นี่คือภาคพิสดาร...

พริริสาโต้คิดว่ายกข้อนี้มาอ้างแล้วจะลบสิ่งที่พวกเขาทำกับตนสองแม่ลูกได้หรือ พีรดาขอร้องขอให้พริริสาคืนทุกอย่างให้คณินแล้วกลับไปในที่ของเรา

พริริสาไม่ยอม คณินกล่าวขอโทษแต่เธอบอกว่าคำขอโทษมันเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ เขาเคยบีบให้พวกตนจนตรอก วันนี้พวกเขาต้องเจอแบบนั้น จะได้รับรู้ถึงความทุกข์ทรมานของคนอื่นบ้าง พีรดาทนเห็นลูกก้าวร้าวต่อไปไม่ไหวพลั้งมือตบหน้าพริริสา เธอน้ำตาร่วงเผาะ กรนันท์สะใจสมน้ำหน้าที่แม่ยังไม่เข้าข้าง

“ริสาไม่คิดเลยว่าแม่จะเข้าข้างพวกที่ทำร้ายเรามากกว่าลูกของตัวเอง”

“ริสาแม่ขอโทษ มันไม่ใช่แบบนั้นนะ...” พีรดาเสียใจแต่พูดไม่ทันจบ สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น พริริสาตบหน้าพีรดาสุดแรงเกิดทั้งน้ำตา พีรดาอึ้งพร้อมกับพูดว่า "ลูกกล้าตบหน้าแม่หรอ..." ส่วนฝ่ายคณินและกรนันท์ รวมถึงคนอื่น ๆ ถึงกับทำได้แค่อึ้งกับการกระทำของพริริสาต่อหน้าแม่บังเกิดเกล้า พีรดาพูดแก้ตัวด้วยความโกรธอีกครั้งว่า "แม่แค่พล้งมือ แต่ลูกทำแบบนี้เลยเหรอ ลูกเกลียดแม่เหรอ !!!!!!!!!!!!!!!!!" พร้อมกับเขย่าตัวพริริสาอย่างแรงหลายครั้ง ฝ่ายหลังทนไม่ไหวผลักพีรดาล้มลงไปกองกับพื้นโดยความโกรธสุดขีด พร้อมกับเดินจากไปอย่างรวดเร็วชนิดที่ไม่มีใครตามทันได้

พีรดาเอ่ยได้แค่คำว่า "ลูกเกลียดแม่..." แค่นั้นก็เป็นลมล้มพับไป มิราและหญิงรับใช้เข้าประคอง พริริสาน้ำตานองหน้าวิ่งออกมาขึ้นรถขับออกไป...

#ฉีกกฎละครไทยบ้างนะ