พึ่งสมัครพันทิปมาใหม่ๆเลย ยังเล่นไม่ค่อยคล่องเท่าไหร่ ยังไงก็ฝากเพื่อนๆแนะนำด้วยน้าา
จากที่เคยสนิทกันมาก แต่ตอนนี้กลับกลายเป็น เราเป็นส่วนเกิน
*ก็เพราะความคิดมาก+ความขี้น้อยใจนี่แหละ ผลลัพธ์ที่ได้เลย = แตกแยกกันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป..
รู้ทุกอย่างนะคะ ว่าตัวเองผิดที่ขี้น้อยใจเกินไป พอเกิดอะไรขึ้นก็จะเงียบไปเลยดื้อๆ แล้วก็หายไปอยู่กับตัวเองคนเดียว ทั้งๆที่เมื่อก่อนจะไปไหนมาไหนด้วยกัน
แต่เพราะเราคิดมาก คิดว่าคงเป็นส่วนเกินไปแล้ว เลยพยายามพาตัวเองออกมาจากตรงนั้น ที่ที่เราคิดว่าเขาคงไม่ต้องการเรา เราเลยออกมา นี่คือเหตุผล .
เราก็เข้าใจนะคะ ว่าทุกคนต้องแปลกไปเป็นธรรมดา ...
แต่พอมาถึงในวันที่เราไม่โอเคมากๆแล้ว อึดอัดมากที่เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ อยากกลับมาดีกันเหมือนเดิม
พยายามเข้าหา เข้าไปขอโทษ (กล้าขอโทษกล้าทำกล้ารับผิด) และพยายามจะกลับมาคุยกับเขาได้ ..แต่เหมือนไม่ทันซะแล้ว
เราเป็นฝ่ายเข้าหาเขา แต่เหมือนพวกเขาเองกำลังปิดกั้นเราอยู่ ไม่ต้องการให้เราอยู่ด้วยแล้วจริงๆ มีปฏิกิริยาตอบกลับมาให้รู้ทุกอย่างว่าไม่อยากอยู่ร่วมกับเรา เป็นแบบนี้อยู่สักพักนึงเลยล่ะค่ะ
การกระทำต่างๆมันก็ส่งผลต่อจิตใจเราเข้าไปอีกนะ ว่าเราพยายามจะทำให้มันดีขึ้น แต่พวกเขากลับปฏิเสธและไม่ต้องการเราแล้ว เราเลยต้องอยู่อย่างคนคิดมากถึงมากที่สุดไปอย่างนี้...
แต่ยังไงก็ต้องอยู่ที่เดียวกัน มีวิธีไหนบ้างไหมคะที่ทำให้เราอยู่ได้สบายกว่านี้ หรือโอเคกว่านี้อ่ะค่ะ ขอความกรุณาช่วยให้คำแนะนำหน่อยนะคะ
ถ้าต้องอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะกับเรา มีวิธีไหนบ้างไหมคะที่ช่วยให้ความรู้สึกเราโอเคขึ้น?? #เป็นคนคิดมากๆๆๆๆ
จากที่เคยสนิทกันมาก แต่ตอนนี้กลับกลายเป็น เราเป็นส่วนเกิน
*ก็เพราะความคิดมาก+ความขี้น้อยใจนี่แหละ ผลลัพธ์ที่ได้เลย = แตกแยกกันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป..
รู้ทุกอย่างนะคะ ว่าตัวเองผิดที่ขี้น้อยใจเกินไป พอเกิดอะไรขึ้นก็จะเงียบไปเลยดื้อๆ แล้วก็หายไปอยู่กับตัวเองคนเดียว ทั้งๆที่เมื่อก่อนจะไปไหนมาไหนด้วยกัน
แต่เพราะเราคิดมาก คิดว่าคงเป็นส่วนเกินไปแล้ว เลยพยายามพาตัวเองออกมาจากตรงนั้น ที่ที่เราคิดว่าเขาคงไม่ต้องการเรา เราเลยออกมา นี่คือเหตุผล .
เราก็เข้าใจนะคะ ว่าทุกคนต้องแปลกไปเป็นธรรมดา ...
แต่พอมาถึงในวันที่เราไม่โอเคมากๆแล้ว อึดอัดมากที่เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ อยากกลับมาดีกันเหมือนเดิม
พยายามเข้าหา เข้าไปขอโทษ (กล้าขอโทษกล้าทำกล้ารับผิด) และพยายามจะกลับมาคุยกับเขาได้ ..แต่เหมือนไม่ทันซะแล้ว
เราเป็นฝ่ายเข้าหาเขา แต่เหมือนพวกเขาเองกำลังปิดกั้นเราอยู่ ไม่ต้องการให้เราอยู่ด้วยแล้วจริงๆ มีปฏิกิริยาตอบกลับมาให้รู้ทุกอย่างว่าไม่อยากอยู่ร่วมกับเรา เป็นแบบนี้อยู่สักพักนึงเลยล่ะค่ะ
การกระทำต่างๆมันก็ส่งผลต่อจิตใจเราเข้าไปอีกนะ ว่าเราพยายามจะทำให้มันดีขึ้น แต่พวกเขากลับปฏิเสธและไม่ต้องการเราแล้ว เราเลยต้องอยู่อย่างคนคิดมากถึงมากที่สุดไปอย่างนี้...
แต่ยังไงก็ต้องอยู่ที่เดียวกัน มีวิธีไหนบ้างไหมคะที่ทำให้เราอยู่ได้สบายกว่านี้ หรือโอเคกว่านี้อ่ะค่ะ ขอความกรุณาช่วยให้คำแนะนำหน่อยนะคะ