ผมเพิ่งเรียนจบครู สาขาวิชาพลศึกษา อีกไม่กี่วันก็จะสอบแล้ว แต่ผมกลับไม่แตะหนังสื่อ หรือเตรียมตัวอะไรเลย
ไม่ใช่เพราะผมไม่อยากเป็นครูนะ แต่ผมกลับรู้สึกว่า..

จากที่เคยไปฝึกสอนมา โรงเรียนได้สอนอะไรผมหลายๆอย่าง และมันทำให้ผมเข้าใจกับตัวเองว่า
ผมอยากทำอะไรที่ผมอยากก่อน อยากไปหาความท้าทายอื่นๆที่ผมต้องการ ไปหาแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิต ยังไม่อยากติดอยู่ในวังวนเดิมๆ (แต่งานอื่นๆมันก็มีวังวนเหมือนกันหมด)

ความคิดของผมมันเลยตีกันมั่วไปหมด

ถ้ามีใครถามว่าทำไมถึงได้มาเรียนครูพลศึกษา..
ภาพมันก็ย้อนกลับไปตอนสมัยเด็กๆเลย ช่วงประถมผมชอบเตะฟุตบอลมากๆรักมันเลย มีไมเคิลโอเว่นเป็นแรงบันดาลใจ จากนั้นมาเวลามีใครถามว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร ผมตอบได้เต็มปากเลยว่า นักฟุตบอลอาชีพ

แต่.. เวลาผ่านไปสิ่งที่ผมคิดมันไม่เป็นดั่งหวัง..

เมื่อเรียนจบมัธยม ผมจึงอยากเรียนสาขาที่มันเกี่ยวกับฟุตบอลมากที่สุด คลิ๊กกกก...!!!
เรียนครูพละดิวะ ได้ออกกำลังกาย ได้เตะบอล ได้เล่นกีฬาแบบที่หวัง จนมาถึงทุกวันนี้..

แต่ยังไงในอนาคต..ผมอยากจะเป็นครูอาชีพ ให้คุ้มกับเวลาที่ใช้ไป 5 ปี และเงินที่พ่อแม่ส่งเสียผมมา

ขอบคุณครับที่สละเวลาอ่าน..
ผมแค่อยากจะระบาย อยากจะแชร์ความรู้สึก หวังว่าคงไม่ว่ากันครับ