จะเดินต่อไปยังไง ในเมื่อมันไม่มีทางให้เดิน
สิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้ มันเกิดจากตัวเองล้วนๆ การแก้ปัญหาไม่ถูกจุด ความหยิ่งทะนงในตัวเอง คิดว่าตัวเองเก่ง แล้วเป็นไง

ปัญหามันเริ่มต้น เมื่อ3 ปีที่แล้ว เราตัดสินใจออกจากงานประจำ แล้วมาทำธุรกิจของตัวเอง
ช่วงแรกๆมันดีมาก รายรับต่อวัน ไม่ต่ำกว่า 7-8 พัน หักทุนแล้ว กำไรก็ได้ครึ่งต่อครึ่ง แต่ก็ไม่ได้มีเงินเหลือเก็บอะไร ได้มาก็ผ่อนรถ 2คัน จ่ายค่าเช่าบ้าน
ใช้หนี้เดิมที่มีอยู่ ค่าใช้จ่ายในครอบครัวก็หมด แต่พอมา 2 ปีหลัง ของขายไม่ดีเหมือนเดิม รายไได้ลดลงเกินครึ่ง แต่รายจ่ายยังเท่าเดิม เราก็คิดว่ามันเป็นผลมาจากหน้าฝนน่า เดี๋ยวฝนหมดก็ขายได้เหมือนเดิม เลยตัดสินใจ กู้เงินนอกระบบครั้งละ 2-3 หมื่น มาผ่อนรถก่อน เอาไปโปะดอกหนี้เก่าบ้าง แรกๆ ันก็ยังพอหมุนได้ พอขายได้ก็เอาไปโปะนอกระบบที่กู้มา ซึ่งสิ้นเดือนก็จ่ายหมดตลอด แต่พอมาเรื่อยๆ เริ่มส่งต้นไม่ได้ส่งได้แต่ดอก มันก็เลยพัวพันกันไปใหญ่ เราอยู่กับความหวังที่ว่าเด๋ยวมันก็ดเหมือนเดิม เดี๋ยวของก็ขายได้เหมือนเดิม จนยอดหนี้มันมาอยู่ที่ เกือบ 2 แสนบาท ของก็ขายลดลงเหลือวันละ 2 พันกว่าบาท
ยังไม่หักทุน เลยตัดสินใจ กลับมาทำงานดีกว่าทั้ง 2 คนกับแฟนด้วย เงินเดือนรวมกันก็ 5 หมื่นกว่าบาท ส่วนธุรกิจก็ให้แม่ทำ เราก็ไปช่วยตอนเลิกงาน
อาศัยว่าเอาเงินเดือนมาจ่ายหนี้ แล้วเอาเงินขายของมาใช้จ่ายทุกวัน แต้ด้วยจำนวนหน้ที่มันเยอะ มันเลยไม่พอ แล้วของก็มาขายไม่ได้อีก บางวันไม่มีกำไร
เลยก็มี  แล้วเราจะทำไงต่อ เราหมดทางแล้วจริงๆ