มีเรื่องดีๆ อยากจะแชร์
เมื่อวาน เรามีไฟลท์บินจาก ภูเก็ต-ดอนเมือง

ตอนเข้าแถวเช็คอิน แถวยาวมากกก ส่วนใหญ่จะเป็นทัวร์จีน ที่คนเยอะ ของแยะ วุ่นวายเชียว

เรารู้สึกหงุดหงิดเล็กๆ เพราะเหมือนมีสุภาพสตรีท่านนึง เหมือนจะเป็นไกด์ หรือหัวหน้ากรุ๊ป ก็ไม่ทราบได้ แต่เธอเช็คอินก่อน  แล้วก็เรียกเพื่อนๆของเธอ ที่เข้าคิวข้างหลังมาเช็คอิน แต่มันวุ่นวาย เพราะมันเยอะคน เยอะของ บางคน ก็ยืนเกะกะ รื้อจัดกระเป๋า ยกของ อยู่ตรงหน้าเคาน์เตอร์

พอถึงคิว เจ้าหน้าที่เช็คอินของ Nokair เป็นผู้ชาย ที่ดูเป็นมิตรดีค่ะ ยิ้มแย้มดี

เราก็เลยทักกับน้อง ชวนคุยเล่นๆ ว่า พี่รู้สึกเหมือนเรากลายเป็นบุคคลกลุ่มน้อย พลเมืองชั้นสองไปเลยนะเนี่ย

เราไม่ได้เหวี่ยง ไม่ได้หงุดหงิดใส่น้องเลยนะ น้องเค้าก็ยิ้มให้ ทำนองว่า ทำใจ

การเช็คอินก็ปกติ เดินออกมา

พอรับกระเป๋า ปรากฎว่า กระเป๋าเรา มาบนสายพานใบแรก พร้อมกะนกับรถเข็นของผุ้พิการที่โหลดลงเครื่อง ซึ่งมีแค่ 3 ชิ้นนี้ คือ กระเป็าเรา รถเข็นอีกสองอัน

กระเป๋าเรามี tag ว่าเป็น priority premium seat ติดมาด้วย. และได้ก่อนคนอื่น กระเป๋าอื่นๆ รออีกสักครู่ ถึงจะตามมา

เราก็งงๆ นะว่า ทำไมกระเป๋าเรามาก่อนคนแรก ถ้าจะเป็นเพราะจอง premium seat ตอนที่เราบินขามาจากดอนเมือง ก็ไม่มีอะไรแบบนี้นะ กระเป๋ามาปกติ ไม่มี tag

เราไม่มีความรู้เรื่องสายการบินอะไรมากนัก บินบ่อย ก็บินปกติ บินไปทำงานบ้าง เที่ยวบ้าง

เราก็แอบคิดไปเองว่า อาจจะเพราะน้องเช็คอินเคาน์เตอร์สนามบินภูเก็ต  มีความสนใจคำบ่นเล็กๆน้อยๆ ที่เราชวนคุย เลยมีตรงนี้ให้ ก็แอบยิ้มๆ  และขอบคุณในใจ