แฟนเดย์: หนังรักของพวกขี้แพ้?
อ่านกระทู้ส่วนใหญ่ เขาว่ากันอย่างนั้น
โอเค ถ้ามองกันจากภายนอก ภาพลักษณ์ของ เด่นชัย มัน loser จริง ๆ แหละ แต่ถ้ามองลึกลงไปอีกนิด นอกจากจะห่างไกลคำว่า ขี้แพ้ แล้ว พระเอกเรื่องนี้ ยัง พระเอกโคตร ๆ
ไม่รู้ว่าใครจำกัดความคำว่าขี้แพ้ไว้ว่ายังไง แต่ เด่นชัย คนที่ไม่ชอบโกหก คนที่พูดจาขวานผ่าซาก คนที่กล้าสารภาพ (ทั้งสารภาพรักและสารภาพผิด) ไม่ว่าจะมองในมุมไหน เราว่าก็ไม่เข้าใกล้คำว่า ขี้แพ้ เลยสักนิด
หลายคนอาจมองว่า เด่นชัย เป็นพวก ดูถูกตัวเอง = loser นั่นยิ่งไปกันใหญ่ คือถ้าได้ฟังเรื่องราวเกี่ยวกับภูเขาเอเวอร์เรสต์และตึกเวิร์ลดเทรด เซนเตอร์ ก็จะรู้ว่าเขาไม่ใช่คนขี้ขลาดเลย ตรงกันข้าม นี่คือ ผู้ชายที่กล้าหาญที่สุดคนหนึ่ง แถมยัง encourage ให้นุ้ยรู้จักกล้าตัดสินใจเข้าไปอีก
การเป็นคนรู้จักตัวเอง รู้จักประมาณตน กับ การขี้แพ้ดูถูกตัวเอง ถึงจะดูคล้ายกัน แต่มันก็ไม่น่าจะใช่สิ่งเดียวกัน เช่นเดียวกับการทำตัวมั่นหน้าบ้าบิ่น พยายามจะเอาชนะชนิดไม่ดูบริบทแวดล้อม ก็เป็นคนละเรื่องกับความกล้าหาญ
รู้ทั้งรู้ว่ายากกว่าถูกหวยซะอีก ที่นางฟ้าอย่างนุ้ยจะเออออห่อหมกด้วย รู้ทั้งรู้ว่าอาจจะถูกปฏิเสธ แต่เขาก็ยังกล้าสารภาพความในใจ นี้คือ loser เหรอ ใช่เหรอ เราว่าเขาออกจะ รับความจริง และ ผลของการกระทำ ได้ดีออก
ถ้าจะมีช่วงที่ loser ก็น่าจะเป็นเวลาที่เขาเริ่ม โกหกและสมอ้างเป็นคู่รักของเธอ นั่นต่างหากคือวิธีการของ loser
แต่เมื่อเนื้อแท้แล้วเขาไม่ใช่ loser การตัดสินใจที่จะไม่เอาเปรียบนุ้ย จึงถือว่า น่ายกย่องที่สุด
รวมถึงการตัดสินใจที่จะอยู่กับความเป็นจริงในตอนท้ายเรื่อง แทนที่จะพยายามยื้อวันปาฏิหาริย์ให้เกิดขึ้นอีกซ้ำ ๆ
ตัว นุ้ย เสียอีก ที่เกือบทั้งเรื่อง เธอ loser ใช้ชีวิตแบบไม่อยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริง
ทั้งการเป็นคนปั้นหน้าร่าเริงยิ้มแย้มตลอดเวลา ไม่กล้ายอมรับ เสียใจก็บอกไม่เป็นไร ไม่พอใจก็ยังพูดว่า เข้าใจ
รู้เต็มอกว่าคนที่ตัวเองรักแค่ร้อยไว้ใช้ ก็ยังหลอกให้ความหวังตัวเอง ลม ๆ แล้ง ๆ จนเมื่อถึงที่สุด สุดท้ายก็รับความจริงไม่ได้
โอเค จริง ๆ ธรรมชาติของนุ้ย เธอก็ไม่ได้ loser หรอก จะเห็นได้จากในช่วงเวลาที่เธอป่วย หนึ่งวันกับเด่นชัย คือช่วงเวลาที่เธอเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด
เหวี่ยง วีน หยาบ ไม่ต้องมายิ้มเฟค ปั้นหน้าร่าเริงตลอดเวลา และถึงคราวจะยิ้มจะหัวเราะขึ้นมา เธอก็ยิ้มมันออกมาจากใจ
หรือกระทั่งเวลาที่เธอพยายามยืนยันว่า ตัวเธอไม่มีทางทำอะไรน่าดูถูกอย่างที่เด่นชัยเฉลยเด็ดขาด
สรุปห้วน ๆ เลยละกัน ตามความเห็นเรา เด่นชัย ไม่ใช่พวกขี้แพ้ จบ 555
พวกขี้แพ้ที่ไหนจะกล้าปีนเขาสูง หรือ ไต่ลวดข้ามตึก ทั้งที่รู้ว่ามีสิทธิ์ม่องเท่ง เอาง่าย ๆ
หรือใครเห็นว่ายังไง
ปล. ชอบหนังนะ มันละเมียดดี ชอบที่จบปลายเปิดแบบนี้ ภาพก็สวยมาก
แฟนเดย์: ไม่ใช่หนังรักของพวกขี้แพ้... หรอกมั้ง (สปอยล์หน่อยนึง)
แฟนเดย์: หนังรักของพวกขี้แพ้?
อ่านกระทู้ส่วนใหญ่ เขาว่ากันอย่างนั้น
โอเค ถ้ามองกันจากภายนอก ภาพลักษณ์ของ เด่นชัย มัน loser จริง ๆ แหละ แต่ถ้ามองลึกลงไปอีกนิด นอกจากจะห่างไกลคำว่า ขี้แพ้ แล้ว พระเอกเรื่องนี้ ยัง พระเอกโคตร ๆ
ไม่รู้ว่าใครจำกัดความคำว่าขี้แพ้ไว้ว่ายังไง แต่ เด่นชัย คนที่ไม่ชอบโกหก คนที่พูดจาขวานผ่าซาก คนที่กล้าสารภาพ (ทั้งสารภาพรักและสารภาพผิด) ไม่ว่าจะมองในมุมไหน เราว่าก็ไม่เข้าใกล้คำว่า ขี้แพ้ เลยสักนิด
หลายคนอาจมองว่า เด่นชัย เป็นพวก ดูถูกตัวเอง = loser นั่นยิ่งไปกันใหญ่ คือถ้าได้ฟังเรื่องราวเกี่ยวกับภูเขาเอเวอร์เรสต์และตึกเวิร์ลดเทรด เซนเตอร์ ก็จะรู้ว่าเขาไม่ใช่คนขี้ขลาดเลย ตรงกันข้าม นี่คือ ผู้ชายที่กล้าหาญที่สุดคนหนึ่ง แถมยัง encourage ให้นุ้ยรู้จักกล้าตัดสินใจเข้าไปอีก
การเป็นคนรู้จักตัวเอง รู้จักประมาณตน กับ การขี้แพ้ดูถูกตัวเอง ถึงจะดูคล้ายกัน แต่มันก็ไม่น่าจะใช่สิ่งเดียวกัน เช่นเดียวกับการทำตัวมั่นหน้าบ้าบิ่น พยายามจะเอาชนะชนิดไม่ดูบริบทแวดล้อม ก็เป็นคนละเรื่องกับความกล้าหาญ
รู้ทั้งรู้ว่ายากกว่าถูกหวยซะอีก ที่นางฟ้าอย่างนุ้ยจะเออออห่อหมกด้วย รู้ทั้งรู้ว่าอาจจะถูกปฏิเสธ แต่เขาก็ยังกล้าสารภาพความในใจ นี้คือ loser เหรอ ใช่เหรอ เราว่าเขาออกจะ รับความจริง และ ผลของการกระทำ ได้ดีออก
ถ้าจะมีช่วงที่ loser ก็น่าจะเป็นเวลาที่เขาเริ่ม โกหกและสมอ้างเป็นคู่รักของเธอ นั่นต่างหากคือวิธีการของ loser
แต่เมื่อเนื้อแท้แล้วเขาไม่ใช่ loser การตัดสินใจที่จะไม่เอาเปรียบนุ้ย จึงถือว่า น่ายกย่องที่สุด
รวมถึงการตัดสินใจที่จะอยู่กับความเป็นจริงในตอนท้ายเรื่อง แทนที่จะพยายามยื้อวันปาฏิหาริย์ให้เกิดขึ้นอีกซ้ำ ๆ
ตัว นุ้ย เสียอีก ที่เกือบทั้งเรื่อง เธอ loser ใช้ชีวิตแบบไม่อยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริง
ทั้งการเป็นคนปั้นหน้าร่าเริงยิ้มแย้มตลอดเวลา ไม่กล้ายอมรับ เสียใจก็บอกไม่เป็นไร ไม่พอใจก็ยังพูดว่า เข้าใจ
รู้เต็มอกว่าคนที่ตัวเองรักแค่ร้อยไว้ใช้ ก็ยังหลอกให้ความหวังตัวเอง ลม ๆ แล้ง ๆ จนเมื่อถึงที่สุด สุดท้ายก็รับความจริงไม่ได้
โอเค จริง ๆ ธรรมชาติของนุ้ย เธอก็ไม่ได้ loser หรอก จะเห็นได้จากในช่วงเวลาที่เธอป่วย หนึ่งวันกับเด่นชัย คือช่วงเวลาที่เธอเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด
เหวี่ยง วีน หยาบ ไม่ต้องมายิ้มเฟค ปั้นหน้าร่าเริงตลอดเวลา และถึงคราวจะยิ้มจะหัวเราะขึ้นมา เธอก็ยิ้มมันออกมาจากใจ
หรือกระทั่งเวลาที่เธอพยายามยืนยันว่า ตัวเธอไม่มีทางทำอะไรน่าดูถูกอย่างที่เด่นชัยเฉลยเด็ดขาด
สรุปห้วน ๆ เลยละกัน ตามความเห็นเรา เด่นชัย ไม่ใช่พวกขี้แพ้ จบ 555
พวกขี้แพ้ที่ไหนจะกล้าปีนเขาสูง หรือ ไต่ลวดข้ามตึก ทั้งที่รู้ว่ามีสิทธิ์ม่องเท่ง เอาง่าย ๆ
หรือใครเห็นว่ายังไง
ปล. ชอบหนังนะ มันละเมียดดี ชอบที่จบปลายเปิดแบบนี้ ภาพก็สวยมาก