สวัสดีค่ะ ดิฉันป่วยเป็นโรค กล้ามเนื้ออ่อนแรงค่ะ ดิฉันจะเล่าอาการ ตอนแรกๆ ให้ทุกคนฟัง ดิฉัน อายุ 19 ปี ขอแทนตัวเองว่าดิฉันละกันน้ะค้ะ นับเป็นคนที่อายุน้อยคนนึงที่เป็นโรคนี้
เริ่มแรกก่อนที่ดิฉันจะเป็นโรคนี้ดิฉันได้กินยาลดความอ้วนตัวหนึ่งค่ะ ตอนแรกก่อเหมือนจะไม่เป็นไร แต่พอกินได้ 14 เม็ด 1 อาทิตย์ พอดีกินวันละ 2 เม็ด เช้า- เย็น ก่อนอาหารก้อได้ หลังอาหารก้อได้ค่ะ ทานมาได้ 1 อาทิตย์อย่างที่บอก วันแรกตอนแรกก้อคิดว่าอาหารไม่ย่อยดิฉันเลยไปซื้อ อีโน มากินแต่ก้อไม่หายค่ะ ก้อทนไปอีกวัน พอมาวันที่ 2 เริ่มมีอาการหนังตาตกค่ะ แล้วก้อเหมือนสเล็ตติดคอ กลืนน้ำกลืนข้าวไม่ได้ อ้วกออกมา สเล๊ต มันติดคอค่ะ หายใจไม่ได้ เราไม่เคยเป็นแบบนี้ ตอนแรกก้อคิดว่าจะตายล้ะค้ะ มันทรมานมาก แฟนเราพาไปโรงพยาบาล เราก้อนั่งคิดว่าเราจะตายแบบนี้จริงหรอ ด้วยที่ตอนแรกไม่รู้ว่าเป็นโรคนี้ หมอก้อให้ยาลดเสมหะมาค่ะ กินไม่ได้ค่ะ สำลักออกมาหมด ตอนสำลักก้อหายใจไม่ออก วันแรกที่ไปโรงพยาบาล ไป 2 รอบเลยค่ะ เพราะมันสำลักออกมา สเล็ตก้อติดคอ หมอดก้อให้ยาตัวเดิม พอมาวันที่ 2 มาตรวจเลยค่ะ หมอก้อบอกว่ามีทางรักษา เสมหะติดคอ กินยากับดูดออก ค่ะ ตอนแรกเรากลัวเจ็บค่ะ ยังไงก้อไม่ดูด หนังตาก้อตก หมอเลยให้ยาฆ่าเชื้อเพิ่ม ก้อกินไม่ได้ก้อยังจะให้อี้กก เวลาต้อมาในวันเดียวกัน เราทนไม่ได้ละ ใช้เวลาทำใจ 1 ชม. เราสงสานแฟนด้วย แฟนเราไม่ได้นอนมาหลายวัน เราเลยตัดสินในดูดสเล็ต ออกค้ะ ถามว่าเจ็มมั้ย ? เจ็บค้ะ 😂 ดูดเส็ดก้อเหมือนจะดีขึ้น แต่หนังตาเริ่มตกหนักกว่าเก่า กลับบ้านไปกินโจ๊ก กินได้นิดน่อย พอจะกินยา สำลักอีก แฟนเราเลยพาไปโรงพยาบาลที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดค่ะ ซึ่งอยู่ในเมือง ไปนอกเวลาหมอก้อดตรวจๆ ถามนู้นถามนี่ ให้ไปพ่นยาค่ะ ตอนแรกก้อดี เสมหะ ออกค่ะ ดีขึ้น หมอให้ยาละลายเสมหะ มา กลับบ้านได้ แต่พอกลับมาถึงบ้าน ก้อเหมือนเดิม กินข้าวกินน้ำไม่ได้ 5 วันละค่ะ อีกวันกลับไปโรงพยาบาเดิมที่ไปตอนนอกเวลา หมอเติมน้ำเกลือให้ค่ะ เพราะแรงไม่มีแล้ว ข้าวน้ำไม่ได้กินเลยตลอด 5 วัน จิบน้ำก้อไม่ได้ จิบปุ้บสำลักปั๊ป ถามว่าตอนนั้นหิวมั้ย ไม่เลยค่ะ ไม่มีอารมณ์กิน กลัวค่ะ พอเติมน้ำเกลือ หมอสันนิฐานว่าอาจจะเป็นแค่หลอดลมอักเสบ เลยให้ไปนอนโรงพยาบาลในอำเภอ ค่ะ เพราะสิทธิบัตรทองอยู่ที่นั่น เราเลยกลับไปโรงพยาบาลนั้นค่ะ ไปถึงประมาณ 20.00 ไปตอนแรก เข้าห้องฉุกเฉินค่ะ เป็นนอกเวลา โดนใส่สายให้อาหารทางจมูกค่ะ เจ็บมากกกกก โดนหมอด่าอีกบอกว่าเราไม่ให้ความร่วมมือ อ่าวอีสัสกูเจ็บไง กูก้อต้องดิ้นเป็นธรรมดา (ขออภัยที่ใช้คำหยาบค่ะ) แต่ก้อผ่านได้รวดเร็วค่ะ เพราะเราก้อพยายามกลืนช่วย เพราะเราอยากหาย นอนคืนแรก ถามว่าได้นอนมั้ย ไม่ค่ะ เพราะสายมันอยู่ในคอ เราไม่ชิน ลุกทั้งคืน ไม่ได้นอนเลยก้อว่าได้ ณ ตอนนั้นง่วงมาก ไม่ได้นอนมาหลายวันด้วย อยากนอนอยากพักผ่อนมาก นอนไม่ได้ จนเช้าค่ะ ได้ฟีดอาหาร เป็นน้ำแล๊คตาซอย 300cc ฟิดได้ค่ะ พอตกกลางวันฟีดอีก อ้วกออกมาหมดเลยค่ะ ออกมาเป็นเสมหะ สีน้ำตาล เต็มกระโถนเลยค่ะ เราเริ่มหายใจไม่ทัน หมอเลยให้ใส่สายออกซิเจน เราก้อยังหายใจไม่ทัน แฟนเราเลยไปเรียกหมอ หมอก้อตรวจออกซิเจนในเลือด มันปกติค่ะมี 90 กว่าๆ แต่เราหายใจไม่ทัน อยู่ดี หมอบอกกับเราว่าไงรู้มั้ย คุณรู้มั้ย ออกซิเจนในร่างกายของคุณยังเยอะกว่าหมอที่เดินไปเดินมานี่ซะอีก (ลืมไปเรานอนห้องรวมน้ะค้ะ) จากนั้นก้อรอหมอค่ะ หมอให้ขึ้นห้อง ICU กว่าจะได้ขึ้น เราโดนเจาะเลือดเยอะมากค่ะ พอดีเราเป็นคนอ้วนนิดน่อย หาเส้นไม่ค่อยเจอ โดนเจาะเท้า ด้วยค่ะ ตอนนี้ยังเสียวที่เท้าตลอดเลยค่ะ เจาะเท้าเป็นอะไรที่เรากลัวมากเจ็บมากขนาดตอนนั้นเราเริ่มจะไม่ไหวละ เรารู้สึกเจ็บทรมานมากก ร้องอดร้องอวยเลยค่ะ จำขึ้นใจ กว่าจะไดขึ้น ICU ก้อตอนเย็นๆ ค่ะ เราก้อนอนเกร็งไปทั้งตัว จากนั้นไปนอน ICU ได้ 5 วันก้อลงมานอนห้องรวทอีกที่ล้ะค้ะ ตอนอยู่ห้อง ICU ที่โรงบาลนี่ หทอบอกค่ะส่าเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง พอย้ายลงมาหมอบอกว่าต้องรอเพื่อไปรักษาโรคนี้โดยตรงที่โรงพยาบาลในเมือง ที่เดิมนั่นแหละ ไปวันแรก เค้าไม่ให้เฝ้าค่ะ แฟนเราได้กลับ คืนแรกที่ไป โดนย้ายไปห้องICU เลยค่ะ หทอบอกว่าเรามีโอกาส 50:50 ที่จะได้ใส่เครื่องช่วยหายใจ ตอนอยู่ห้อง ICU ไม่ว่าจะที่ไหนได้ใส่สายอะไรไม่รู้เต็มไปหมด วัดความดัน และเครื่องตรวจออกซิเจนในเลือด คนรอบข้างเราเงียบกริ้บ มีแต่เราที่ยังรู้สึกตัว เงียบมากกก ยังดีที่มีหมอเดินไปเดินมา 😂 จากนั้นหมอก้อเริ่มให้ยา อะไรไม่รู้ เป็นขวดหมอบอกยานี้ทำให้เรามีแรง และแพงมาก ให้วันละ 5 ขวด 5 วัน พอให้ได้วันที่ 3 ได้ย้ายไปนอนห้องรวม เพราะมีคนอาการหนักกว่าเรา ให้ยาวันแรกนี่ถ่ายหนักเลย เพราะยา หลังจากไม่ได้อึมาหลายวัน มาถ่ายวันนั้น ทรมานเข้าอิ้ก แสบหนักมากอ่ะ พอย้ายจากห้องICU หมอก้อให้ยาอีก 2 วัน ยาตัวนี้ทำให้เรามีแรงจิงๆ ดีน้ะที่ไม่แพ้ยาตัวนี้ หมอก้อถามอาการตลอดการให้ยา ว่าใจสั่นรึป่าวปวดหัวตัวรอนมั้ย แต่เราไม่มีเลย พอให้ยาเส็ดเราก้อเริ่มกลืนน้ำได้ จากนั้นหมอก้อให้เราหัดกลืนโจ๊ก ก้อกลืนได้นิดน่อย ดีใจมากเพราะไม่ได้กินอะไรทางปากมากเป็นครึ่งเดือนมื้อต่อไปแฟนเราก้อซื้อหมูปิ้งมาให้ กินด้วย วันถัดไปหมอก้อจะเอาสายให้อาหารออก แต่เรากลัวถ้าเอาสายออกแล้วกลับมากลืนไม่ได้จะได้ใส่สายจมูกนั่นอีก ถ้าไม่เอาออกใส่ไว้นานๆ ก้อจะเป็นไซนัสเรื้อรังอีก หมอก้อรอเราอีกมื้อ ให้ลองกลืนยา แต่กลืนไม่ได้สำลักออกค่ะ ใจเราเริ่มไม่ดี หมอก้อยาด่าอักน้ะ ถ้าไม่พยายามก้อไม่ได้ออกโรงบาล อ่าวก้อไม่ได้จะให้ทำไงอยากกลืนใจจะขาด จากนั้นหมอก้อมาเอาสายออกจ้า รู้สึกกลัว แต่พอเอาออกแล้วโล่งเลยค่ะ หมอบอกว่าถ้ากินยาเม็ดไม่ได้ก้อต้องบดละลายน้ำ วันนั้นได้กลับบ้านเลยค่ะ นอรโรงพยาบาลมา 19 วันเต็มๆ จะออกแล้ว คิดถึงบ้านคิดถึงครอบครัว กลับมาบ้านวันแรก เป็นไข้เลยค่ะหนาวสั่นไม่ได้นอนทั้งคืน แต่ยังดีที่เป็นแค่คืนแรก วันรุ่งขึ้นได้ไปเอ็กซ์เลย์คอมพิวเตอร์เพื่อหาก้อนเนื้อที่น่าอก แต่ไม่มีค่ะและตอนมาอยู่บ้านได้ล้มด้วย น่าอกไปโดนเหลี่ยม จุ๊กมากค่ะ หัวเข่าถลอกเหมือนเด็กล้มเลย ตอนนั้นก้อกลัว กลัวไปหมดยิ่งเป็นคนคิดมากด้วย ตอนอยู่โรงบาล นน. ลดไป 10 โล พอดีเลยค่ะ ลดสมใจจิงๆ 😂 กลับมาอยู่บ้านได้ 2 อาทิต นน.ขึ้น 3 โล เพราะเรากลืนได้ทุกอย่างละตอนนี้ กินหนักมาก ตอนแรกกลืนยาไม่ได้ ต้องบดยา ยากิน 15 เม็ดทุกวัน ตอนนี้เริ่มกลืนได้แล้ว ตอนนี้ออกมาอยู่บ้านได้ 2 อาทิตย์แล้วค่ะ อาการตอนนี้เริ่มดีขึ้น แต่หนังตายังตกอยู่ ช่วงอากาศเย็นๆ อาการหนังตาก้อจะดีขึ้น แต่ช่วงบ่ายๆ ก้อจะลงนิดน่อย แต่มันก้อดีขึ้นน้ะค้ะ เวลาเดินเยอะๆ ขาจะไม่ค่อยมีแรง ยกของหนักแขนก้อจะไม่มีแรง ไปหาหมอตามนัด หมอให้ยากดภูมิ มาค่ะ แล้วให้ลดยากล้ามเนื้ออ่อนแรง ยา
- อยากรู้ว่าอาการหนังตาตกนี่มันจะหายมั้ยค่ะ
- อาการอ่อนแรงจะดีขึ้นมั้ย
- หรือเป็นเพราะยาลดความอ้วน
ช่วยตอบหนูน่อย หนูอยากหาเงิน หนูอยากทำงาน ครอบครัวหนูต้องเอาเงินมารักษาหนูอีก หนูอยากช่วย อยากหาเงิน แฟนหนูก้อไม่ได้ขายของต้องมานั่งดูแลหนู ขอบพระคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านน้ะค้ะ
อยากรู้เกี่ยวกับโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงค่ะ
เริ่มแรกก่อนที่ดิฉันจะเป็นโรคนี้ดิฉันได้กินยาลดความอ้วนตัวหนึ่งค่ะ ตอนแรกก่อเหมือนจะไม่เป็นไร แต่พอกินได้ 14 เม็ด 1 อาทิตย์ พอดีกินวันละ 2 เม็ด เช้า- เย็น ก่อนอาหารก้อได้ หลังอาหารก้อได้ค่ะ ทานมาได้ 1 อาทิตย์อย่างที่บอก วันแรกตอนแรกก้อคิดว่าอาหารไม่ย่อยดิฉันเลยไปซื้อ อีโน มากินแต่ก้อไม่หายค่ะ ก้อทนไปอีกวัน พอมาวันที่ 2 เริ่มมีอาการหนังตาตกค่ะ แล้วก้อเหมือนสเล็ตติดคอ กลืนน้ำกลืนข้าวไม่ได้ อ้วกออกมา สเล๊ต มันติดคอค่ะ หายใจไม่ได้ เราไม่เคยเป็นแบบนี้ ตอนแรกก้อคิดว่าจะตายล้ะค้ะ มันทรมานมาก แฟนเราพาไปโรงพยาบาล เราก้อนั่งคิดว่าเราจะตายแบบนี้จริงหรอ ด้วยที่ตอนแรกไม่รู้ว่าเป็นโรคนี้ หมอก้อให้ยาลดเสมหะมาค่ะ กินไม่ได้ค่ะ สำลักออกมาหมด ตอนสำลักก้อหายใจไม่ออก วันแรกที่ไปโรงพยาบาล ไป 2 รอบเลยค่ะ เพราะมันสำลักออกมา สเล็ตก้อติดคอ หมอดก้อให้ยาตัวเดิม พอมาวันที่ 2 มาตรวจเลยค่ะ หมอก้อบอกว่ามีทางรักษา เสมหะติดคอ กินยากับดูดออก ค่ะ ตอนแรกเรากลัวเจ็บค่ะ ยังไงก้อไม่ดูด หนังตาก้อตก หมอเลยให้ยาฆ่าเชื้อเพิ่ม ก้อกินไม่ได้ก้อยังจะให้อี้กก เวลาต้อมาในวันเดียวกัน เราทนไม่ได้ละ ใช้เวลาทำใจ 1 ชม. เราสงสานแฟนด้วย แฟนเราไม่ได้นอนมาหลายวัน เราเลยตัดสินในดูดสเล็ต ออกค้ะ ถามว่าเจ็มมั้ย ? เจ็บค้ะ 😂 ดูดเส็ดก้อเหมือนจะดีขึ้น แต่หนังตาเริ่มตกหนักกว่าเก่า กลับบ้านไปกินโจ๊ก กินได้นิดน่อย พอจะกินยา สำลักอีก แฟนเราเลยพาไปโรงพยาบาลที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดค่ะ ซึ่งอยู่ในเมือง ไปนอกเวลาหมอก้อดตรวจๆ ถามนู้นถามนี่ ให้ไปพ่นยาค่ะ ตอนแรกก้อดี เสมหะ ออกค่ะ ดีขึ้น หมอให้ยาละลายเสมหะ มา กลับบ้านได้ แต่พอกลับมาถึงบ้าน ก้อเหมือนเดิม กินข้าวกินน้ำไม่ได้ 5 วันละค่ะ อีกวันกลับไปโรงพยาบาเดิมที่ไปตอนนอกเวลา หมอเติมน้ำเกลือให้ค่ะ เพราะแรงไม่มีแล้ว ข้าวน้ำไม่ได้กินเลยตลอด 5 วัน จิบน้ำก้อไม่ได้ จิบปุ้บสำลักปั๊ป ถามว่าตอนนั้นหิวมั้ย ไม่เลยค่ะ ไม่มีอารมณ์กิน กลัวค่ะ พอเติมน้ำเกลือ หมอสันนิฐานว่าอาจจะเป็นแค่หลอดลมอักเสบ เลยให้ไปนอนโรงพยาบาลในอำเภอ ค่ะ เพราะสิทธิบัตรทองอยู่ที่นั่น เราเลยกลับไปโรงพยาบาลนั้นค่ะ ไปถึงประมาณ 20.00 ไปตอนแรก เข้าห้องฉุกเฉินค่ะ เป็นนอกเวลา โดนใส่สายให้อาหารทางจมูกค่ะ เจ็บมากกกกก โดนหมอด่าอีกบอกว่าเราไม่ให้ความร่วมมือ อ่าวอีสัสกูเจ็บไง กูก้อต้องดิ้นเป็นธรรมดา (ขออภัยที่ใช้คำหยาบค่ะ) แต่ก้อผ่านได้รวดเร็วค่ะ เพราะเราก้อพยายามกลืนช่วย เพราะเราอยากหาย นอนคืนแรก ถามว่าได้นอนมั้ย ไม่ค่ะ เพราะสายมันอยู่ในคอ เราไม่ชิน ลุกทั้งคืน ไม่ได้นอนเลยก้อว่าได้ ณ ตอนนั้นง่วงมาก ไม่ได้นอนมาหลายวันด้วย อยากนอนอยากพักผ่อนมาก นอนไม่ได้ จนเช้าค่ะ ได้ฟีดอาหาร เป็นน้ำแล๊คตาซอย 300cc ฟิดได้ค่ะ พอตกกลางวันฟีดอีก อ้วกออกมาหมดเลยค่ะ ออกมาเป็นเสมหะ สีน้ำตาล เต็มกระโถนเลยค่ะ เราเริ่มหายใจไม่ทัน หมอเลยให้ใส่สายออกซิเจน เราก้อยังหายใจไม่ทัน แฟนเราเลยไปเรียกหมอ หมอก้อตรวจออกซิเจนในเลือด มันปกติค่ะมี 90 กว่าๆ แต่เราหายใจไม่ทัน อยู่ดี หมอบอกกับเราว่าไงรู้มั้ย คุณรู้มั้ย ออกซิเจนในร่างกายของคุณยังเยอะกว่าหมอที่เดินไปเดินมานี่ซะอีก (ลืมไปเรานอนห้องรวมน้ะค้ะ) จากนั้นก้อรอหมอค่ะ หมอให้ขึ้นห้อง ICU กว่าจะได้ขึ้น เราโดนเจาะเลือดเยอะมากค่ะ พอดีเราเป็นคนอ้วนนิดน่อย หาเส้นไม่ค่อยเจอ โดนเจาะเท้า ด้วยค่ะ ตอนนี้ยังเสียวที่เท้าตลอดเลยค่ะ เจาะเท้าเป็นอะไรที่เรากลัวมากเจ็บมากขนาดตอนนั้นเราเริ่มจะไม่ไหวละ เรารู้สึกเจ็บทรมานมากก ร้องอดร้องอวยเลยค่ะ จำขึ้นใจ กว่าจะไดขึ้น ICU ก้อตอนเย็นๆ ค่ะ เราก้อนอนเกร็งไปทั้งตัว จากนั้นไปนอน ICU ได้ 5 วันก้อลงมานอนห้องรวทอีกที่ล้ะค้ะ ตอนอยู่ห้อง ICU ที่โรงบาลนี่ หทอบอกค่ะส่าเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง พอย้ายลงมาหมอบอกว่าต้องรอเพื่อไปรักษาโรคนี้โดยตรงที่โรงพยาบาลในเมือง ที่เดิมนั่นแหละ ไปวันแรก เค้าไม่ให้เฝ้าค่ะ แฟนเราได้กลับ คืนแรกที่ไป โดนย้ายไปห้องICU เลยค่ะ หทอบอกว่าเรามีโอกาส 50:50 ที่จะได้ใส่เครื่องช่วยหายใจ ตอนอยู่ห้อง ICU ไม่ว่าจะที่ไหนได้ใส่สายอะไรไม่รู้เต็มไปหมด วัดความดัน และเครื่องตรวจออกซิเจนในเลือด คนรอบข้างเราเงียบกริ้บ มีแต่เราที่ยังรู้สึกตัว เงียบมากกก ยังดีที่มีหมอเดินไปเดินมา 😂 จากนั้นหมอก้อเริ่มให้ยา อะไรไม่รู้ เป็นขวดหมอบอกยานี้ทำให้เรามีแรง และแพงมาก ให้วันละ 5 ขวด 5 วัน พอให้ได้วันที่ 3 ได้ย้ายไปนอนห้องรวม เพราะมีคนอาการหนักกว่าเรา ให้ยาวันแรกนี่ถ่ายหนักเลย เพราะยา หลังจากไม่ได้อึมาหลายวัน มาถ่ายวันนั้น ทรมานเข้าอิ้ก แสบหนักมากอ่ะ พอย้ายจากห้องICU หมอก้อให้ยาอีก 2 วัน ยาตัวนี้ทำให้เรามีแรงจิงๆ ดีน้ะที่ไม่แพ้ยาตัวนี้ หมอก้อถามอาการตลอดการให้ยา ว่าใจสั่นรึป่าวปวดหัวตัวรอนมั้ย แต่เราไม่มีเลย พอให้ยาเส็ดเราก้อเริ่มกลืนน้ำได้ จากนั้นหมอก้อให้เราหัดกลืนโจ๊ก ก้อกลืนได้นิดน่อย ดีใจมากเพราะไม่ได้กินอะไรทางปากมากเป็นครึ่งเดือนมื้อต่อไปแฟนเราก้อซื้อหมูปิ้งมาให้ กินด้วย วันถัดไปหมอก้อจะเอาสายให้อาหารออก แต่เรากลัวถ้าเอาสายออกแล้วกลับมากลืนไม่ได้จะได้ใส่สายจมูกนั่นอีก ถ้าไม่เอาออกใส่ไว้นานๆ ก้อจะเป็นไซนัสเรื้อรังอีก หมอก้อรอเราอีกมื้อ ให้ลองกลืนยา แต่กลืนไม่ได้สำลักออกค่ะ ใจเราเริ่มไม่ดี หมอก้อยาด่าอักน้ะ ถ้าไม่พยายามก้อไม่ได้ออกโรงบาล อ่าวก้อไม่ได้จะให้ทำไงอยากกลืนใจจะขาด จากนั้นหมอก้อมาเอาสายออกจ้า รู้สึกกลัว แต่พอเอาออกแล้วโล่งเลยค่ะ หมอบอกว่าถ้ากินยาเม็ดไม่ได้ก้อต้องบดละลายน้ำ วันนั้นได้กลับบ้านเลยค่ะ นอรโรงพยาบาลมา 19 วันเต็มๆ จะออกแล้ว คิดถึงบ้านคิดถึงครอบครัว กลับมาบ้านวันแรก เป็นไข้เลยค่ะหนาวสั่นไม่ได้นอนทั้งคืน แต่ยังดีที่เป็นแค่คืนแรก วันรุ่งขึ้นได้ไปเอ็กซ์เลย์คอมพิวเตอร์เพื่อหาก้อนเนื้อที่น่าอก แต่ไม่มีค่ะและตอนมาอยู่บ้านได้ล้มด้วย น่าอกไปโดนเหลี่ยม จุ๊กมากค่ะ หัวเข่าถลอกเหมือนเด็กล้มเลย ตอนนั้นก้อกลัว กลัวไปหมดยิ่งเป็นคนคิดมากด้วย ตอนอยู่โรงบาล นน. ลดไป 10 โล พอดีเลยค่ะ ลดสมใจจิงๆ 😂 กลับมาอยู่บ้านได้ 2 อาทิต นน.ขึ้น 3 โล เพราะเรากลืนได้ทุกอย่างละตอนนี้ กินหนักมาก ตอนแรกกลืนยาไม่ได้ ต้องบดยา ยากิน 15 เม็ดทุกวัน ตอนนี้เริ่มกลืนได้แล้ว ตอนนี้ออกมาอยู่บ้านได้ 2 อาทิตย์แล้วค่ะ อาการตอนนี้เริ่มดีขึ้น แต่หนังตายังตกอยู่ ช่วงอากาศเย็นๆ อาการหนังตาก้อจะดีขึ้น แต่ช่วงบ่ายๆ ก้อจะลงนิดน่อย แต่มันก้อดีขึ้นน้ะค้ะ เวลาเดินเยอะๆ ขาจะไม่ค่อยมีแรง ยกของหนักแขนก้อจะไม่มีแรง ไปหาหมอตามนัด หมอให้ยากดภูมิ มาค่ะ แล้วให้ลดยากล้ามเนื้ออ่อนแรง ยา
- อยากรู้ว่าอาการหนังตาตกนี่มันจะหายมั้ยค่ะ
- อาการอ่อนแรงจะดีขึ้นมั้ย
- หรือเป็นเพราะยาลดความอ้วน
ช่วยตอบหนูน่อย หนูอยากหาเงิน หนูอยากทำงาน ครอบครัวหนูต้องเอาเงินมารักษาหนูอีก หนูอยากช่วย อยากหาเงิน แฟนหนูก้อไม่ได้ขายของต้องมานั่งดูแลหนู ขอบพระคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านน้ะค้ะ