** วีรกรรมเวนไตยบุตรในรามเกียรติ์ **

๐ วินายกาครุฑแก้ว              โสรงศรี   กูนนา
“สดายุ-สัมพาที”                  เทพไท้
อดิศรสง่าทวี                       เวทพละ  วิรุฬห์แฮ
แดงพี่เขียวน้องไซร้              สถิตแคว้นหิมวันต์ ฯ

๐ วันหนึ่งสดายุน้อง              แลเห็น
อาทิตย์อุษาเป็น                  โภคไม้
รำไพพิโรธเข็ญ                   ประภัส  เผาเวย
สัมพทีปีกไปล้                     ปกป้องภราดร ฯ

๐ รังสีเผาแผดร้อน               ร่วงขน  หมดเลย
รังสิมันตุ์สาปมนตร์               คุกถ้ำ
ณ เหมติรันบน                    จนกว่า  รามพ่อ
พยุหโยธากล้ำ                    แกล่ใกล้ติรันไศล ฯ

๐ จะพ้นคำสาปนั้น               นัยสนอง
ทหารโห่ไภรินกลอง             ลั่นฆ้อง
สามลาจึ่งพ้นผอง                มนต์สาป  อินทรา
โลมะจะคืนพ้อง                  พิศช้อยเฉิดโฉม ฯ

๐ พลันสดายุเห็จฟ้า             หารา-  เมศแล
พบทศกัณฐ์พา                   ยุพแล้
ขวัญราเมศสีดา                  ลักลอบ  ชิงเฮย
รบพุ่งราพณ์รอนแพ้             อวดโอ้ฮึกเหิม ฯ

๐ ไร้ผู้ใดปราบข้า                ลาญลง
แต่อิศวรกฤษณ์คง               ฆ่าเดี้ยง
อีกแหวนศิวะวง                  สวมอยู่  นิ้วแม่
อสุราจึงถอดเขวี้ยง              ทวิชย้อยผ็อยเฉวียง ฯ


๐ วิหงค์คงคาบแก้ว              ธำมรงค์
รอพระรามลักษมณ์องค์         เสด็จเหย้า
ลิ้นแปรร่างปลิดหงส์             อเนจอนาถ  พ่อเอย
ทูลสั่งเสียหน่อเกล้า             ก่อน.มล้างแรมสวรรค์ ฯ     

๐ สัมพาทีบอกไท้                ทัพพล รามพ่อ
เหมติรันเคลื่อนพหล             อย่าคร้าน
ยูรยาตรกบี่กล                     การเศิก รุนแฮ
องคตชมพูฯ-สะท้าน             หนุส้องสืบสาร ฯ

๐ สามกบินทร์.ทกล้าพัก        แรมเขา  เหมติ์เอย
สัมพทีกล่อมเกลา                กปิแกล้ว
สามทหารโห่สามเสา-           วณิตสุด  เสียงเลย
จึงงอกโลมาแผ้ว                  ผ่านเนื้อชาด-สกนธ์ ฯ


๐ "ขอบคุณยอดกบี่ทั้ง           สามสหาย   
เราจักนำจรทลาย                ลัดเข้า
ลงกาบุรินทร์ถวาย               กฤตัชญ์
ประทับเราเหิรเหย้า              ยาตรแคว้นยักขา" ฯะ

ขอบคุณภาพประกอบจากกูเกิ้ล ครับ..