มันอาจจะเปนความผิดของเราด้วยเพราะเรามาทีหลังแต่ไม่ว่าคนมาก่อนหรือมาหลังถ้าได้รักคัยแร้วมันก้อจะรักจนหมดจัยใช่มั้ยค่ะ เราคบกับผู้ชายคนนึ่งมา7ปีทั้งทีรู้ว่าเค้ามีแฟนยุแร้วจนวันนึ่งเราท้องเค้าแสดงออกให้เห็นชัดเจนมากว่าเค้าไม่ต้องการเราเค้าให้เราเลือกค่ะถ้ายังอยากยุกับเค้าก้อให้เอาเด็กออกสะแต่ถ้าเอาเด็กไว้ก้อไม่มีเค้าทรมานน่ะกับคำพุดนี้จากปากคนที่เรารักแต่เราก้อเลือกค่ะเพราะคิดมากหลายอย่างในตอนนั้นสิ่งที่ทำให้ตัดสินจัยเลือกคือความผิดที่เราทำผิดกับผู้หญิงอีกคนโดยที่ไม่สมควรเจอเรื่องแบบนี้เราเรยตัดสินจัยปล่อยเค้าไปค่ะไม่อยากทำลายคัยแร้วเห็นแก่ตัวมามากแร้วจึงเลือกที่จะปล่อยเค้าไปแต่เราขอผู้ชายเรื่องนึงค่ะก่อนที่จะจากกัน ขอให้เค้าซื่อสัตย์กับแฟนเค้า อย่าทำแบบนี้อีกเพราะคนที่ให้อภัยเค้าได้เสมอไม่ว่าเค้าจะทำให้เสียจัยแค่ไหนมันมีไม่กี่คนและที่เค้าทำแบบนั่นเพราะเค้ารักคุนมากจนเกินกว่าที่จะเสียคุนไปนี้คือคำพุดที่บอกเค้าค่ะ แต่ไม่ใช่ว่าเราไม่เจ็บน่ะค่ะเราเจ็บมากจนคิดสั้นแต่ปฎิหารก้อเกิดขึ้นค่ะตอนนั่นที่รู้ตัวว่าท้องน่าจะเข้า5เดือนแร้วเป้นเพราะเรามีปัญหาเกี่ยวกับระบบภายในปจดขาดบ่อยเรยไม่ได้สงสัยอะไรแต่ตอนที่คิดว่าจะไม่ยุแร้วยุไม่ได้จิงๆตั้งจัยจะผูกคอตายค่ะแต่เด็กในท้องสิค่ะเค้าดิ้นจนได้สติกลับมา ทุกวันนี้เด็กคนนี้ได้5ขวบแร้วค่ะไม่เคยถามหาคนเปนพ่อด้วยดีจัยน่ะค่ะที่สุดท้ายเลือกลูกถึงแม้จะมีแค่สองคนแม่ลูกก็ไม่เปนไร แต่เราจะมีคำพูดนึ่งที่เราใช่บอกตัวเองเสมอน่ะค่ะ"ความรักของเราอาจจะทำลายคนอื่นก้อจิงแต่สุดท้ายเราจะไม่ยอมเห็นแก่ตัวต่อให้เรารักเค้ามากแค่ไหนแต่ถ้าหัวใจของเค้าไม่ใช่เราๆก้อพร้อมที่จะปล่อยให้เค้าไปยุกับหัวใจของเค้าถึงแม้เราจะเจ็บปวด" เราทำถูกใช่มั้ยค่ะ