สวัสดีค่ะ เห็นเรื่องของคนอื่นมาเยอะ เข้าเรื่องของเราเลยแล้วกันนะคะคือเรามีแฟนอยู่คนหนึ่งค่ะรู้จักกันมานานมากจนเราได้คบกันปีกว่าๆค่ะแต่ความรัก1ปีกว่านี้มันมีอะไรหลายอย่างที่ฝังใจเพราะเราอยู่ด้วยกันทุกๆวันเห็นหน้ากันทุกๆวันเขารักและดีกับเรามากจนเราไม่คิดเลยว่าเขาจะกล้าทำแบบนี้กับเรา...ช่วงหลังๆเขาไปฝึกงานค่ะช่วง3-4เดือนแรกก็ดีนะคะแต่พอเรารู้ว่าเขาคุยกับผู้หญิงคนอื่นซึ่งอยู่ในที่ทำงานเดียวกันเลยค่ะเราไม่สบายใจเอามากๆจนเราตัดสินใจคุยกับผู้หญิงคนนั่นว่าให้เลิกยุ่งกับแฟนเรา..พอเราจับได้แฟนเราก็สัญญาค่ะว่าจะไม่คุยกับผญ.นั่นอีกแต่พักหลังๆเราทะเลาะกันเกือบทุกวันค่ะเขาบอกเราเอาแต่ใจเกินไปเขารับนิสัยของเราไม่ไหวอีกแล้วจนตอนนี้เราแยกทางกันแล้วค่ะ..แต่ตั้งแต่เลิกกันไปเราติดต่อหากันทุกวันคุยกันเหมือนเดิมทุกวันแต่สถานะมันไม่เหมือนเดิมแค่นั้น.   จนมาถึงจุดๆหนึ่งที่เราเป็นคนไปง้อขอให้เขากลับมา เขาบอกว่า. "เขายังรักเราเหมือนเดิมเป็นห่วงด้วยเขาอยากให้เราตั้งใจเรียนเขาบอกว่าจะไม่กลับมาหาเราอีกแล้วเพราะมีเหตุผลบางอย่าง"  ตอนนี้ที่คุยกันเราอยู่ห่างกันด้วยค่ะ เขายังบอกอีกว่าเขาไม่อยากเห็นหน้าเราเพราะมันจะทำให้เขาใจอ่อนเรารู้ตัวว่าเรารักเขามากจริงๆค่ะพอดีวันที่19ที่ใกล้จะถึงเดือนหน้านี้เขาจะกลับมาค่ะแล้วเขาบอกเรื่องของเราไว้คุยกันวันนั้นก็ได้ เขาบอกกับหนูเสมอว่า "เราอาจจะกลับมาเจอกันในเวลาที่เราเหมาะสมกันจริงๆ" และเขาบอกยังไม่ใช่ตอนนี้เราอึดอัดใจมาก ผญ.คนนั่นยังตามราวีเราไม่เลิก แต่หนูเชื่อว่าสักวันเขาจะกลับมาค่ะ.
ปล.เราคบกันครอบครัวทั้งสองฝ่ายทราบค่ะ เราเรียนอยู่พี่เขาก็เรียนเราไม่เคยพากันไปในทางที่ไม่ดีเลยค่ะ
เพื่อนๆมีความเห็นยังไงบ้างคะ..???