอกับผมออกมายังไง แต่ถ้าเกิดว่าถ้าแค่นึกแล้วสามารถบรรยายออกมาเป็นรูปภาพหรือตัวอักษรได้ ก็คงจะเยอะอยู่ ตอนนี้ผมก็กำลังฟังเพลงเดิม เพลงที่เคยให้เธอฟัง มันเพราะทุกครั้งที่ฟัง บางครั้งเพลงมันก็เหมือนเมมโมรี่น้ะ มันทำให้เราจำได้ว่าตอนนั้นเรากำลังรู้สึกอะไรอยู่ กำลังมีความสุข หรือมีความทุกข์ (ก็ว่ากันไป) ถ้าตอนนี้ผมยังคบกับเธออยู่ก็คงจะมีหลายเพลงที่ให้เธอฟังเลยทีเดียว แต่จะชอบหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ ตอนนี้ยิ่งฟังเพลงแปลกๆอยู่ ฮ่าๆ
แต่สิ่งที่อยากจะพูดมากที่สุด ก็คงจะเป็นคำว่า "คิดถึง" ก็ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงไม่ไปบอกกับเธอเลย คงเป็นเพราะเธอมีแฟนใหม่แล้ว และคงเป็นเพราะผมที่ทำไม่ดีกับเธอ แต่ก็ยังดีที่ผมก็รู้ตัวเองว่าเส้นหักห้ามใจมันอยู่ตรงไหน ไม่งั้นป่านนี้คงจะเข้าแชทไปบอกและ แล้วผลจะเป็นยังก็ค่อยว่ากัน แต่ก็พอจะเดาออกแหละ ฮ่าๆ งั้นขอถือโอกาสบอกตรงนี้เลยแล้วกัน (ถ้าวันนึงเธอบังเอิญเข้ามาอ่านนะ) ก็บอกให้รู้ไว้เลย คิดถึงเหมือนเดิมไปทุกวัน.
ผมยังจำหนังเรื่องแรกที่ผมไปดูกับเธอได้ แต่จำตั๋วที่นั่งดูหนังไม่ได้ (ก็มันนานมากแล้ว) เท่าที่จำได้ผมก็ไปดูหนังกับเธอหลายเรื่องเหมือนกันน้ะ แต่อะไรที่มันเป็นครั้งแรกมันก็น่าจดจำที่สุดแหละ ว่าไหม? หนังผีผสมหนังรักเลยครับ ฮ่าๆ จะว่าไปก็โรแมนติกดีน้ะ ผมยังจำเรื่องราวรายะเอียดเล็กๆน้อยๆ ต่างๆได้ดีไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม คงเป็นเพราะผมไม่ได้อยากลืมด้วยแหละมั้ง แต่ ปีสองปีมานี่รู้สึกจะจำอะไรได้ดีจริงๆ คงเป็นเพราะตอนนี้ผมกำลังว่างเพราะเรียนจบแล้ว แต่เธอตอนนี้กำลังเรียนอยู่ ผมกับเธออยู่ไกลกันมากน้ะ ไม่ใช่แค่ที่อยู่ แต่คงจะเป็นเรื่องของสถานะด้วยแหละ ผมเคยคิดน้ะว่า คนที่เคยเจอเคยรู้จักกัน วันนึงต้องจากกันไปด้วยสาเหตุอะไรก็แล้วแต่ ซักวันคงต้องกลับมาเจอกันอีก จะบังเอิญหรือตั้งใจก็ตามแต่ แต่ตอนนี้ผมก็ยังไม่เจอเธอเลย ผมก็ไม่รู้ว่าจะไปเจอเธอด้วยสาเหตุอะไรน้ะ แต่ถ้าวันหนึ่งผมกำลังเดินอยู่แล้วได้เจอเธอเข้า มันจะมีสิ่งหนึ่งที่ผมจะทำคือ ผมจะยิ้มให้เธอ คงจะแค่นั้น
ผมได้ทำพลาดไป เมื่อ4ปีก่อน มันคงจะแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
ถ้าใครกำลังมีแฟน ก็อย่าตัดสินใจอะไรพลาดละ ไม่แน่อีก4ปีข้างหน้า คุณอาจจะเป็นแบบผมตอนนี้ก็ได้
ไปและฝันดีครับ
เขียนเอาไว้ เผื่อเธอเข้ามาอ่าน2
ตอนนี้ผมกำลังคิดอะไรไม่ออกนะ ผมไม่รู้ว่าผมจะเล่าเรื่องของเธอกับผมออกมายังไง แต่ถ้าเกิดว่าถ้าแค่นึกแล้วสามารถบรรยายออกมาเป็นรูปภาพหรือตัวอักษรได้ ก็คงจะเยอะอยู่ ตอนนี้ผมก็กำลังฟังเพลงเดิม เพลงที่เคยให้เธอฟัง มันเพราะทุกครั้งที่ฟัง บางครั้งเพลงมันก็เหมือนเมมโมรี่น้ะ มันทำให้เราจำได้ว่าตอนนั้นเรากำลังรู้สึกอะไรอยู่ กำลังมีความสุข หรือมีความทุกข์ (ก็ว่ากันไป) ถ้าตอนนี้ผมยังคบกับเธออยู่ก็คงจะมีหลายเพลงที่ให้เธอฟังเลยทีเดียว แต่จะชอบหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ ตอนนี้ยิ่งฟังเพลงแปลกๆอยู่ ฮ่าๆ
แต่สิ่งที่อยากจะพูดมากที่สุด ก็คงจะเป็นคำว่า "คิดถึง" ก็ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงไม่ไปบอกกับเธอเลย คงเป็นเพราะเธอมีแฟนใหม่แล้ว และคงเป็นเพราะผมที่ทำไม่ดีกับเธอ แต่ก็ยังดีที่ผมก็รู้ตัวเองว่าเส้นหักห้ามใจมันอยู่ตรงไหน ไม่งั้นป่านนี้คงจะเข้าแชทไปบอกและ แล้วผลจะเป็นยังก็ค่อยว่ากัน แต่ก็พอจะเดาออกแหละ ฮ่าๆ งั้นขอถือโอกาสบอกตรงนี้เลยแล้วกัน (ถ้าวันนึงเธอบังเอิญเข้ามาอ่านนะ) ก็บอกให้รู้ไว้เลย คิดถึงเหมือนเดิมไปทุกวัน.
ผมยังจำหนังเรื่องแรกที่ผมไปดูกับเธอได้ แต่จำตั๋วที่นั่งดูหนังไม่ได้ (ก็มันนานมากแล้ว) เท่าที่จำได้ผมก็ไปดูหนังกับเธอหลายเรื่องเหมือนกันน้ะ แต่อะไรที่มันเป็นครั้งแรกมันก็น่าจดจำที่สุดแหละ ว่าไหม? หนังผีผสมหนังรักเลยครับ ฮ่าๆ จะว่าไปก็โรแมนติกดีน้ะ ผมยังจำเรื่องราวรายะเอียดเล็กๆน้อยๆ ต่างๆได้ดีไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม คงเป็นเพราะผมไม่ได้อยากลืมด้วยแหละมั้ง แต่ ปีสองปีมานี่รู้สึกจะจำอะไรได้ดีจริงๆ คงเป็นเพราะตอนนี้ผมกำลังว่างเพราะเรียนจบแล้ว แต่เธอตอนนี้กำลังเรียนอยู่ ผมกับเธออยู่ไกลกันมากน้ะ ไม่ใช่แค่ที่อยู่ แต่คงจะเป็นเรื่องของสถานะด้วยแหละ ผมเคยคิดน้ะว่า คนที่เคยเจอเคยรู้จักกัน วันนึงต้องจากกันไปด้วยสาเหตุอะไรก็แล้วแต่ ซักวันคงต้องกลับมาเจอกันอีก จะบังเอิญหรือตั้งใจก็ตามแต่ แต่ตอนนี้ผมก็ยังไม่เจอเธอเลย ผมก็ไม่รู้ว่าจะไปเจอเธอด้วยสาเหตุอะไรน้ะ แต่ถ้าวันหนึ่งผมกำลังเดินอยู่แล้วได้เจอเธอเข้า มันจะมีสิ่งหนึ่งที่ผมจะทำคือ ผมจะยิ้มให้เธอ คงจะแค่นั้น
ผมได้ทำพลาดไป เมื่อ4ปีก่อน มันคงจะแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
ถ้าใครกำลังมีแฟน ก็อย่าตัดสินใจอะไรพลาดละ ไม่แน่อีก4ปีข้างหน้า คุณอาจจะเป็นแบบผมตอนนี้ก็ได้
ไปและฝันดีครับ