ขอตั้งอีกกระทู้นะคะ เพราะกระทู้แรกที่ตั้งมันแท็กติดแค่อันเดียว เพิ่มเติม ** กระทู้นี้ 18+ จะเยอะมว๊าก (กอไก่ล้านตัว) ถ้าปลิวเค้าจะเขียนใหม่เรื่อยๆ**

สวัสดีคะทุกคน เราติดตามอ่านกระทู้รักๆใคร่ๆของใครหลายคนมามากพอสมควร บางกระทู้มีมาม่าบ้างละ บ้างกระทู้เทกันกลางคันบางละ เอาเป็นว่าเราอยากเล่าเรื่องของเราเองบ้าง

**กระทู้นี้ไม่มีเท และงดมาม่านะจ๊ะ ไม่ชอบกินมันทำให้สมอฝ่อ**

จขกท. มีนามว่า 'คะน้า' จขกท. เป็นผู้หญิงที่แซ่บและแสบสุดๆ 😊 หน้าตาพอใช้ได้ มาตรฐานทั่วๆไปที่ผู้ชายชอบ ปากนิดจมูกหน่อย แต่ที่ยินดีนำเสนอสุดคือ 'หน้าอก' จขกท. เป็นคนที่พอจะมีหน้าอกหน้าใจอยู่บ้าง แต่พอแต่งโชว์นิดโชว์หน่อยก็โอเคแล้วละคะ

ตอนนั้นเราเรียนอยู่ปีสาม ม.เอกชนแห่งหนึ่ง มีเพื่อนสนิทคนเดียว!! ใช่คะ คนเดียวจริงๆ ไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่ หน้าตาเราออกจะหยิ่งๆ นึกออกมะ? หน้าตาไม่รับแขก 555 เราก็ใช่ชีวิตของเราตามปกติไปทุกๆวัน จนวันนั้นไปดูหนังกับเพื่อน เจอผู้ชายสองคนเดินผ่านๆกัน แกรร!! คือแบบหล่อโฮกกก วินาทีนั้นคือเลี้ยวหลังเลยคะ หน้าตาดีสุดๆ อย่างกะหลุดออกมาจากซีรี่ย์ (นี่เว่อร์ไป) 55555

พิ้ง : สนใจหรอยะ
เรา : บ้าา (เสียงสู๊งงง55) ก็ธรรมดาอ่ะ
พิ้ง : หรอยะ ฉันเห็นแกมองจนคอจะหัก
เรา : ก็มองเฉยๆอ่ะแก
พิ้ง : คนหล่อๆทางขวาอ่ะพี่เพชร อีกคนพี่โอ
เรา : แกรู้ได้ไงยะ
พิ้ง : แกไม่รู้เหรอ เขาเรียนมอ..อ่ะ ดังจะตาย แต่ได้ข่าวเย็นชาชิหายย
เรา : เหรอ ฉันไม่เห็นรู้จัก
พิ้ง : อย่างแกเคยสนใจคนอื่นด้วยหรอ มีแต่คนมาสนใจอ่ะ
เรา : ก็ไม่เห็นมีใครน่าสนใจนี่หว่า มีแต่พวกขี้หลี
พิ้ง : ยะ แม่คนสวยย

หลังจากนั้นก็เดินไปซื้อนั้นซื้อนี่ละก็กลับกัน เราก็กลับคอนโด กำลังจะเปิดประตูเข้าห้อง เจอผู้ชายคนที่เดินในห้าง อยู่ห้องใกล้ๆกันด้วยอ่ะ แต่!! ดันมากลับชะนี เชอะ! ไหนพิ้งบอกเย็นชาไง เย็นชาห่าไร! หมั่นไส้จริงจริ๊งงงงง


หลังจากนั้นเราก็เข้าห้อง แล้วก็โทรยัยพิ้ง..
เรา : ฮัลโหล พิ้ง ผู้ชายที่แกบอกอ่ะมันอยู่คอนโดเดียวกะฉันด้วยแหละะ
พิ้ง : คนไหนอ่ะ
เรา : ไอ่คนที่หน้าสวยๆอ่ะ
พิ้ง : อ๋อ พี่เพชรอ่ะหรอ ดีเลย! ฉันจะไปคอนโดแกบ่อยๆ
เรา : นี่ยัยพิ้ง น้อยๆหน่อย
พิ้ง : ละแกอ่ะ ไม่เยอะใช่ไหม สนใจละสิ๊
เรา : เออน่าา ก็แค่ศึกษาไว้
พิ้ง : ฉันขอเตือนแกนะคะน้า ผู้ชายคนเนี้ยอันตราย อย่าไปยุ่งเลย
เรา : นี่ใคร! ฉันเคยกลัวหรอยะ
พิ้ง : ฉันรู้ แต่พี่เพชรไม่เหมือนคนอื่นนะแก
เรา : แล้วแกจะรุ้!!
พิ้ง : อย่าเลย ขนาดสวยๆกว่าแกยังโดนหักอกมาละ
เรา : ฉันจะทำให้แกเห็นเองง
พิ้ง : แล้วอย่ามาร้องไห้ให้ฉันฟังนะยะ
เรา : คอยดูเถอะ ฉันจะทำให้หมอนี่หลงฉัน คอยดู!

หลังจากที่คุยกะยัยพิ้งเสร็จ มันทำให้เราบ้าหรืออะไรสักอย่าง เราเป็นคนประเภทยิ่งห้ามยิ่งยุ อย่างอีตานั้นอ่ะ จีบไม่ยากหรอก แนวเนี้ยคงจะชอบผู้หญิงสวยๆเอ็กซ์ๆกันหมดแหละ ยิ่งยัยพิ้งห้ามก็เหมือนทำให้เรายิ่งยากเข้าไปทำความรู้จักอีตานี่เข้าไปใหญ่ 😁😁😁 เราเป็นคนมั่นใจตัวเองอยู่ขั้นหนึ่งถึงขั้นมากเลยทีเดียว 555 เพราะอย่างน้อยก็มีผู้ชายมาขายขนมจีบอยุ่ไม่ขาดสายเหมือนกันนะจ๊ะ 😊😊

พอเช้าอีกวันเราก็แต่งตัวออกจากห้องจะไปมอ เปิดประตูห้องออกไปเห็นอีพี่เพชรอะไรนั้นกำลังออกจากห้องเหมือนกัน (ห้องพี่เขาอยู่ฝั่งตรงข้าม ถัดไปอีกสองห้อง) เราก็ยืนอยู่หน้าห้อง อีตานั้นก็เดินมาจะผ่านเราไป

เรา : อะเออ ขอโทษนะคะ พึ่งมาอยู่หรอคะ ไม่เคยเห็น
พี่เพชรหันมา มองแบบเหลือบๆมองอ่ะ
พี่เพชร : อยู่นานแล้ว ก่อนเธออีก
เรายังไม่ได้พูดอะไรอีก อีตานั้นก็เดินผ่านเราไปเหมือนเราเป็นอากาศ อีตาบ้า!! ฉันไม่ได้ขี้เหร่ขนาดนั้นนะเว้ย แค่หันมามองหน้าดีดี มันจะตายหรือไง 😡😡😡 คงจะจริงอย่างที่ยัยพิ้งมันว่าแหละ แต่แบบเนี้ยไม่ได้เรียกเย็นชามั้ง ขี้เก๊กมากกว่า เหอะ!! คอยดูเถอะ ฉันไม่ยอมหยุดแค่นี้หรอก 🙄🙄


เราก็ไปมอ และดีหน่อยที่ช่วงนี้เราเรียนแค่ครึ่งวัน เราก็คิดอยู่ว่าจะทำยังไงถึงจะได้เจออีพี่เพชรนั้นบ่อยๆ

เรา : พิ้ง ไปมอ....กันมั้ยย
พิ้ง : เอาจริงหรอแกอ่ะ ไม่ไหวมั้ง สนใจคนที่สนใจแกดีกว่าน่าคะน้า
เรา : นี่ฉันชอบคนนี้โอเคมั้ย
พิ้ง : ฉันเตือนแกแล้วนะ
เรา : ฉันต้องกลัวไหม
พิ้ง : จ้า อย่ามาร้องไห้ขี้มูกโป่งละกัน
เรา : แล้วทำไงดี ถึงจะได้เจอกันบ่อยๆแก ถ้าไม่ได้เจอกันฉันก็ทำให้เขาชอบฉันไม่ได้
พิ้ง : พี่เขาอยู่คอนโดที่เดียวกับแกไม่ใช่หรือไง บุกสิ
เรา : เออจริงๆ งั้นฉันกลับก่อนนะพิ้ง ไว้เจอกัน
พิ้ง : อ่าวนี่เดี๋ยวๆ

เรารีบกลับคอนโดไป ตัดสนใจเดินไปที่ห้องพี่เพชร เคาะประตู ก๊อก ก๊อก ก๊อก!  ไม่มีเสียงตอบรับแหะ สงสัยยังไม่กลับมา
เราก็เดินกลับมาที่ห้อง ตอนนั้นเหมือนเป็นบ้าเลยอ่ะ เดินวนอยู่หน้าประตูตัวเอง ไปๆมาๆ รอพี่เค้า
ประมาณเกือบๆบ่ายสองพี่เพชรก็เดินมา และเดินผ่านเราไป ..... อีตานี้การมองเห็นบกพร่องหรือไง ฉันยืนอยู่ไม่เห้นหรือไง!

เรา : เออนี่นาย
พี่เพชร หยุดเดินและหันกลับมามองเรา : คับ  มีอะไร
เรา : คือไฟห้องน้ำฉันมันเสียน่ะ ช่วยเปลี่ยนให้ทีได้ไหม
พี่เพชร : โทรเรียนช่างสิ เบอร์ 02xxxxxxx แล้วก็เดินไปเข้าห้องตัวเอง  

หึ้ย!! ทำไมหยิ่งขนาดนี้ฟ่ะ คิดว่าหล่อสุดหรือไงในโลกนี้ เราพูดเลยว่าไม่เคยเจอใจเย็นชาเท่าอีตานี้มาก่อน ทั้งสายตาท่าทาง อมยิ้ม08
เราก็เลยเดินเข้าห้องตัวเอง โทรหายัยพิ้ง

เรา : พิ้งงงงง แกรู้ไหมอีตานั้นน่ะเย็นชาเป็นบ้า ฉันอุตส่าอ่อยขนาดนั้นยังไม่สนอีกอ่ะ
พิ้ง : ฉันบอกแล้ว พอเถอะแก อย่าไปยุ่ง
เรา : ไม่! ฉันจะทำให้ดูว่าฉันทำได้จริงๆ
พิ้ง : เฮ้อ ฉันไม่รู้จะพูดยังไงละ ตามใจแกละกัน

เราก็เตรียมตัวกำลังจะไปอาบน้ำ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น...เราก็เดินไปเปิดดู "พี่เพชร"  กริ๊ดดดดดดด! เค้ามาห้องฉันด้วย
เราก็เปิดประตูออกไป

เรา : มีอะไรรึป่าวคะ ถ้าเรื่องช่าง...
พี่เพชร : ชื่อคะน้าใช่ไหม
เรา : ห๊ะ
พี่เพชร : หูตึงรึไง ถามว่าชื่อคะน้าใช่ไหม
เรา : คะๆใช่ๆ
พี่เพชร : อ่ะนี่! เพื่อนฝากมาให้
แล้วพี่เพชรก็จะเดินกลับไปที่ห้อง
เรา : เดี๋ยวคะ! เพื่อนคุณชื่ออะไรเหรอคะ
พี่เพชร : จะถามทำไมเค้าฝากมาก็เอาไปเหอะ

แล้วพี่แกก็เดินเข้าห้องตัวเองไป ทิ้งให้ดิฉันงงสิคะ มอพี่เพชรมีคนรู้จักเราด้วยเหรอ? รู้จักไม่พอมีฝากของมาด้วย? เราก็เดินเข้าห้อง มานั่งตรงโซฟาเปิดดูของในกล่องเล็ก เป็นต่างหูจี้รูปกีต้าร์ เราก็คิดว่าใครจะฝากมาให้ ปกติถ้าจะมีคนให้ เค้าก็จะมาให้ด้วยตัวเอง เราเจอบ่อยมากคะ พวกมาขายขนมจีบ ด้วยความที่เราค่อยข้างนะค่อนข้างหน้าตาดี แต่หุ่นนี่ยอมรับว่าแซ่บ และนิสัยมั่นๆดูหยิ่งๆนี่แหละ ที่ทำให้ผู้ชายสนใจ (โปรโมทตัวเอง55)
เราก็ไม่ได้สนใจวางมันไว้บนโต๊ะแล้วเดินไปอาบน้ำ กะจะออกไปกินข้าว นึกขึ้นได้อีพี่เพชรนี่เป็นคนเอาของขวัญที่คนอื่นฝากมาให้ เราน่าจะใช้เป้นข้อต่อรองดูชวนพี่แกไปกินข้าวด้วย (ชั่วไหมละ ) เราก็เดินไปหน้าห้องพี่เพชร แต่ยังไม่ทันเคาะประตูก็ได้ยินเสียงเหมือนคนทะเลาะกัน จึงหยุดและแอบ(เผือก)ฟังอยู่ แต่มันไม่ค่อยได้ยินเท่าไหร่ ฟังรู้เรื่องด้วยซ้ำว่าเค้าคุยอะไรกันหรือทะเลาะอะไรกัน เราก็ยืนอยู่สักพัก ตัดสินใจว่าจะกลับห้องตัวเองดีกว่าพี่เค้าน่าจะไม่วาง กำลังกลับหลังหัน ประตูห้องพี่เพชรเปิดออก ผ่างง!! เราก็หันกลับไปดู มีผู้หญิงหน้าตาสวย(มาก)คนหนึ่ง เดินออกมาจากห้อง และพี่เพชรที่จะเดินตามออกมา แต่ก็ชะงักเพราะเจอเรา ผู้หญิงคนนั้นมองๆเราแล้วเดินผ่านเราออกไปทันที พี่เพชรเดินมาหยุดหน้าประตู และมองเรา เราเลยจะหันกลับและจะกลับห้องเรา

พี่เพชร : เดี๋ยว แอบฟังคนอื่นเขาคุยกันรึไง
เรา : ป่าว แค่เดินผ่าน
พี่เพชร : เหรอ แต่เธอแทบจะสิงประตูฉันอยู่แล้วนะเมื่อกี้
เรา : ป่าวซะหน่อย ฉันแค่....
พี่เพชร : มีอะไร
เรา : เออคือ ทีแรกกะจะชวนนายไปกินข้าว แต่ตอนนี้นายคงไม่สะดวก ฉันไปเอง...
พี่เพชร : เข้ามาสิ
เรา : ห๊ะ!
พี่เพชร : ฉันทำกับข้าวแล้วเมื่อกี้กะจะกิน แต่...ช่างมันเถอะ เข้ามาสิ!
พูดแล้วก็ดึงแขนเราเข้าไปในห้อง เราก็เดินไปนั่งตรงโต๊ะกินข้าวในห้องครัวของพี่เพชร ห้องพี่แกเนียบมาก สะอาดแทบจะทุกซอกทุกมุมเลยก็ว่าได้ นี่ต่างจากห้องคะน้าอย่างสิ้นเชิงเลยจ้า 5555

เรา : เดี๋ยวฉันออกไปกินข้างนอกก็ได้นะ
พี่เพชร : ทำไมกลัวฉันจะวางยาเธอรึไง
เรา :ป่าว แต่เดี๋ยวแฟนนายมาเห็นจะเป็นเรื่องเอา
พี่เพชร : เลิกกันแล้ว
เรา : ห๊ะ
พี่เพชร : จะห๊ะไรนักหนา เลิกเมื่อกี้ อีกอย่างฉันเป็นรุ่นพี่เธอนะ ทำไมไม่เรียกพี่
เรา : ก็นายไม่ได้เรียนที่เดียวกันกับฉันนิ อีกอย่างจะเรียกยังไงมันก็เรื่องของฉัน
พี่เพชร : นี่เธอ! สงสารพวกผู้ชายที่ชอบเธอจริงๆ ชอบไปได้ไง หน้าตาก็งั้นๆ แถมยังปากร้ายอีกต่างหาก
เรา : ก็เพราะว่าฉันมีดีไงละยะ ใครจะเหมือนนาย พวกเย็นชา ป่าเถื่อนไร้หัวใจ
พี่เพชร : เหรอ เธอรู้ได้ไงว่าฉันป่าเถื่อน
พี่เพชรเดินมาวางกับข้าวลงบนโต๊ะ และยื่นหน้ามาใกล้ๆเรา เราก็ผลักออก
เรา : อย่ามาใกล้ฉันนะ
พี่เพชร : ฉันเหรออยากใกล้เธอ นี่เธอไม่ใช่รึไงพยายามเข้าหาฉันเนี้ย
เรา : นี่!! อย่างฉันเหรอจะเข้าหานาย
พี่เพชร : แล้วที่ทำอยู่เรียกว่าอะไรละ
เรา :งั้นฉันกลับละ    เรากำลังจะลุกขึ้น พี่เพชรก็เดินเข้ามาจับแขนเราและดึงเราเข้าไปใกล้ๆ
พี่เพชร : คิดว่าเข้าถ้ำเสือ แล้วจะได้ออกไปง่ายๆรึไง   ใช้สายตามองแบบหื่นๆ
เรา : นี่หยุดเลยนะ!
พี่เพชร : นึกว่าจะแน่ ที่แท้ก็ปอด ไหนใครบอกแสบนักแสบหนาไง แค่นี้ทำเป็นกลัว
เรา : ฉะฉันไม่ได้กลัว แค่ไม่ทันตั้งตัว
พี่เพชร : เธอกลับห้องเธอไปเถอะ ก่อนที่ฉันจะ....กินเธอแทนข้าว!
เรา : นี่!!
พี่เพชร : แล้วอย่ามายุ่งกับฉันอีก! ฉันไม่มีทางชอบผู้หญิงอย่างเธอ!

ช๊อค! สตั๊นน!! เหมือนโดนตบหน้าไหมละคะ อีตาบ้านี้! ผู้หญิงอย่างฉันมันยังงายยยยยยยยย เราก็เลยกลับห้องเรามา นั่งเฉื่อยอยู่ตรงโซฟา ตั้งแต่ฉันเกิดมา ไม่มีใครเคยพูดแบบนี้กับฉันสักครั้งนะเว้ยยยยย!  อีพี่เพชรบ้า! คนอะไรปากจัดชะมัด เย็นชาได้โล่! ฉันจะทำยังไงดีๆ