ใครเป็นคนชอบกินก๋วยเตี๋ยวบ้างคะ จขกท เป็นคนชอบทานก๋วยเตี๋ยวมาก
เป็นคนชอบกินอะไรที่มันร้อนๆ และสะดวก เวลาที่ออกไปธุระ ทำงานหรือเที่ยว จขกท จะแวะกินเสมอ
แต่ จขกท จะเลือกร้านที่สะอาดถูกหลักอนามัยพอสมควร( ไม่ถึงขนาดต้องหรูเลิศเพอร์เฟคอะไรมากมาย เอาที่สะดวกสบายไว้ก่อน)
เมื่อวานมีโอกาสแวะไปทานก๋วยเตี๋ยวที่ชอบ และก็เป็นปรกติที่ร้านก๋วยเตี๋ยวจะมีผู้มาใช้บริการเลือกซื้อมากมาย เพราะเป็นช่วงเกือบเที่ยง
ในขณะที่ จขกท กำลังเพลิดเพลินกํบการกินเส้น ที่เป็นของโปรด พลัน จขกท ก็ได้ยินเสียงจากโต๊ะด้านข้างดังเข้าหู " พรืดดดดดด "
แล้วก็ตามมาด้วยเสียงไอ แค๊กๆๆ พร้อมเสียงขากเสลดที่ดั่งลั่น
โอ้..พระเจ้า มื้อที่แสนอร่อย ของ จขกท กำลังจะกลายเป็นมื้อที่กระอักกระอ่วนแทบอาเจียรตามเสียงซาว์แท๊กซ์ที่ประกอบด้านข้าง
กระเพาะที่กำลังจะอิ่มของ จขกท เหมือนจะขย้อนเส้นออกมาตามเสียงขากเสลดเสียนี่กระไร จนต้องรีบคว้าน้ำเปล่ามาดูดจนหมดแก้ว
แต่ก็ด้วยสัญชาติญาณของมนุษย์เผือก จึงแอบที่จะชำเลืองมองหาที่มาของเสียงไม่ได้ ค่ะ
อือ ..ก็เป็นธรรมดาอ่ะนะ พริกๆเผ็ดๆ บวกกับอากาศร้อนๆ ทำเอาชายหนุ่มโต๊ะข้างมีอาการไอ สำลักน้ำหู น้ำตา น้ำมูก
จนพาเอาเสลดที่ติดในลำคอ ขึ้นมาอุดตัน จนต้องขากมันออกมา ทิชชู่ของทางร้าน จึงเป็นเครื่องมือช่วยเหลือชายหนุ่มได้ทันท่วงที
จขกท เองตอนนั้นบอกไม่ถูกว่าความรู้สึกต่อจากนั้นเป็นอย่างไร ก็คิดว่าอ่ะนะ ของแบบนี้ บางทีก็ต้องเกิดขึ้นกันบ้าง เราต้องยอมรับ
ว่าการอยู่ในหมู่คน ที่ต่างกันย่อมมีอุปนิสัยหรือจริตต่างกัน และก็ไม่พยายามคิดไรมาก จึงเรียกเด็กมาเก็บตังค์
และก็ได้เห็นว่า โต๊ะของชายหนุ่มที่มาสามคน กำลังเช็คบิลเหมือนกัน จขกท จึงรอ และก็ได้สังเกตุต่อไป
พลันสายตาก็ไปแตะเอาที่ถังขยะใต้โต๊ะ
อืมส์..ใจก็คิด ร้านนี้ถือได้ว่ามาตราฐานความสะอาดดีมาก เพราะนอกจากโต๊ะที่เช็ดจนมันวับ กล่องเครื่องปรุงที่ไม่คราบเลอะเทอะ
ทิชชู่ที่มีบริการพร้อม ไม้จิ้มฟัน แถมด้วยถังขยะ ที่มีทุกโต๊ะ ถือว่าเป็นร้านที่เป็นมืออาชีพได้ดี
โดยความคิดส่วนตัวนะคะ ร้านไหนที่มีถังขยะ ถ้า จขกท เข้าไปใช้บริการ จขกท จะทิ้งทุกอย่างที่เป็นขยะไม่ว่าจะเป็นขวดน้ำ
ทิชชู่ ไม้จิ้มฟัน หรือกระดาษที่เราเช็ดโต๊ะลงในถังขยะเสมอ เพราะนอกจากจะเป็นการรักษาความสะอาดแล้ว ยังสร้างสุขลักษณะ
ที่ดีต่อสิ่งแวดล้อม และทางร้านเองก็ไม่ต้องเสียเวลามาแยกขยะ ที่ทำความสะอาดกับเศษวัสดุ ที่ลูกค้าทิ้งมันไว้บนโต๊ะ
สิ่งเหล่านี้ในความคิดของ จขกท ถือว่าเป็นการรักษาสิ่งแวดล้อมโดยมีสำนึกร่วมกันค่ะ
และเมื่อ การชำระบิลชายสามคนข้างๆโต๊ะที่จขกท นั่งเสร็จสิ้น สิ่งที่ จขกท เห็นคือ
ใช่ค่ะ ทั้งเศษทิชชู่ และเศษไม้จิ้มฟัน ลงไปแช่อยู่ในชามก๋วยเตี๋ยว พลันความรู้สึกดีๆก็พุ่งปรี๊ด นี่คือนิสัยคนไทย(บางคน)
ทั้งๆที่ถังขยะอยู่แค่เอื้อม ทั้งๆที่ ความสะอาดและเรื่องสุขอนามัยในการปลอดโรค ควรเป็นเรื่องที่ควรใส่ใจ แต่กลับถูกละเลย
ด้วยการทิ้งของที่ใช้แล้ว ลงในชามก๋วยเตี๋ยวซะงั้น
คุณรู้ไหม หากมีการทำความสะอาดไม่ดีพอมันจะเป็นการแพร่เชื้อไปได้ ในกรณีนี้ ถ้ามีผู้ป่วยร้ายแรงที่เป็นพาหะก็จะสามารถ
แพร่เชื้อโรคทางเดินอาหารที่นับวันจะพัฒนา สายพันธ์ุให้ต้านต่อการรักษามากขึ้น และถ้าการมาใช้บริการและขาดจิตสำนึก
แล้วล่ะก็ เรื่องนี้ต่อไป จะเกิดอะไรขึ้น?
จขกท เอง ก็ไม่ใช่จะเป็นคนสะอาดแบบโรคจิต แต่เพียงแค่คิดว่า หากเราสร้างมาตราฐานเรื่องสุขอนามมัยให้ดี สร้างจิตสำนึกเรื่อง
การอยู่รวมกัน เอาใจใส่เรื่องความสะอาดกันซักหน่อย ก็จะเป็นการอยู่ร่วมในสังคมที่มีมาตราฐานเรื่องความปลอดภัยต่อการควบคุมโรคได้
ไหนๆก็พูดมายาวๆถึงเรื่องนี้แล้ว ถ้าเราจะมารณรงค์ให้คนไทยทิ้งขยะให้ถูกที่ รณรงค์ให้ร้านริมฟุตบาท หันมาใส่ใจเรื่องความสะอาด
กันดีไหม เพราะบางร้าน ตามริมฟุตบาท อย่าว่าจะไม่มีถังขยะเลย แค่ บริเวณหรือน้ำที่ใช้ล้างภาชนะ ก็แทบจะไม่ผ่านมาตราฐาน
ความสะอาดอยู่แล้ว ( การล้างชามแบบน้ำไม่ไหลผ่าน หรือล้างน้ำเดียว ก็น่าจะมีผลต่อการเติบโต หรือแพร่เชื้อได้ดี)
( อันนี้ภาพประกอบจากอากู๋ค่ะ)
จขกท หวังว่าทู้นี้จะมีสาระ ให้เจ้าของร้าน หรือท่านที่เป็นลูกค้า ช่วยกันคนละมือ คนละไม้ ให้ร้านอาหารไทยมีความสะอาด
และปลอดภัย จนเป็นที่ยอมรับต่อไปในสังคมโลกกันนะคะ
มารนณรงค์ให้ร้านอาหารไทย ปลอดภัยและสะอาดถูกสุขลักษณะ กันเถอะค่ะ ...
เป็นคนชอบกินอะไรที่มันร้อนๆ และสะดวก เวลาที่ออกไปธุระ ทำงานหรือเที่ยว จขกท จะแวะกินเสมอ
แต่ จขกท จะเลือกร้านที่สะอาดถูกหลักอนามัยพอสมควร( ไม่ถึงขนาดต้องหรูเลิศเพอร์เฟคอะไรมากมาย เอาที่สะดวกสบายไว้ก่อน)
เมื่อวานมีโอกาสแวะไปทานก๋วยเตี๋ยวที่ชอบ และก็เป็นปรกติที่ร้านก๋วยเตี๋ยวจะมีผู้มาใช้บริการเลือกซื้อมากมาย เพราะเป็นช่วงเกือบเที่ยง
ในขณะที่ จขกท กำลังเพลิดเพลินกํบการกินเส้น ที่เป็นของโปรด พลัน จขกท ก็ได้ยินเสียงจากโต๊ะด้านข้างดังเข้าหู " พรืดดดดดด "
แล้วก็ตามมาด้วยเสียงไอ แค๊กๆๆ พร้อมเสียงขากเสลดที่ดั่งลั่น
โอ้..พระเจ้า มื้อที่แสนอร่อย ของ จขกท กำลังจะกลายเป็นมื้อที่กระอักกระอ่วนแทบอาเจียรตามเสียงซาว์แท๊กซ์ที่ประกอบด้านข้าง
กระเพาะที่กำลังจะอิ่มของ จขกท เหมือนจะขย้อนเส้นออกมาตามเสียงขากเสลดเสียนี่กระไร จนต้องรีบคว้าน้ำเปล่ามาดูดจนหมดแก้ว
แต่ก็ด้วยสัญชาติญาณของมนุษย์เผือก จึงแอบที่จะชำเลืองมองหาที่มาของเสียงไม่ได้ ค่ะ
อือ ..ก็เป็นธรรมดาอ่ะนะ พริกๆเผ็ดๆ บวกกับอากาศร้อนๆ ทำเอาชายหนุ่มโต๊ะข้างมีอาการไอ สำลักน้ำหู น้ำตา น้ำมูก
จนพาเอาเสลดที่ติดในลำคอ ขึ้นมาอุดตัน จนต้องขากมันออกมา ทิชชู่ของทางร้าน จึงเป็นเครื่องมือช่วยเหลือชายหนุ่มได้ทันท่วงที
จขกท เองตอนนั้นบอกไม่ถูกว่าความรู้สึกต่อจากนั้นเป็นอย่างไร ก็คิดว่าอ่ะนะ ของแบบนี้ บางทีก็ต้องเกิดขึ้นกันบ้าง เราต้องยอมรับ
ว่าการอยู่ในหมู่คน ที่ต่างกันย่อมมีอุปนิสัยหรือจริตต่างกัน และก็ไม่พยายามคิดไรมาก จึงเรียกเด็กมาเก็บตังค์
และก็ได้เห็นว่า โต๊ะของชายหนุ่มที่มาสามคน กำลังเช็คบิลเหมือนกัน จขกท จึงรอ และก็ได้สังเกตุต่อไป
พลันสายตาก็ไปแตะเอาที่ถังขยะใต้โต๊ะ
อืมส์..ใจก็คิด ร้านนี้ถือได้ว่ามาตราฐานความสะอาดดีมาก เพราะนอกจากโต๊ะที่เช็ดจนมันวับ กล่องเครื่องปรุงที่ไม่คราบเลอะเทอะ
ทิชชู่ที่มีบริการพร้อม ไม้จิ้มฟัน แถมด้วยถังขยะ ที่มีทุกโต๊ะ ถือว่าเป็นร้านที่เป็นมืออาชีพได้ดี
โดยความคิดส่วนตัวนะคะ ร้านไหนที่มีถังขยะ ถ้า จขกท เข้าไปใช้บริการ จขกท จะทิ้งทุกอย่างที่เป็นขยะไม่ว่าจะเป็นขวดน้ำ
ทิชชู่ ไม้จิ้มฟัน หรือกระดาษที่เราเช็ดโต๊ะลงในถังขยะเสมอ เพราะนอกจากจะเป็นการรักษาความสะอาดแล้ว ยังสร้างสุขลักษณะ
ที่ดีต่อสิ่งแวดล้อม และทางร้านเองก็ไม่ต้องเสียเวลามาแยกขยะ ที่ทำความสะอาดกับเศษวัสดุ ที่ลูกค้าทิ้งมันไว้บนโต๊ะ
สิ่งเหล่านี้ในความคิดของ จขกท ถือว่าเป็นการรักษาสิ่งแวดล้อมโดยมีสำนึกร่วมกันค่ะ
และเมื่อ การชำระบิลชายสามคนข้างๆโต๊ะที่จขกท นั่งเสร็จสิ้น สิ่งที่ จขกท เห็นคือ
ใช่ค่ะ ทั้งเศษทิชชู่ และเศษไม้จิ้มฟัน ลงไปแช่อยู่ในชามก๋วยเตี๋ยว พลันความรู้สึกดีๆก็พุ่งปรี๊ด นี่คือนิสัยคนไทย(บางคน)
ทั้งๆที่ถังขยะอยู่แค่เอื้อม ทั้งๆที่ ความสะอาดและเรื่องสุขอนามัยในการปลอดโรค ควรเป็นเรื่องที่ควรใส่ใจ แต่กลับถูกละเลย
ด้วยการทิ้งของที่ใช้แล้ว ลงในชามก๋วยเตี๋ยวซะงั้น
คุณรู้ไหม หากมีการทำความสะอาดไม่ดีพอมันจะเป็นการแพร่เชื้อไปได้ ในกรณีนี้ ถ้ามีผู้ป่วยร้ายแรงที่เป็นพาหะก็จะสามารถ
แพร่เชื้อโรคทางเดินอาหารที่นับวันจะพัฒนา สายพันธ์ุให้ต้านต่อการรักษามากขึ้น และถ้าการมาใช้บริการและขาดจิตสำนึก
แล้วล่ะก็ เรื่องนี้ต่อไป จะเกิดอะไรขึ้น?
จขกท เอง ก็ไม่ใช่จะเป็นคนสะอาดแบบโรคจิต แต่เพียงแค่คิดว่า หากเราสร้างมาตราฐานเรื่องสุขอนามมัยให้ดี สร้างจิตสำนึกเรื่อง
การอยู่รวมกัน เอาใจใส่เรื่องความสะอาดกันซักหน่อย ก็จะเป็นการอยู่ร่วมในสังคมที่มีมาตราฐานเรื่องความปลอดภัยต่อการควบคุมโรคได้
ไหนๆก็พูดมายาวๆถึงเรื่องนี้แล้ว ถ้าเราจะมารณรงค์ให้คนไทยทิ้งขยะให้ถูกที่ รณรงค์ให้ร้านริมฟุตบาท หันมาใส่ใจเรื่องความสะอาด
กันดีไหม เพราะบางร้าน ตามริมฟุตบาท อย่าว่าจะไม่มีถังขยะเลย แค่ บริเวณหรือน้ำที่ใช้ล้างภาชนะ ก็แทบจะไม่ผ่านมาตราฐาน
ความสะอาดอยู่แล้ว ( การล้างชามแบบน้ำไม่ไหลผ่าน หรือล้างน้ำเดียว ก็น่าจะมีผลต่อการเติบโต หรือแพร่เชื้อได้ดี)
( อันนี้ภาพประกอบจากอากู๋ค่ะ)
จขกท หวังว่าทู้นี้จะมีสาระ ให้เจ้าของร้าน หรือท่านที่เป็นลูกค้า ช่วยกันคนละมือ คนละไม้ ให้ร้านอาหารไทยมีความสะอาด
และปลอดภัย จนเป็นที่ยอมรับต่อไปในสังคมโลกกันนะคะ