คือเวลาเดินผ่านกันก็จะมองตามกัน ยิ้มหวานๆให้จนลับสายตา
เวลากลับบ้านไป ก็จะโทรศัพท์คุยกัน

แต่เวลาที่ผมจะไปนั่งทานข้าวด้วย หรือ เข้าไปนั่งคุยด้วยงี้ เค้าก็จะแบบทำเปนมีธุระ  ไปดูกีฬาบ้าง ไปทำการบ้านบ้างและก็เดินออกไป
กลายเป็นว่า เอ้า ผมเดินเข้าไปหา แต่ก็กลับต้องถูกทิ้งไว้คนเดียว นั่งเก้อเลยสิ ลุกไปไหนไม่เปนเลย
ก่อนเป็นแฟนกันก็คุยเล่นที่ โรงเรียนกันปกตินะ แต่พอตกลงเป็นแฟน เค้ากลับทำเหมือนหลบหน้า ไม่ค่อยอยากคุยกับผมที่โรงเรียน
ได้แต่แอบมอง แล้วก็ส่งสายตาปิ๊งๆยิ้มให้เวลาเดินสวนกัน