เรื่องสยองหลายบรรทัด.....
ปกติผมไม่ได้เป็นคนมีเซ้นต์ถึงขนาดมองเห็นสิ่งที่ไม่มีตัวตนได้ อย่างมากจะได้ยินแค่เสียง หรือใจหวิวๆมากกว่า
แต่เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา (4 ก..ย.59) เวลาประมาณ 1 ทุ่มกว่าๆ ผมได้ขับรถมุ่งหน้าเข้าเมืองเพชรบุรี ซึ่งจะต้องขับผ่านถนนที่มีทางรถไฟตัดผ่าน (ถนนสายเพชรบุรี-นาวุ้งจุดตัดทางรถไฟ หลังร้านอาหารอินเดียนแดง ต.ท่าราบ อ.เมืองเพชรบุรี)
ผม : อ่านป้าย (หยุด ระวังรถไฟ) บี๋ (แฟนผม) มันมีที่กั้นป่ะวะ
บี๋ : มีดิ เห็น ศาล ป่ะล่ะ (พยักหน้าไปริมถนนด้านซ้ายมือ)
ขณะนั้นผมพยายามมองฝ่าความมืด และสิ่งที่ผมเห็นที่ริมถนนด้านซ้ายมือคือ เงาคนยืนอยู่ลางๆ เป็นผู้ชายตัวใหญ่ใส่เสื้อแขนยาว กางเกงขายาว สีครีมๆ เหมือนชุดพนักงานบริษัท (แต่ภาพที่เห็นมันดูมัวๆไม่ชัดเจน) แต่น่าแปลกที่ผมไม่เห็นเรือนหน้า คอ แขน หรือ เท้า (ชั่วแวบของความคิดผมเอะใจว่าทำไมไม่เห็นช่วงคอกับหน้าขึ้นไปเลย) ทุกอย่างมันกลืนไปกับความมืดด้านหลังจนน่าแปลกใจ
ผม : ไม่เห็นมีศาลเลย (ผมหันไปมองหน้าบี๋)
บี๋ : ก็นี่ไง ศาล
ผมหันกลับไปมองจุดนั้นอีกทีก่อนที่รถจะเคลื่อนผ่าน จุดที่ผมเห็นคนยืนอยู่นั้นคือ ศาล หลังเล็กๆ มีพวงมาลัยห้อยอยู่
ผม : บี๋ หมีเห็นคนยืนอยู่ (ผมเล่าในสิ่งที่ผมเห็น)
บี๋ : เห็นหัวเค้าไหม
ผม : ไม่เห็นมันมืดไปหมดเหมือนไม่มีคอกับหัวเลย เหมือนมีแต่ชุดยืนอยู่
บี๋ : ตรงนี้เคยมีอุบัติเหตุคนถูกรถไฟชน เป็นผู้ชายคอขาดตาย เขาเลยมาตั้ง ศาล ไว้
ผม : ∑(ﾟДﾟ) จอดรถเข้าข้างทาง สงบ สติ ขนลุกซู่
ช่วยบอกผมทีครับ ผมพยายามคิดว่าผมตาฝาด แต่ที่สำคัญผมไม่รู้มาก่อนว่าผู้ที่เสียชีวิตตายแบบไหน
ปล.เมื่อเช้า 5 ก.ย. 59 ผมอธิฐานในใจว่า เมื่อวานถ้าสิ่งที่ผมเจอคือดวงวิญญาณจริงและอยากให้ผมทำบุญไปให้
ขอให้เช้านี้ขณะที่ผมขับรถกลับมาทำงาน (ปกติทางที่ผ่านไปทำงานในเวลาที่ผมออกจะไม่ค่อยเจอพระบิณฑบาตร)
ผมได้เจอพระบิณฑบาตร แล้วผมจะทำบุญตักบาตรไปให้ หลังจากตั้งจิตบอกไป
วันนี้ระหว่างทางผมเจอพระบิณฑบาตรอยู่หน้าตลาดที่ผมขับผ่านพอดี ผมเลยได้ทำบุญตามที่ผมตั้งใจไว้
ขออุทิศส่วนกุศลให้แก่ดวงวิญญาณที่ผมได้พบครับ
ขอรับรองว่าเป็นเหตุการณ์ที่ผมประสบเองทุกประการ
][สยองขวัญ][ ทางผ่านรถไฟ
ปกติผมไม่ได้เป็นคนมีเซ้นต์ถึงขนาดมองเห็นสิ่งที่ไม่มีตัวตนได้ อย่างมากจะได้ยินแค่เสียง หรือใจหวิวๆมากกว่า
แต่เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา (4 ก..ย.59) เวลาประมาณ 1 ทุ่มกว่าๆ ผมได้ขับรถมุ่งหน้าเข้าเมืองเพชรบุรี ซึ่งจะต้องขับผ่านถนนที่มีทางรถไฟตัดผ่าน (ถนนสายเพชรบุรี-นาวุ้งจุดตัดทางรถไฟ หลังร้านอาหารอินเดียนแดง ต.ท่าราบ อ.เมืองเพชรบุรี)
ผม : อ่านป้าย (หยุด ระวังรถไฟ) บี๋ (แฟนผม) มันมีที่กั้นป่ะวะ
บี๋ : มีดิ เห็น ศาล ป่ะล่ะ (พยักหน้าไปริมถนนด้านซ้ายมือ)
ขณะนั้นผมพยายามมองฝ่าความมืด และสิ่งที่ผมเห็นที่ริมถนนด้านซ้ายมือคือ เงาคนยืนอยู่ลางๆ เป็นผู้ชายตัวใหญ่ใส่เสื้อแขนยาว กางเกงขายาว สีครีมๆ เหมือนชุดพนักงานบริษัท (แต่ภาพที่เห็นมันดูมัวๆไม่ชัดเจน) แต่น่าแปลกที่ผมไม่เห็นเรือนหน้า คอ แขน หรือ เท้า (ชั่วแวบของความคิดผมเอะใจว่าทำไมไม่เห็นช่วงคอกับหน้าขึ้นไปเลย) ทุกอย่างมันกลืนไปกับความมืดด้านหลังจนน่าแปลกใจ
ผม : ไม่เห็นมีศาลเลย (ผมหันไปมองหน้าบี๋)
บี๋ : ก็นี่ไง ศาล
ผมหันกลับไปมองจุดนั้นอีกทีก่อนที่รถจะเคลื่อนผ่าน จุดที่ผมเห็นคนยืนอยู่นั้นคือ ศาล หลังเล็กๆ มีพวงมาลัยห้อยอยู่
ผม : บี๋ หมีเห็นคนยืนอยู่ (ผมเล่าในสิ่งที่ผมเห็น)
บี๋ : เห็นหัวเค้าไหม
ผม : ไม่เห็นมันมืดไปหมดเหมือนไม่มีคอกับหัวเลย เหมือนมีแต่ชุดยืนอยู่
บี๋ : ตรงนี้เคยมีอุบัติเหตุคนถูกรถไฟชน เป็นผู้ชายคอขาดตาย เขาเลยมาตั้ง ศาล ไว้
ผม : ∑(ﾟДﾟ) จอดรถเข้าข้างทาง สงบ สติ ขนลุกซู่
ช่วยบอกผมทีครับ ผมพยายามคิดว่าผมตาฝาด แต่ที่สำคัญผมไม่รู้มาก่อนว่าผู้ที่เสียชีวิตตายแบบไหน
ปล.เมื่อเช้า 5 ก.ย. 59 ผมอธิฐานในใจว่า เมื่อวานถ้าสิ่งที่ผมเจอคือดวงวิญญาณจริงและอยากให้ผมทำบุญไปให้
ขอให้เช้านี้ขณะที่ผมขับรถกลับมาทำงาน (ปกติทางที่ผ่านไปทำงานในเวลาที่ผมออกจะไม่ค่อยเจอพระบิณฑบาตร)
ผมได้เจอพระบิณฑบาตร แล้วผมจะทำบุญตักบาตรไปให้ หลังจากตั้งจิตบอกไป
วันนี้ระหว่างทางผมเจอพระบิณฑบาตรอยู่หน้าตลาดที่ผมขับผ่านพอดี ผมเลยได้ทำบุญตามที่ผมตั้งใจไว้
ขออุทิศส่วนกุศลให้แก่ดวงวิญญาณที่ผมได้พบครับ
ขอรับรองว่าเป็นเหตุการณ์ที่ผมประสบเองทุกประการ