เราเคยมีอาการแปลกๆ คือ ตอนแรกเลยรู้สึกเจ็บแปลบๆที่ใต้ราวนมด้านซ้าย เวลาหายใจเข้าจะเสียวมากจนต้องค่อยๆหายใจเข้าเบาๆและหายใจออกแรงๆและยาวๆถึงจะรู้สึกดีขึ้น และต่อมาก้อรุ้สึกว่าเพลียๆ ไม่ร่าเริงเหมือนปกติ ไม่กระปี้กระเปร่า เหมือนคนที่หมดแรง ไม่อยากคุยกับใคร เงียบไปเลยและไม่อยากได้ยินเสียงอะไรเพราะรู้สึกหงุดหงิด ปกติเป็นคนที่ชอบคิดมากและชอบเก็บเรื่องราวที่ไม่สบายใจคิดตลอดเวลาจนกว่าจะหาทางแก้ไขปัญหาได้ และมีอาการเหม่อลอยบ่อยมากจนทำให้ตัวเองรู้สึกว่าไม่ปกติ เป็นบ่อยมาก และก็กลายเป็นคนขี้ลืมไปเลย พอเวลาเราไปเดินห้างที่มีคนเดินเยอะๆเราจะรู้สึกว่าสายตาเราเริ่มจะพล่ามัว และเหมือนมีเงามืดๆเข้ามาบังตาและทำให้ตาลาย พื้นสูงทำให้เดินต่อไม่ได้เพราะเริ่มเวียนหัว คลื่นไส้ หมดแรง ใจสั่น หายใจไม่อิ่ม และเริ่มหายใจแรงขึ่นจนไม่เป็นจังหวะและมีความรู้สึกกลัว ไม่รู้กลัวอะไรเหมือนกันจนหมดสติเหมือนคนเป็นลม ครั้งแรกที่เป็น นิ้วมือ จีบเข้าหากัน แขน ขา แข็งเกร็ง ไม่มีแรงขยับและทรงตัวไม่ได้เลย คางเริ่มเกร็งขยับไม่ได้และมีอาการชาทั้งตัวโดยเฉพาะหัวมันชาและมีเสียง มิ่งๆในหัวตลอด จนตัวเขียวทั้งตัวและตัวเย็นซีดเหมือนคนตาย ตอนนั้นอยู่กุบเพื่อน โชคดีที่เพื่อนรับเราได้ทันไม่งั้นล้มหัวฟาดพื้นแน่ และหลังจากนั้น เราก้อเป็นบ่อยขึ้น แม้กระทั้งขึ้นบันไดเลื่อนเราจะมีอาการทันที ใจเริ่มสั่น ตามัว แขนขาหมดแรง หายใจเร็ว ชาตามตัวและล้มลงหมดแรง แต่พอนอนพัก 1-2 ชม. ควบคุมการหายใจให้ช้าลงก้อจะดีขึ้น แต่ตอนนี้ เวลาเจอคนเยอะๆ เช่น ศูนย์อาหาร ห้าง หรือแม้แต่ที่รถไฟใต้ดิน เราก็จะมีอาการบ่อยมากๆ ต้องนั่งพักควบคุมการหายใจและดมยาดมตลอด และเวลาได้ยินเสียงอะไรดังๆ หรือเสียงเพลงดังๆเราจะลำคาญ หงุดหงิดขึ้นมาทันที มีใครเป็นเหมือนเราบ้างไหม เรากลัวเป็นโรคร้ายแรงอะไรหรือเปล่า ไปหาหมอ หมอบอกว่าเราเป็นโรค เคลียดมือจีบ ไม่มียารักษา หมอบอกให้เราปรึกษาจิตแพทย์ แต่วันหมอนัดเราไม่ได้ไปเพราะลางานไม่ได้ แต่เรารู้สึกว่ามันเป็นหนักขึ้น และเป็นบ่อยเกินไปจนรบกวนชีวิตประจำวันของเรา
วูบ และ เวียนหัวบ่อยเวลาเจอคนเยอะๆ