ขอออกตัวก่อนนะครับ  ขอพูดสิ่งที่ดูและเห็นมาในนัดนี้ ไม่เหมาะอย่างยิ่งกับพวกโลกสวยนะครับ.. ผมพอจะรู้ผลตั้งแต่แรกแล้วหละว่าไทยโอกาสแพ้สูงลิบลิ่ว ก็อย่างที่เคยบอกไปหลายครั้งแล้วว่าสำหรับญี่ปุ่นอ่ะนะ เราจะไปยันเสมอกับเค้ายังยากเลยครับ   และถ้าติดตามผลงานของทางเราและเค้ามาก็น่าจะรู้กันดีว่าอยู่ระดับไหนกัน ซึ่งไม่เคยมโนเลยว่าไทยจะมีโอกาสชนะญี่ปุ่น ไม่ว่าจะด้วยเหตุผล เราเล่นในบ้าน / ผู้เล่นเราไม่เหมือนเมื่อก่อนนะ / ฟอร์มกับซาอุเราดี และอื่นๆ

ซึ่งเหตุผลพวกนี้มันเอามาใช้กับญี่ปุ่นไม่ได้ครับ เพราะว่าญี่ปุ่นนั้นผมมองว่าเป็นทีมเดียวที่บีบเพรสซิ่ง พื้นที่การครองบอลเราโหดมากตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว และสุดท้ายก็แก้ไม่ได้เหมือนเดิม ไทยเดินเกมส์ตามแผนไม่ได้ เพราะไม่มีจังหวะต่อบอล คิดช้าทำช้าเสร็จเค้าทันที  นี่สภาพอากาศฝนตกยังพอทำให้เกมส์เล่นสะดุดได้อยู่  ไม่งั้นเกมส์นี้มี 4-5 ประตู ขึ้นเหมือนเดิมจากจังหวะเหน่งๆหลายที่ของญี่ปุ่น แล้วนั่งเชียร์อยู่กับบ้านวันนี้ไม่ค่อยได้ลุ้นประตู แต่ลุ้นว่าจะเสียประตูเมื่อไหร่  แล้วแค่ไทยเราได้ลากเลื้อยไปทางข้างสนามเกือบขึ้นถึงโกลด์เค้านี่ หืม...ไอ้เราดีใจซะยังกะจะยิงประตูแล้วนั่น


นั่งดูเกมส์น้ำตาแทบเล็ดว่า  เฮ้ย...แมร่งไรวะทีมไทยกรูทำไมมันบุกเค้าไม่ได้เลยวะ (ย้ำว่าไม่ได้จริงๆนะครับ) อยากออกเสียงลุ้นได้ทำประตูญี่ปุ่นบ้าง แต่ไม่มีซะงั้น สรุปเลยนะ
1.เลิกมโนกันได้แล้วนะว่าไทยเราสูสีกับเค้า เห็นด้วยกันแล้วนะครับนัดนี้ว่าเป็นยังไง  แต่ให้รู้จักประมาณดีกว่า
2.ทีมเวิร์ค ระบบเกมส์สู้เค้าไม่ได้เลยครับ เล่นกับเกมส์เพรสซิ่ง ต้องเปลี่ยนรูปแบบใหม่
3.ตัวผู้เล่นญี่ปุ่นมาจากสโมสรดังๆทั้งนั้น สร้างความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด ต่างกับเราที่ไม่มีใครเลย ประสบการณ์ เซนต์บอลมันเลยไม่ได้เปิดกว้างออกไป

ที่ว่ามาทั้งหมดผมอยากให้ไทยเราพัฒนาไปให้มากกว่านี้อีกเยอะๆครับ ผมอยากเชียร์มันส์ๆ อยากลุ้นทำประตูทีมฝ่ายตรงข้ามบ้าง ไม่ใช่ว่ามานั่งดูทีมเราโดนกดดันตลอดทั้ง 90 นาทีแบบนี้ เห็นแล้วท้อครับ  ขอให้พัฒนากันต่อไป สู้ๆกันไปครับ เราเพิ่งก้าวเข้ามาต้องค่อยปรับไป