ที่จริงก็อยากจะถามว่าการทำเสน่ห์ทุกวันนี้ยังมีอยู่ไหม
เราว่าบทคาถาของแม่รำพึงฮาร์ดคอร์สุด ๆ
ส่วนของล้อมเพชรสุนทรีย์มาก
อีแพงใน "บ่วง"
โอม... ให้ช้างลืมโขลง....
โอม... ให้โขลงลืมไพร..
โอม... ให้มันร้อนเร่า....
โอม... ให้มันรักใคร่....
โอม... ให้มันอยู่ไม่ได้...
แม่รำพึงใน "บ่วงบาป"
ใจเป็นของกู
ตัวเป็นของกู
เสพสมกายกู
เสน่หาเพียงกู...
ล้อมเพชรใน "กำไลมาศ"
โอม...สิทธิฟ้าฟื้นจำเริญศรี
ศรีเจ้างามคือฟ้าหน้ากูงาม
ให้แขนขาดังนางบุษบา
ดาวตาสุกใสดังจันทร์ฉาย
ชายเห็นเป็นทนไม่ได้ ใจรำพึงถึงเพียงกู
กินข้าวอยู่ในคอก็ลืมกลืน
ให้สะอื้นถึงกูทุกทิวาและราตรี
บุษกรใน "บ่วงอธิฏฐาน"
โอม...ให้นกลืมคอน
ให้พาดกลอนลืมป่า
ให้ผีไพรจงมานำทางผัวกู
ให้ต้องร้อนเร่า ให้ต้องหลงใหล
ให้ต้องคลั่งไคล้ หัวปักหัวปำ...
คาถาทำเสน่ห์ในละครเนี่ย มีจริงหรือถูกแต่งขึ้นเพื่อละครคะ
เราว่าบทคาถาของแม่รำพึงฮาร์ดคอร์สุด ๆ
ส่วนของล้อมเพชรสุนทรีย์มาก
อีแพงใน "บ่วง"
โอม... ให้ช้างลืมโขลง....
โอม... ให้โขลงลืมไพร..
โอม... ให้มันร้อนเร่า....
โอม... ให้มันรักใคร่....
โอม... ให้มันอยู่ไม่ได้...
แม่รำพึงใน "บ่วงบาป"
ใจเป็นของกู
ตัวเป็นของกู
เสพสมกายกู
เสน่หาเพียงกู...
ล้อมเพชรใน "กำไลมาศ"
โอม...สิทธิฟ้าฟื้นจำเริญศรี
ศรีเจ้างามคือฟ้าหน้ากูงาม
ให้แขนขาดังนางบุษบา
ดาวตาสุกใสดังจันทร์ฉาย
ชายเห็นเป็นทนไม่ได้ ใจรำพึงถึงเพียงกู
กินข้าวอยู่ในคอก็ลืมกลืน
ให้สะอื้นถึงกูทุกทิวาและราตรี
บุษกรใน "บ่วงอธิฏฐาน"
โอม...ให้นกลืมคอน
ให้พาดกลอนลืมป่า
ให้ผีไพรจงมานำทางผัวกู
ให้ต้องร้อนเร่า ให้ต้องหลงใหล
ให้ต้องคลั่งไคล้ หัวปักหัวปำ...