สวัสดีค่ะทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของเราผิดพลาดอะไรขออภัยด้วยนะคะ
เริ่มเลยละกัน เราทำงานในบริษัทแห่งนึง โดยเพิ่งเข้ามาเริ่มงานได้ 2 อาทิตย์ เราทำงานอยู่ในแผนกบริการ ตำแหน่งธุรการและประสานงานทั่วไป เราต้องทำงานร่วมกับช่าง ประสานงานเรื่องการเบิกจ่ายอะไหล่ การเคลมสินค้า การเสนอราคา การลงทะเบียนรถ และงานอีกเยอะแยะมากมาย โดยเดิมทีแล้วงานที่เราได้รับมอบหมายให้ทำ คืองานของทีมๆนึง ซึ่งมี 5 คน แต่ตอนนี้เขาได้ออกจากบริษัทนี้แล้ว ตอนนี้ยังคงอยู่คอยสอนงานเรา สิ้นเดือนนี้ก็ไปกันหมดแล้ว ซึ่งเราต้องรับทำหน้าที่นี้ทั้งหมดเพียงคนเดียว เราเครียด กดดันมากตลอดเวลาที่ได้ทำงานนี้มา คือเราต้องสานงานต่อจากพวกเขาทั้งหมด ซึ่งเรารับไม่ไหวจริงๆ มันเยอะมากสำหรับการทำงานคนเดียว แล้วยิ่งเป็นมือใหม่อย่างเราด้วย แล้วงานที่พี่ๆเขาสอนเรามามันยังเป็นแค่ส่วนนึงเท่านั้น มันยังมีอีกที่เขายังไม่ได้สอน ตอนนี้แค่นี้เรายังไม่ค่อยคล่องเลย แล้วงานก็มีรออยู่อีกเยอะมาก ทั้งงานเก่าที่ต้องสานต่อ และงานใหม่ที่มีเข้ามาทุกวัน วันนี้ตอนบ่ายถึงจุดๆนึงที่เราแบบไม่ไหวแล้ว เขากำลังจะสอนงาน เราก็ปล่อยโฮออกมาเลย คือพยายามกลั้นแล้วไม่อยู่จริงๆ ณ ตอนนั้นคือแบบ เฮ้ย นี่เราต้องรับภาระทุกอย่างขนาดนี้เลยหรอ เราจะไหวหรอ พยายามจะหยุดและจะไปร้องต่อในห้องน้ำ แต่ไม่ทันพี่อีกแผนกนึงเขาก็มาปลอบ แล้วพาไปนั่งสงบจิตสงบใจ ตั้งสมาธิในห้องทำงานเขา ซักพักใหญ่คุณฝ่าย HR เห็นก็มาบอกว่าขอคุยด้วย เขาก็บอกว่า
HR : "เราต้องขอขอบคุณมากที่ให้โอกาสมาทำงานที่นี่ แต่ตอนนี้คุณคงไม่เหมาะกับงานนี้ ยังไงเราจะจ่ายเงินที่คุณเสียเวลามาทำงานให้กับเรา ถึงแม้ว่าจะยังไม่ได้เซ็นสัญญาจ้างก็ตาม"
เรา : "หนูยังไม่ได้บอกว่าจะออกนะคะ หนูแค่รู้สึกเครียดและกดดันตัวเองในการทำงาน กลัวจะทำงานได้ไม่ดี กลัวว่าจะทำงานพลาด"
HR : "แต่เรามีเซ้นส์ที่มองดูแล้วว่าคุณไม่มีความสุขในการทำงาน พี่พูดตรงๆนะ ดูแล้วว่าเราดูมีทัศนคติที่ไม่ดีกับบริษัท แล้วเผอิญว่าพี่จบสายศิลป์ พี่ก็เลยค่อนข้างเป็นคนขี้สังเกตุเห็นว่าเราชอบทำหน้างออยู่ตลอดเวลา ดูไม่มีความสุขในการทำงาน
เรา : "เรื่องที่ว่าหนูหน้างอ หน้าหนูเป็นอย่างนี้มาตั้งแต้เด็กๆแล้วค่ะ โดนว่ามาตลอด อยู่เฉยๆมันก็เป็นอย่างนี้ค่ะ"
HR : "ขอบคุณนะคะที่บอกเรื่องหน้างอ แต่ดูแล้วถ้าคุณไม่มีความสุข ทางผู้บริหารก็จะเห็นว่าคุณไม่เหมาะกับงานนี้ ยังไงก็ถือว่ามันเป็นประสบการณ์ พี่ก็เคยเจอหนักกว่าคุณอีก บลาๆๆ"
แล้วคุณ HR ก็มักจะพูดว่าขอบคุณที่มาร่วมงานด้วยอยู่หลายครั้ง และพูดเรื่องจะจ่ายเงินให้ และก็บอกปิดท้ายงั้นก็ลองไปคิดดูก่อน แล้ววันจันทร์ก็มาแจ้งอีกที คือพูดแบบนี้ก็คือการเชิญให้ออกทางอ้อมอยู่แล้ว ทำไมจะต้องมาประดิษฐ์คำพูดสวยหรูก็ได้ ไม่ต้องอวดอ้างว่าตัวเองเก่งอย่างนั้นอย่างนี้ หรือเอาใครมาเปรียบเทียบก็ได้ แค่แสดงความจริงใจให้กันก็พอ ตั้งแต่วันมาสมัครสัมภาษณ์งาน จนถึงวันนี้ยังมองไม่เห็นความจริงใจจากคุณ HR หนึ่งเดียวของบริษัทนี้เลยสักนิดเดียว และชอบใช้งานให้เราทำอย่างอื่น ทั้งที่งานเราก็เยอะแยะ สุ่มหัวจนเครียดไปหมด เพื่อนร่วมงานทุกคนดีกับเรามาก ทุกคนเลย ทั้ง รปภ. แม่บ้าน พนักงานในออฟฟิศ และช่างทุกคน เราก็รู้สึกเสียดายนะมิตรภาพดีๆสั้นไปนิดนึง แต่เราคงไม่มีความจำเป็นจะต้องทำงานที่นี่ต่อไป เมื่อเขาเอ่ยปากแบบนี้แล้ว เราไม่แคร์นะ หางานใหม่ก็ได้
-อยากถามเพื่อนๆว่าเราควรทำยังไงกับงานที่ค้างอยู่ดี จะเคลียร์ให้เสร็จ ก็ไม่รู้จะได้เงินในวันที่ไปเคลียร์งานไหม?
ปล.เราคงผิดเองที่รัองไห้ให้เขาเห็น #อ่อนแอก็แพ้ไป ใช่ไหม??
ปล.รู้ได้ไงว่าเราไม่มีความสุข #เซ้นส์คุณทำงานพลาดนะคะ
กดดัน และเครียดในงานของตัวเอง กลั้นไม่ไหวร้องไห้ออกมา HR เห็น เรียกเข้าไปคุย "ขอบคุณที่ให้โอกาสมาร่วมงานกับเรา"
เริ่มเลยละกัน เราทำงานในบริษัทแห่งนึง โดยเพิ่งเข้ามาเริ่มงานได้ 2 อาทิตย์ เราทำงานอยู่ในแผนกบริการ ตำแหน่งธุรการและประสานงานทั่วไป เราต้องทำงานร่วมกับช่าง ประสานงานเรื่องการเบิกจ่ายอะไหล่ การเคลมสินค้า การเสนอราคา การลงทะเบียนรถ และงานอีกเยอะแยะมากมาย โดยเดิมทีแล้วงานที่เราได้รับมอบหมายให้ทำ คืองานของทีมๆนึง ซึ่งมี 5 คน แต่ตอนนี้เขาได้ออกจากบริษัทนี้แล้ว ตอนนี้ยังคงอยู่คอยสอนงานเรา สิ้นเดือนนี้ก็ไปกันหมดแล้ว ซึ่งเราต้องรับทำหน้าที่นี้ทั้งหมดเพียงคนเดียว เราเครียด กดดันมากตลอดเวลาที่ได้ทำงานนี้มา คือเราต้องสานงานต่อจากพวกเขาทั้งหมด ซึ่งเรารับไม่ไหวจริงๆ มันเยอะมากสำหรับการทำงานคนเดียว แล้วยิ่งเป็นมือใหม่อย่างเราด้วย แล้วงานที่พี่ๆเขาสอนเรามามันยังเป็นแค่ส่วนนึงเท่านั้น มันยังมีอีกที่เขายังไม่ได้สอน ตอนนี้แค่นี้เรายังไม่ค่อยคล่องเลย แล้วงานก็มีรออยู่อีกเยอะมาก ทั้งงานเก่าที่ต้องสานต่อ และงานใหม่ที่มีเข้ามาทุกวัน วันนี้ตอนบ่ายถึงจุดๆนึงที่เราแบบไม่ไหวแล้ว เขากำลังจะสอนงาน เราก็ปล่อยโฮออกมาเลย คือพยายามกลั้นแล้วไม่อยู่จริงๆ ณ ตอนนั้นคือแบบ เฮ้ย นี่เราต้องรับภาระทุกอย่างขนาดนี้เลยหรอ เราจะไหวหรอ พยายามจะหยุดและจะไปร้องต่อในห้องน้ำ แต่ไม่ทันพี่อีกแผนกนึงเขาก็มาปลอบ แล้วพาไปนั่งสงบจิตสงบใจ ตั้งสมาธิในห้องทำงานเขา ซักพักใหญ่คุณฝ่าย HR เห็นก็มาบอกว่าขอคุยด้วย เขาก็บอกว่า
HR : "เราต้องขอขอบคุณมากที่ให้โอกาสมาทำงานที่นี่ แต่ตอนนี้คุณคงไม่เหมาะกับงานนี้ ยังไงเราจะจ่ายเงินที่คุณเสียเวลามาทำงานให้กับเรา ถึงแม้ว่าจะยังไม่ได้เซ็นสัญญาจ้างก็ตาม"
เรา : "หนูยังไม่ได้บอกว่าจะออกนะคะ หนูแค่รู้สึกเครียดและกดดันตัวเองในการทำงาน กลัวจะทำงานได้ไม่ดี กลัวว่าจะทำงานพลาด"
HR : "แต่เรามีเซ้นส์ที่มองดูแล้วว่าคุณไม่มีความสุขในการทำงาน พี่พูดตรงๆนะ ดูแล้วว่าเราดูมีทัศนคติที่ไม่ดีกับบริษัท แล้วเผอิญว่าพี่จบสายศิลป์ พี่ก็เลยค่อนข้างเป็นคนขี้สังเกตุเห็นว่าเราชอบทำหน้างออยู่ตลอดเวลา ดูไม่มีความสุขในการทำงาน
เรา : "เรื่องที่ว่าหนูหน้างอ หน้าหนูเป็นอย่างนี้มาตั้งแต้เด็กๆแล้วค่ะ โดนว่ามาตลอด อยู่เฉยๆมันก็เป็นอย่างนี้ค่ะ"
HR : "ขอบคุณนะคะที่บอกเรื่องหน้างอ แต่ดูแล้วถ้าคุณไม่มีความสุข ทางผู้บริหารก็จะเห็นว่าคุณไม่เหมาะกับงานนี้ ยังไงก็ถือว่ามันเป็นประสบการณ์ พี่ก็เคยเจอหนักกว่าคุณอีก บลาๆๆ"
แล้วคุณ HR ก็มักจะพูดว่าขอบคุณที่มาร่วมงานด้วยอยู่หลายครั้ง และพูดเรื่องจะจ่ายเงินให้ และก็บอกปิดท้ายงั้นก็ลองไปคิดดูก่อน แล้ววันจันทร์ก็มาแจ้งอีกที คือพูดแบบนี้ก็คือการเชิญให้ออกทางอ้อมอยู่แล้ว ทำไมจะต้องมาประดิษฐ์คำพูดสวยหรูก็ได้ ไม่ต้องอวดอ้างว่าตัวเองเก่งอย่างนั้นอย่างนี้ หรือเอาใครมาเปรียบเทียบก็ได้ แค่แสดงความจริงใจให้กันก็พอ ตั้งแต่วันมาสมัครสัมภาษณ์งาน จนถึงวันนี้ยังมองไม่เห็นความจริงใจจากคุณ HR หนึ่งเดียวของบริษัทนี้เลยสักนิดเดียว และชอบใช้งานให้เราทำอย่างอื่น ทั้งที่งานเราก็เยอะแยะ สุ่มหัวจนเครียดไปหมด เพื่อนร่วมงานทุกคนดีกับเรามาก ทุกคนเลย ทั้ง รปภ. แม่บ้าน พนักงานในออฟฟิศ และช่างทุกคน เราก็รู้สึกเสียดายนะมิตรภาพดีๆสั้นไปนิดนึง แต่เราคงไม่มีความจำเป็นจะต้องทำงานที่นี่ต่อไป เมื่อเขาเอ่ยปากแบบนี้แล้ว เราไม่แคร์นะ หางานใหม่ก็ได้
-อยากถามเพื่อนๆว่าเราควรทำยังไงกับงานที่ค้างอยู่ดี จะเคลียร์ให้เสร็จ ก็ไม่รู้จะได้เงินในวันที่ไปเคลียร์งานไหม?
ปล.เราคงผิดเองที่รัองไห้ให้เขาเห็น #อ่อนแอก็แพ้ไป ใช่ไหม??
ปล.รู้ได้ไงว่าเราไม่มีความสุข #เซ้นส์คุณทำงานพลาดนะคะ