สวัสดีค่ะทุกคน เราเพิ่งสมัคร นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ไม่รู้ทำถูกรึเปล่านะ เราจะมาเล่าเรื่องที่ทำงานในร้านกาแฟให้ฟังกัน คือมันถูกต้องไหมที่นายจ้างใช้เราแบบนี้ เริ่มเลยเนาะ
เราเป็นคน จ.ศรีสะเกษ เราเพิ่งจบป.ตรีมาใหม่ๆเลย ก็หางานทำ ไปสมัครไว้หลายที่ รอเขาติดต่อกลับมา วันนึงเพื่อนก็ชวนไปสมัครงานที่ร้านกาแฟ.. แห่งนี้แหละ เป็นร้านกาแฟในจ.ศรีสะเกษ เราไม่อยากไปทำต่างจังหวัด ก็หาในจังหวัดเรานี่แหละทำ ประมาณ2อาทิตย์มั้งเขาก็ติดต่อมา บอกให้ไปทดลองงานก่อน1อาทิตย์ วันละ150 ผ่านงานจะเพิ่มเป็น250 เข้างาน08:30-20:00 เรากับเพื่อนก็ปรึกษากัน ว่าจะไปทำดีไหม ช่วงนั้นยังไม่ได้งานทำ ก็เลยคุยกันว่า เออ.. ก็ไปลองดู มันจะดีกว่านอนอยู่ห้องเฉยๆนะ วันจันทร์เราก็ไปเริ่มทดลองงาน ไปถึงเราก็ยกมือไหว้เจ้าของร้าน แกก็ไม่ถามชื่อเสียงเรียงนามอะไรเลยนะ แล้วก็ไม่บอกด้วยว่าเราต้องทำอะไรๆบ้าง พี่ที่ทำงานอยู่ก่อนแล้วมีคนนึง ก็บอกให้เรากวาดพื้น ถูพื้น ล้างห้องน้ำ เรากับเพื่อนก็ช่วยกันทำ ไม่ได้บ่นหรืออะไร มันเป็นเรื่องปกติ พอทำเสร็จเจ๊เจ้าของร้าน ก็เขียนรายการที่เราต้องไปซื้อ เช่น ผัก ข้าวสาร แก้วใส แก้วกระดาษ ของพวกนี้แหละเป็นต้น เราก็ไปกับเพื่อน พอกลับมาเจ๊บอก ต่อไปต้องไปคนเดียวนะ ห้ามไปแพ็คคู่ พวกเราก็โอเค้ มาวันแรกลูกค้าก็เยอะดี พวกเราไม่มีประสบการณ์ด้านชงกาแฟ ก็มีหน้าที่รับออเดอร์แล้วก็เสิร์ฟอย่างเดียว ก็สนุกดี ไม่มีเวลาพักเที่ยง ต้องหาเวลากินเอง แล้วที่ร้านก็ไม่มีข้าวให้กินด้วย ต้องออกไปซื้อมากินที่ร้าน เพราะถ้ามีลูกค้าเข้าจะได้ช่วยกัน ประมาณทุ่มครึ่งก็ล้างจาน ล้างแก้ว แล้วก็เก็บครัว เราก็พูดกับเพื่อน เฮ๊ย! ต้องเก็บครัวด้วยเหรอ มันก็ดึกแล้วเนาะ เราก็เก็บช่วยกัน3คนกับพี่ที่ทำอยู่ก่อนแล้ว เก็บครัวเสร็จก็เก็บร้านต่อ ยกพวกป้ายพวกอะไรเข้ามาเก็บ พอเสร็จเจ๊แกก็จ่ายตังค์คนละ150บาท วันแรกเลิกประมาณ3ทุ่มได้
พอวันต่อๆๆๆมา หลักๆเลยก็คือเอาป้าย เอาอะไรออกมาวางสวยงาม แล้วก็กวาดพื้น ถูพื้น ล้างห้องน้ำ ไปซื้อของ พวกนี้เราเข้าใจ ทำไปไม่บ่น ไม่เข้าใจก็ตรงที่เจ๊แกใช้ไปซื้อของที่แกอยากกิน พวกส้มตำ เค๊ก ยำหอยปูปลา ทุกอย่างที่แกอยากกินก็จะใช้เรากับเพื่อนสลับกันไป ต้องไปซื้อร้านที่แกบอกด้วยนะ ซื้อร้านอื่นไม่ได้ แรกๆที่แกใช้ไป เราก็ไม่รู้ด้วยว่าร้านมันอยู่ตรงไหน แต่ก็ไป ไปถามคนแถวๆนั้นเอา พอโดนใช้ไปบ่อยๆก็จำได้ วันแรกที่มาทำลูกค้าเยอะ พอหลังๆไม่ค่อยมีลูกค้า พี่ที่ทำก่อนอยู่แล้วก็สอนชงกาแฟ อัดกาแฟบ้าง ก็หัดๆทำไป ก็เริ่มเป็น พวกชาเขียวเย็น-ปั่น ชานมเย็น-ปั่น เป็นต้น แต่ไม่ค่อยได้ทำ ออกไปซื้อของกินให้คุณนายอย่างเดียวเลย ซื้อมาให้ไม่ชวนเรากินพอเป็นพิธีด้วยนะ ถึงชวนเราก็ไม่กล้ากินด้วยหรอก กินข้าวยัง ก็ไม่เคยถามลูกน้อง แล้วสิ่งที่ตัวเองสามารถทำเองได้ มันอยู่ใกล้ๆตัวอ่ะ ก็ไม่ทำ นางเรียกเราไปทำจ้าา พอทำครบอาทิตย์ นางบอกจะติดต่อกลับมา นางก็ติดต่อมา นางบอกปรึกษากับผัวแล้วว่าเรา2คนยังทำไม่เป็น ให้มาลองอีก1อาทิตย์ จะมาไหม เราก็ปรึกษากับเพื่อน ก็โอเค ตกลงไป นางก็จ่ายคนละ200 เราก็นึกว่าจะจ่าย150ซะอีก ช่วงทดลองงานเราจะแบ่งทิปกันเลยเป็นอาทิตย์ นางเป็นคนแบ่ง แล้วนางก็พูดขึ้นว่า "แบ่งเจ๊ด้วยนะ" เราก็คิดในใจ พูดเล่นแน่เลย แต่ไม่ใช่จ้าาา นางเอาจริง แล้วนางก็บอก อาทิตย์หน้าจะมีเป็นเงินเดือนแล้วนะ แต่สามารถเบิกได้ พวกเราก็โอเค้
มาค่ะ อาทิตย์ที่3 เริ่มจะมีเงินเดือน และเป็นขี้ข้าอย่างเต็มตัว ลูกค้าไม่ค่อยมี นางก็หาแต่ของกินในโทรศัพท์ของนางแล้วก็พูด อยากกินนั่น อยากกินนี่ ไปซื้อให้หน่อย ร้านนี้นะ ไปซื้อมาให้แล้วไม่พอนะ แกะใส่จานให้เจ๊ด้วย นางพูด เฮ๊ย! มันใช่เหรอ แต่เราก็ทำนะ แล้วก็ใช้ไปบิ๊กซี ของที่นางอยากกินอยู่บิ๊กซี! ถ้าคนศรีสะเกษอ่านอยู่ จะรู้ว่าบิ๊กซีอยู่ไกลมาก รถก็เยอะด้วย แล้วผัวนางก็ใช่ย่อยนะ ใช้เราไปซื้อข้าวมาให้ แล้วก็ต้องแกะใส่จานไปถวายจ้าา "ขอน้ำเย็นด้วย" ผัวนางสั่งเราค่ะ เรานี่ตามองตากับเพื่อนเลย เฮ้ย! นี่กูเป็นพนักงานร้านกาแฟหรือเป็นขี้ข้าวะ คือมันควรไหม มันถูกต้องไหมคะ ที่เขาจ้างเรามา แล้วเขาใช้เราทำแบบนี้ให้ด้วย แล้วผัวนางก็ขายของ ที่ต้องส่งข้ามจังหวัด แล้วใช้เราค่ะ ใช้ให้ไปส่งที่เคอรี่ค่ะ จะอยู่เลยบิ๊กซีไป ไปเลี้ยวซ้ายตรงแยกพืชสวน คนศรีสะเกษจะรู้คืออยู่ไกลมาก รถก็เยอะ มีแต่คันใหญ่ๆ พ่วง สิบล้อ ถ้านึกถึงใจกันสักนิด น่าจะไปส่งเอง รถยนต์ก็มีตั้งหลายคัน ถ้ากูตายห่าขึ้นมาจะรับผิดชอบกูไหม จะตอบพ่อแม่กูว่าอะไร พวกเมิงนี่คงไม่คิดกันเลยใช่ไหม แล้วเจ๊เนี่ย ก็ไม่ยอมออกไปไหนเลย ใช้ลูกน้องออกไปอย่างเดียว กูอยากกินอะไร ต้องออกไปซื้อให้กู ตอนจะเลิกงานยังใช้คิดดู ใช้ให้ไปซื้อกับข้าวที่ตลาดมาแหลก เราคิดว่ากลัวอะไรรึเปล่า หรือว่ามีปมอะไร ทำไมถึงไม่ออกไปเปิดหูเปิดตาบ้าง อยู่แต่ในร้าน วันนั้นแกอยากกิน... ใช้เราไปซื้อให้อ่ะ แกบอกไปหาซื้อมาให้ได้ อยากกินมาก เราก็ไม่รู้จะไปซื้อที่ไหน เพราะไปแล้วมันก็ไม่มีๆ ก็เลยกลับมาบอกที่ไหนเขาก็ไม่ขาย แกก็ไม่ได้พูดอะไร เราก็เล่าให้แฟนฟัง แฟนก็บอกออกเหอะ จะทนอยู่ทำไม เรามีทางเลือกตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้ เราก็บอกว่า เออ.. ก็ทำไปก่อน ถ้ามันสุดจริงๆก็จะออกแบบกลางคันเลย คือเรามีความอดทนสูงมาก กาฟงกาแฟไม่ค่อยได้ทำหรอก มันไม่ค่อยมีลูกค้าด้วยไง แล้วก็โดนใช้ไปข้างนอกอย่างเดียวเลย
แล้วพอตอนเช้าเรามาร้าน ก็จะเจอกองถ้วยชามวางอยู่บนโต๊ะส่งกลิ่นเหม็น ที่กินกันเสร็จแล้วก็ไม่เอาไปแช่ เราก็ต้องเก็บจ้าาา ที่นอนพิมพ์ตั้งกระทู้อยู่เนี่ยก็ยังไม่ได้ลาออกนะ ถ้านายจ้างได้มาอ่านก็คงจะรู้ว่าเป็นตัวเองแน่ๆ ถ้ารู้แล้วก็ควรปรับพฤติกรรมใหม่เนาะ หรือไม่ก็จ้างพนักงานมาอีก1ตำแหน่ง เป็นตำแหน่งออกไปซื้อของให้เจ๊แล้วก็ไปส่งของให้ผัวเจ๊ ไม่ต้องทำอย่างอื่น ออกไปข้างนอกอย่างเดียว สงสัยจะมีปมจริงๆแหละ อิเจ๊เนี่ย
เราอยากถามทุกๆคนเลยว่า ที่นายจ้างใช้เราแบบนี้มันสมควรไหม? มันถูกต้องรึเปล่า? มันเกินไปไหม?
ทำงานร้านกาแฟ แต่โดนใช้เยี่ยงทาส
เราเป็นคน จ.ศรีสะเกษ เราเพิ่งจบป.ตรีมาใหม่ๆเลย ก็หางานทำ ไปสมัครไว้หลายที่ รอเขาติดต่อกลับมา วันนึงเพื่อนก็ชวนไปสมัครงานที่ร้านกาแฟ.. แห่งนี้แหละ เป็นร้านกาแฟในจ.ศรีสะเกษ เราไม่อยากไปทำต่างจังหวัด ก็หาในจังหวัดเรานี่แหละทำ ประมาณ2อาทิตย์มั้งเขาก็ติดต่อมา บอกให้ไปทดลองงานก่อน1อาทิตย์ วันละ150 ผ่านงานจะเพิ่มเป็น250 เข้างาน08:30-20:00 เรากับเพื่อนก็ปรึกษากัน ว่าจะไปทำดีไหม ช่วงนั้นยังไม่ได้งานทำ ก็เลยคุยกันว่า เออ.. ก็ไปลองดู มันจะดีกว่านอนอยู่ห้องเฉยๆนะ วันจันทร์เราก็ไปเริ่มทดลองงาน ไปถึงเราก็ยกมือไหว้เจ้าของร้าน แกก็ไม่ถามชื่อเสียงเรียงนามอะไรเลยนะ แล้วก็ไม่บอกด้วยว่าเราต้องทำอะไรๆบ้าง พี่ที่ทำงานอยู่ก่อนแล้วมีคนนึง ก็บอกให้เรากวาดพื้น ถูพื้น ล้างห้องน้ำ เรากับเพื่อนก็ช่วยกันทำ ไม่ได้บ่นหรืออะไร มันเป็นเรื่องปกติ พอทำเสร็จเจ๊เจ้าของร้าน ก็เขียนรายการที่เราต้องไปซื้อ เช่น ผัก ข้าวสาร แก้วใส แก้วกระดาษ ของพวกนี้แหละเป็นต้น เราก็ไปกับเพื่อน พอกลับมาเจ๊บอก ต่อไปต้องไปคนเดียวนะ ห้ามไปแพ็คคู่ พวกเราก็โอเค้ มาวันแรกลูกค้าก็เยอะดี พวกเราไม่มีประสบการณ์ด้านชงกาแฟ ก็มีหน้าที่รับออเดอร์แล้วก็เสิร์ฟอย่างเดียว ก็สนุกดี ไม่มีเวลาพักเที่ยง ต้องหาเวลากินเอง แล้วที่ร้านก็ไม่มีข้าวให้กินด้วย ต้องออกไปซื้อมากินที่ร้าน เพราะถ้ามีลูกค้าเข้าจะได้ช่วยกัน ประมาณทุ่มครึ่งก็ล้างจาน ล้างแก้ว แล้วก็เก็บครัว เราก็พูดกับเพื่อน เฮ๊ย! ต้องเก็บครัวด้วยเหรอ มันก็ดึกแล้วเนาะ เราก็เก็บช่วยกัน3คนกับพี่ที่ทำอยู่ก่อนแล้ว เก็บครัวเสร็จก็เก็บร้านต่อ ยกพวกป้ายพวกอะไรเข้ามาเก็บ พอเสร็จเจ๊แกก็จ่ายตังค์คนละ150บาท วันแรกเลิกประมาณ3ทุ่มได้
พอวันต่อๆๆๆมา หลักๆเลยก็คือเอาป้าย เอาอะไรออกมาวางสวยงาม แล้วก็กวาดพื้น ถูพื้น ล้างห้องน้ำ ไปซื้อของ พวกนี้เราเข้าใจ ทำไปไม่บ่น ไม่เข้าใจก็ตรงที่เจ๊แกใช้ไปซื้อของที่แกอยากกิน พวกส้มตำ เค๊ก ยำหอยปูปลา ทุกอย่างที่แกอยากกินก็จะใช้เรากับเพื่อนสลับกันไป ต้องไปซื้อร้านที่แกบอกด้วยนะ ซื้อร้านอื่นไม่ได้ แรกๆที่แกใช้ไป เราก็ไม่รู้ด้วยว่าร้านมันอยู่ตรงไหน แต่ก็ไป ไปถามคนแถวๆนั้นเอา พอโดนใช้ไปบ่อยๆก็จำได้ วันแรกที่มาทำลูกค้าเยอะ พอหลังๆไม่ค่อยมีลูกค้า พี่ที่ทำก่อนอยู่แล้วก็สอนชงกาแฟ อัดกาแฟบ้าง ก็หัดๆทำไป ก็เริ่มเป็น พวกชาเขียวเย็น-ปั่น ชานมเย็น-ปั่น เป็นต้น แต่ไม่ค่อยได้ทำ ออกไปซื้อของกินให้คุณนายอย่างเดียวเลย ซื้อมาให้ไม่ชวนเรากินพอเป็นพิธีด้วยนะ ถึงชวนเราก็ไม่กล้ากินด้วยหรอก กินข้าวยัง ก็ไม่เคยถามลูกน้อง แล้วสิ่งที่ตัวเองสามารถทำเองได้ มันอยู่ใกล้ๆตัวอ่ะ ก็ไม่ทำ นางเรียกเราไปทำจ้าา พอทำครบอาทิตย์ นางบอกจะติดต่อกลับมา นางก็ติดต่อมา นางบอกปรึกษากับผัวแล้วว่าเรา2คนยังทำไม่เป็น ให้มาลองอีก1อาทิตย์ จะมาไหม เราก็ปรึกษากับเพื่อน ก็โอเค ตกลงไป นางก็จ่ายคนละ200 เราก็นึกว่าจะจ่าย150ซะอีก ช่วงทดลองงานเราจะแบ่งทิปกันเลยเป็นอาทิตย์ นางเป็นคนแบ่ง แล้วนางก็พูดขึ้นว่า "แบ่งเจ๊ด้วยนะ" เราก็คิดในใจ พูดเล่นแน่เลย แต่ไม่ใช่จ้าาา นางเอาจริง แล้วนางก็บอก อาทิตย์หน้าจะมีเป็นเงินเดือนแล้วนะ แต่สามารถเบิกได้ พวกเราก็โอเค้
มาค่ะ อาทิตย์ที่3 เริ่มจะมีเงินเดือน และเป็นขี้ข้าอย่างเต็มตัว ลูกค้าไม่ค่อยมี นางก็หาแต่ของกินในโทรศัพท์ของนางแล้วก็พูด อยากกินนั่น อยากกินนี่ ไปซื้อให้หน่อย ร้านนี้นะ ไปซื้อมาให้แล้วไม่พอนะ แกะใส่จานให้เจ๊ด้วย นางพูด เฮ๊ย! มันใช่เหรอ แต่เราก็ทำนะ แล้วก็ใช้ไปบิ๊กซี ของที่นางอยากกินอยู่บิ๊กซี! ถ้าคนศรีสะเกษอ่านอยู่ จะรู้ว่าบิ๊กซีอยู่ไกลมาก รถก็เยอะด้วย แล้วผัวนางก็ใช่ย่อยนะ ใช้เราไปซื้อข้าวมาให้ แล้วก็ต้องแกะใส่จานไปถวายจ้าา "ขอน้ำเย็นด้วย" ผัวนางสั่งเราค่ะ เรานี่ตามองตากับเพื่อนเลย เฮ้ย! นี่กูเป็นพนักงานร้านกาแฟหรือเป็นขี้ข้าวะ คือมันควรไหม มันถูกต้องไหมคะ ที่เขาจ้างเรามา แล้วเขาใช้เราทำแบบนี้ให้ด้วย แล้วผัวนางก็ขายของ ที่ต้องส่งข้ามจังหวัด แล้วใช้เราค่ะ ใช้ให้ไปส่งที่เคอรี่ค่ะ จะอยู่เลยบิ๊กซีไป ไปเลี้ยวซ้ายตรงแยกพืชสวน คนศรีสะเกษจะรู้คืออยู่ไกลมาก รถก็เยอะ มีแต่คันใหญ่ๆ พ่วง สิบล้อ ถ้านึกถึงใจกันสักนิด น่าจะไปส่งเอง รถยนต์ก็มีตั้งหลายคัน ถ้ากูตายห่าขึ้นมาจะรับผิดชอบกูไหม จะตอบพ่อแม่กูว่าอะไร พวกเมิงนี่คงไม่คิดกันเลยใช่ไหม แล้วเจ๊เนี่ย ก็ไม่ยอมออกไปไหนเลย ใช้ลูกน้องออกไปอย่างเดียว กูอยากกินอะไร ต้องออกไปซื้อให้กู ตอนจะเลิกงานยังใช้คิดดู ใช้ให้ไปซื้อกับข้าวที่ตลาดมาแหลก เราคิดว่ากลัวอะไรรึเปล่า หรือว่ามีปมอะไร ทำไมถึงไม่ออกไปเปิดหูเปิดตาบ้าง อยู่แต่ในร้าน วันนั้นแกอยากกิน... ใช้เราไปซื้อให้อ่ะ แกบอกไปหาซื้อมาให้ได้ อยากกินมาก เราก็ไม่รู้จะไปซื้อที่ไหน เพราะไปแล้วมันก็ไม่มีๆ ก็เลยกลับมาบอกที่ไหนเขาก็ไม่ขาย แกก็ไม่ได้พูดอะไร เราก็เล่าให้แฟนฟัง แฟนก็บอกออกเหอะ จะทนอยู่ทำไม เรามีทางเลือกตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้ เราก็บอกว่า เออ.. ก็ทำไปก่อน ถ้ามันสุดจริงๆก็จะออกแบบกลางคันเลย คือเรามีความอดทนสูงมาก กาฟงกาแฟไม่ค่อยได้ทำหรอก มันไม่ค่อยมีลูกค้าด้วยไง แล้วก็โดนใช้ไปข้างนอกอย่างเดียวเลย
แล้วพอตอนเช้าเรามาร้าน ก็จะเจอกองถ้วยชามวางอยู่บนโต๊ะส่งกลิ่นเหม็น ที่กินกันเสร็จแล้วก็ไม่เอาไปแช่ เราก็ต้องเก็บจ้าาา ที่นอนพิมพ์ตั้งกระทู้อยู่เนี่ยก็ยังไม่ได้ลาออกนะ ถ้านายจ้างได้มาอ่านก็คงจะรู้ว่าเป็นตัวเองแน่ๆ ถ้ารู้แล้วก็ควรปรับพฤติกรรมใหม่เนาะ หรือไม่ก็จ้างพนักงานมาอีก1ตำแหน่ง เป็นตำแหน่งออกไปซื้อของให้เจ๊แล้วก็ไปส่งของให้ผัวเจ๊ ไม่ต้องทำอย่างอื่น ออกไปข้างนอกอย่างเดียว สงสัยจะมีปมจริงๆแหละ อิเจ๊เนี่ย
เราอยากถามทุกๆคนเลยว่า ที่นายจ้างใช้เราแบบนี้มันสมควรไหม? มันถูกต้องรึเปล่า? มันเกินไปไหม?