หายากมากนะครับ ผกก ที่สามารถสร้างสรรค์งานออกมาได้หลายแนว โดยที่มาตรฐานไม่ตกและสามารถทำเงินได้ด้วย  ไม่ว่าจะแนวสยองขวัญ

สั่นประสาทอย่างหนังเรื่องแรกอย่างชัตเตอร์ หรือจะเป็นแนวโรแมนติคคอมมิดี้ อย่าง กวน มึน โฮ ก็ปั้นหนูนา กับ เต๋อ จนโด่งดัง หรือว่า

จะเป็นหนังผีตลกโคตรฮิต อย่าง พี่มากพระโขนงก็ทำเงินระดับพันล้าน ( รวมถึงคนกอง ในห้าแพร่ง ) จนมาถึงวันนี้ พี่โต้งเลือกที่จะมา

ทำหนังแนวโรแมนติคดราม่า แนวที่ถือว่าเป็นแนวปราบเซียนแนวนึงสำหรับหนังไทย แถมเป็นหนังเปิดค่ายใหม่อย่าง GDH ซึ่งได้รับการจับตา

มองเป็นอย่างมาก เชื่อว่าคงแบกรับความกดดันพอสมควร  ซึ่งก่อนหน้านี้ผมก็ยังคิดอยู่ว่าแฟนเดย์จะออกมาประมาณไหน แต่ก็ยังนึกไม่ออก

แต่เมื่อพอได้ชมจบแล้วยิ่งต้องนับถือผู้กำกับเลยว่าแน่มาก  เพราะแฟนเดย์นี่น่าจะเป็นหนังไทยเรื่องแรกเลยมั้ง ที่พระเอกเป็นหนุ่มเนริด์โรคจิต

หน่อยๆ ( ตามสะกดรอยผู้หญิง , แฮกเฟซบุ๊ค )  ส่วนนางเอกก็เป็นเมียน้อย  แต่ด้วยมนต์สะกดของผู้กำกับสุดท้ายคนดูก็หลงรักและ

พร้อมที่จะสุขและเศร้าไปกับตัวละครสองตัวนี้  หนังแบบนี้ถ้าผู้กำกับคุมโทนเรื่องไม่อยู่ คนดูจะไม่อินเอาได้ง่ายๆ ( ผมดูแล้วนึกถึงเรื่อง Lars

and the Real Girl  ที่พระเอกเป็นแฟนกับตุ๊กตายาง พล็อตเรื่องฟังแล้วน่าจะยี้ แต่พออยู่ในมือผู้กำกับดีๆ ก็กลายเป็นหนังรักอบอุ่นได้อย่าง

ไม่น่าเชื่อ )  สมัยก่อนผมเคยคิดเล่นๆว่า ถ้าจะลองเปรียบพี่โต้งเป็นพ่อครัว  ผมยังไม่แน่ใจว่าพี่โต้งควรจะเป็นพ่อครัวอาหารอะไร

พ่อครัวอาหารจีน อาหารไทย หรือจะอาหารฝรั่ง เพราะไม่ว่าวัตถุดิบจะเป็นแบบไหน อาหารเมนูอะไร เชฟบรรจงก็สามารถปรุงมันออกมา

ได้เป็นอย่างดี  แต่หลังจากดูหนังเรื่องนี้ ผมก็รู้แล้วว่า พี่โต้งน่าจะเป็นพ่อครัวร้านอาหารตามสั่งประจำหน้าปากซอยมากกว่า เป็นร้านที่

เรากินได้บ่อยและทำอะไรก็ถูกปากเราไปหมด แทบจะเรียกได้ว่าพี่อยากทำอะไรก็ทำๆมาเหอะ ผมกินได้หมด


สุดท้ายนี้ก็ขอบอกว่า ผมจะรอเมนูต่อไปของพี่อยู่นะครับ และขอคาราวะสามจอกให้กับ พี่โต้ง บรรจง ปิสัญธนะกูล ผู้กำกับพันล้านอีกครั้งครับ