เราเป็นน้องเล็กในบ้านค่ะเป็นลูกสาวคนเดียวมีพี่ชาย2คนค่ะ
เราสนิทกับพี่ชายคนที่2แต่เราไม่สนิทกับพี่ชายคนโตเลยค่ะ ออกแนวเกลียดกันเลยด้วยซ้ำ พี่ชายคนโตอายุห่างเรา6ปีค่ะ
เรากับพี่ชายคนโตไม่สนิทกันตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะเพราะตอนเราอยู่อนุบาลพี่ชายเคยตบหน้าเราค่ะเพราะเราพูดไม่เข้าหูเค้า
เราสองคนไม่เคยเล่นด้วยกันหรือทำอะไรด้วยกันเลยค่ะเราโดนพี่คนโตแกล้งตลอดแล้วพี่คนที่2จะเป็นคนปกป้องแล้วก็ปลอบเราทุกครั้งจนถึงทุกวันนี้เลยค่ะ
คือเราพยายามที่จะปรับตัวเข้าหาพี่คนโตบ่อยมากๆแต่ไม่เคยทำสำเร็จเลยค่ะ ไม่ว่าจะเรื่องนิสัยความชอบการกินการดำเนินชีวิตมันขัดกันไปหมดเลยค่ะ
แล้วเรื่องที่ทำให้ทะเลาะกันมากที่สุดก็จะเป็นเรื่องของกินค่ะ เราอยู่กับคุณพ่อไม่ได้อยู่กันคุณแม่ทำให้เราต้องทำหน้าที่เกี่ยวกับของกินอาหารขนมอะไรพวกนี้ค่ะทุกวันหลังเลิกเรียนพี่ชายคนที่2จะขับรถมารับเรากลับบ้านค่ะ ทุกเย็นเราก็จะซื้อกับข้าวเข้าไปกินที่บ้านซึ่งเราจะโทรถามวันว่าวันนี้ใครอยากกินอะไรใครอยู่บ้านบ้าง ซึ่งทุกครั้งพี่คนโตก็จะตอบว่า*อะไรก็ได้ กินได้หมด ซื้อๆมาเถอะ* แล้วก็ตัดสายเราทิ้งทุกทีค่ะ ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเค้าชอบอะไรไม่ชอบอะไรอยากกินอะไร เราก็เลยซื้อหลายๆอย่างคละกันไปค่ะ เราจะกินแบบเดิมทุกๆวัน ส่วนของพี่ชายคนโตเราจะเปลี่ยนเมนูไปเรื่อยๆเพราะเรากลัวเค้าไม่พอใจ เพราะทุกครั้งที่เค้าไม่พอใจเค้าจะโมโหอารมร้ายและชอบแขวะเราค่ะ เราเลยตัดปัญหาโดยการสุ่มเมนูไปเรื่อยๆ แต่ปรากฎว่าพี่ชายคนโตชอบมาเอาของเราไปกินค่ะ แบบไม่ถามอ่ะไรเราเลยเห็นถุงข้าวปุ๊ปหยิบไปกินเลย แล้วเค้าก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เวลาเราซื้อขนมหรืออะไรก็ตามมาแช่ไว้ในตู้เย็นหรือไว้ในกล่องขนมส่วนตัวของเรา พี่ชายก็จะชอบขโมยไปกินค่ะไม่ได้หยิบไปทีละชิ้นนะคะหยิบไปทั้งหมดเลยค่ะแล้วก็เอากล่องเปล่าๆมาวางคืนไว้ที่ห้องเรา ซึ่งทุกครั้งที่เราไปถามว่าเอาของของเราไปหรอหรือไม่ก็พี่กินขนมหนูหรอ เค้าก็จะตอบว่าไม่ได้กินอย่ามาหาเรื่องได้มั้ยน้องน่ารำคาญว่ะ ซึ่งเป็นแบบนี้หลายๆครั้งเลยค่ะ ทั้งๆที่ทุกครั้งเวลาเราไปไหนเราจะซื้อของกินมาฝากเค้าเสมอเพราะเราก็ไม่อยากโดนแย่งขนมเพราะขนมส่วนมากคุณพ่อจะให้ใช้เงินตัวเองซื้อค่ะคุณพ่อจะไม่จ่ายเงินให้. ทุกครั้งเราต้องเอาเงินตัวเองมาซื้อของให้พี่ชายคนโตแถมเราต้องซื้อปริมาณที่เยอะกว่าของตัวเองและต้องราคาแพงกว่าของตัวเองให้พี่ชายคนโตค่ะไม่งั้นพี่เค้าจะไม่ยอมค่ะ คุณพ่อก็เอาแต่บอกว่าให้ยอมพี่ชายเรื่องกินเรื่องเล็กๆจะซีเรียสทำไม ตอนแรกเราก็ไม่ซีเรียสนะคะแต่พอเจอบ่อยๆเราก็หงุดหงิดเหมือนกัน
              ปัญหาที่2 พี่ชายคนที่2ค่ะ พี่ชายคนที่2รักเรามากๆเลยค่ะเลี้ยงเราตั้งแต่ยังเล็กๆเลยจูงมือเราเข้าโรงเรียนทุกวันตั้งแต่จำความได้เล่นกันทุกวันและพี่ชายคนที่2ปกป้องเราเสมอค่ะคอยไปรับไปส่ง พาไปหาอะไรอร่อยๆกิน พาไปเที่ยว ซึ่งพี่ชายคนโตจะไม่พอทุกครั้งเวลาเห็นเรากับพี่ชายคนที่2อยู่ด้วยกันค่ะพี่ชายทั้ง2คนทะเลาะกันบ่อยมากๆเลยค่ะถึงขั้นต่อยกันเลยก็มี ส่วนมากเหตุเกิดก็เพราะพี่ชายคนโตชอบหาเรื่องเราแล้วพี่ชายคนที่2ก็ไม่พอใจค่ะ นิสัยพี่ชายคนโตคืออารมณ์ร้ายค่ะเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ซึ่งเราก็พอจะเข้าใจพอมีเราพี่ชายคนโตคงรู้สึกเหมือนโดนแย่งเพื่อนเล่น
               ปัญหาที่3 ชอบแขวะ พี่ชายคนโตแขวะเราเป็นชีวิตจิตใจค่ะแขวะตั้งแต่ตื่นนอนก่อนเราไปโรงเรียนจนเรากลับมาบ้านบอกวันตะโกนแขวะเราหน้าห้องนอนเราก็มีค่ะ ซึ่งเค้าจะแขวะสิ่งรอบตัวเราค่ะ ไม่ว่าเราจะคุยกับเพื่อน เล่นเกมกับพ่อ เล่นมุขตลกกับพี่คนที่2 พี่คนโตก็ยังหาเรื่องแขวะเราค่ะ ยิ่งเราเป็นติ่งเกาหลีด้วยพี่ชายยิ่งแขวะเราหนักกว่าเดิมเลยค่ะ เช่น เหอะมีน้องปัญญาอ่อนบ้าผู้ชายหน้าไม่อายสงสารพ่อว่ามีลูกแบบนี้  เราสนิทกับอากงพี่เค้าก็หาว่าเราประจบ เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ เราอดทนและยอมมาตลอดแต่บางทีเราก็ทนไม่ไหวแล้ว เราเบื่อที่ต้องทะเลาะกับทุกวันๆ
เราควรทำยังไงต่อค่ะ