ธรรมะจากพระผู้รู้ โดย พระ ปราโมทย์ ปา โมชฺโช ค่ะ   

จาก หนังสือธรรมะใกล้ตัว ฉบับที่ 24 ค่ะ   


ถาม – ทุกวันนี้ เพื่อนๆที่แวดล้อมเราอยู่  และผู้คนที่เราคบไปมาหาสู่กันเป็นส่วนใหญ่ในชีวิตประจำวัน ไม่มีใครสนใจธรรมะเพียงพอที่เราจะสามารถพูดคุยด้วยได้เลย กัลยาณมิตรทางธรรมมีแต่ในอินเตอร์เน็ทเท่านั้น  รู้สึกว่าในชีวิตจริงของเรา ไม่ค่อยมีคนที่จะพูด ในเรื่องที่มีสาระของชีวิตด้วยจริงๆ ได้เลยค่ะ

ที่จริงคนในสังคม ใช่ว่าเขาจะเลวร้ายหรือปฏิเสธธรรมะเสมอไป
การที่เขาดำรงตนอยู่ในกรอบของจริยธรรม ไม่เบียดเบียนทำร้ายใคร
แม้เขาจะไม่สนใจการปฏิบัติธรรมจริงจัง แต่เขาก็ได้ปฏิบัติธรรมแล้วในระดับหนึ่ง
เพียงแต่เราอาจจะมองข้ามไป จึงคิดว่าเขาไม่ได้ปฏิบัติธรรม

บางคนไม่เคยตักบาตรบริจาคทาน แต่เขาทำทานโดยการรู้จักให้อภัยผู้อื่น
บางคนขี้เหล้าเมายา แต่รักษาสัจจะและเสียสละเพื่อหมู่คณะ
ถ้าเรามองเขาออกว่า เขาปฏิบัติธรรมอะไรอยู่บ้าง
และไม่คาดหวังว่า เขาจะต้องปฏิบัติเหมือนเรา
เราก็จะพบว่า คนรอบตัวเรานั้น ปฏิบัติธรรมกันอยู่มากมายพอดูทีเดียว
เราสามารถเลือกสนทนาธรรมที่เหมาะกับเขา
หรือยกระดับเขาขึ้นอีกนิดหนึ่งได้ โดยไม่ต้องพูดถึงคำว่า ธรรมะ

ถ้าเรามองโลกด้วยความรักและความเมตตาจริงๆ
บางทีเราจะพบว่า กระทั่งสัตว์บางตัวก็มีธรรมะบางอย่าง
อย่างผมเคยมีสุนัขตัวหนึ่ง เป็นสุนัขที่ผมเคารพนับถือคุณธรรมบางอย่างของเขา
คือเขารู้จักให้ทาน รู้จักให้อภัย รู้จักอดกลั้นแม้แต่กับลูกสุนัขและลูกแมวที่ระรานเขา

ถ้าเห็นเช่นนั้น เราจะไม่เงียบเหงาว้าเหว่เพราะรู้สึกว่ามีเราคนเดียวที่ปฏิบัติ คนรอบตัวไม่ปฏิบัติ
และถ้าอยากจะมีเพื่อนมากๆ ก็อย่าลืมคุณธรรม ๔ ประการ
คือ การให้ การพูดให้น่ารัก การทำตนให้เป็นประโยชน์ และการมีความเสมอต้นเสมอปลาย


ทุกวันนี้ผมมีเพื่อนเฉพาะในที่ทำงานและเพื่อนบ้าน ไม่มีเพื่อนเที่ยวเตร่เฮฮา
แต่เพื่อนในทางธรรมมีมากจนนับไม่ถูกครับ
เพราะอาศัยคุณธรรม ๔ ประการนั้นเอง

(๒๐ ส.ค. ๒๕๔๒)