ขอเริ่มเกริ่นเรื่องก่อนนะคะ คือเรื่องมีอยู่ว่าวันนี้เรากับแฟนตั้งใจไปวิ่งที่สวนลุมพินี แต่โดยปกติแล้วถนนเส้นนี้รถติดมากๆในช่วงเย็น เรากับแฟนเลยขี่มอไซไปกันเพราะรวดเร็วดี แต่พอขากลับจู่ๆฝนก็ลงเม็ดและเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ ระหว่างทางกลับเรากับแฟนเลยจะหาร้านกาแฟนั่งทานอะไรสักหน่อยเพื่อพักรอฝนหยุด ซึ่งตอนนั้นเราอยู่ใกล้ร้าน Too Fast To Sleep แล้ว จึงขี่มอไซเข้าไปตรงส่วนโรงจอดรถ แต่สภาพตอนนั้นไม่ได้เปียกโชกถึงกับว่าเดินเข้าไปละพื้นเปียกน้ำลากตามขานะคะ ก็ดูสภาพตัวเองแล้วน่าจะเข้าไปนั่งข้างในได้
แฟนเราจึงถามยามตรงนั้นว่า: พี่ครับ มอไซจอดตรงไหนได้บ้างครับ
ยามจึงตอบกลับมาว่า: ด้านนอกเลย ริมฟุตบาท (ในใจเราตอนนั้นก็ไม่ได้พูดอะไร แต่คือตอนนั้นฝนตกหนักมากๆแล้ว เรียกได้ว่าฝนเทหนักมาก)
เราจึงคุยกับแฟนว่า เดี๋ยวจะลองไปคุยกับยามดูอีกที เพราะว่าตรงนั้นมีที่จอดรถ และพอมีสเปซด้านข้างให้จอดมอไซได้ แต่มันจะอยู่ตรงหน้าทางเข้าห้องใหญ่ สำหรับ 10-20 คนขึ้นไป และในขณะนั้น ที่ร้านคนไม่ได้เยอะเลย และห้องนั้นก็ปิดสนิทไม่มีใครอยู่เพราะผนังเป็นกระจก คิดว่าเขาน่าจะพอได้จอดชั่วคราวได้ เพราะเราก็กะจะเข้าไปนั่งในร้านอยู่แล้ว หากมีลูกค้ามาใช้งานตรงนั้นค่อยบอกให้เราย้ายรถก็ได้
เราจึงเดินเข้าไปคุยกับยามถามว่า: พี่คะ ขอจอดตรงนี้ได้มั้ย พอดีจะเข้าไปนั่งในร้านด้วยอะค่ะ
ยามตอบกลับมาว่า: ไม่ได้ ต้องไปจอดริมฟุตบาท
เรา: แต่มันเปียกนะ ฝนตกหนักมาก
ยาม: เปียกก็เปียกอะครับ (น้ำเสียงเหวี่ยงๆ)

ซึ่งเราคิดว่าทำไมไม่พูดกันดีๆ แค่บอกเราว่าไม่ได้จริงๆอะครับ เป็นกฎของทางร้านอะไรก็ว่าไป หรือเอาร่มให้ยืม เพราะตรงนั้นเห็นมีร่มอยู่ 1 คัน คิดในใจว่านี่เห็นขี่มอไซมาเลยคิดว่าไม่มีเงินหรอ? จริงๆที่ตรงนั้นก็ไม่มีใครอยู่ในห้อง และมันก็ว่างอยู่ ฝนก็ตกหนักมากน่าจะพอหยวนๆกันได้มั้ย อีกอย่างทำไมถึงพูดแบบนี้ เสียความรู้สึกมากค่ะ เรากับแฟนขี่รถออกมาเลย ยอมเปียกดีกว่า และคิดว่าคงไม่น่าร้านนี้อีก เพราะไม่ชอบยามร้านนี้เลยจริงๆ
ปล.ยามร้านนี้ตัวอวบๆ ใส่แว่น ผมปัดหน้านิดหน่อย เผื่อว่าเจ้าของกิจการหรือผู้จัดการมาเห็นน่าจะอบรมบ้างนะคะ ว่าไม่ควรพูดแบบนี้กับลูกค้าเลย แค่ขอดีๆเผื่อว่าจะเห็นใจกันบ้าง เราพกโทรศัพท์และเงินไปค่ะ มีจ่ายแน่นอนไม่ได้เข้าไปนั่งเฉยๆ เราพูดกับเขาดีๆนะคะ รู้สึกแย่มาก