สวัสดีคะ ดิฉันเพิ่งจะตั้งกระทู้ครั้งแรก ออกแนวระบายและอยากได้คำแนะนำหนะคะ
ดิฉันแต่งงานมาได้จะ3ปีแล้วคะหลังจากที่คบหาดูใจกับสามีมาได้3ปีตอนนี้ก็รวมได้6ปีแล้วอะคะ
ตอนแรกเราคบกันเพราะเค้าอกหักมา ดิฉันก็ดูแลเอาใจใส่เขาเหมือนคนเป็นแฟนปกติแต่ดิฉันจะเป็นคนคอยเอาใจอยู่ฝ่ายเดียว ตอนแรกไม่เคยคิดเลยว่าเค้าจะเป็นคนไม่มีหัวใจ เพื่อนดิฉันเป็นคนแนะนำให้ได้รู้จักกับเขาเพราะเพื่อนบอกเค้าเพิ่งอกหักมา เราก็เริ่มทำความรู้จักกันมาหลังจากนั้น
ตลอดเวลาที่คบกันเขาจะดูนิ่งๆไม่หือไม่อือกับดิฉันเท่าไหร่ดิฉันพอรู้อยู่บ้างว่าเค้าคงอาจจะเศร้าอยู่แต่ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้เค้ายังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน
ดิฉันพยายามทำทุกอย่างให้เค้าร่าเริง มีบ้างครั้งที่เราสองคนหัวเราะกันบ้าง แต่มันคือความทรงจำที่ดีของดิฉันมากๆเลยคะสีหน้าสายตาที่ยิ้มแย้มนานๆจะเห็นทีนึง ดิฉันได้ยินข่าวแฟนเก่าของเขาแต่งงานจากเพื่อนหลังจากนั้นไม่นานเค้าก็มาขอเราแต่งงานตอนที่คบกันได้3ปีพอดี(เราเคยแอบคิดว่าเค้าประชดแฟนเก่าเค้าหรือเปล่า)
หลังจากแต่งงาน เค้าให้ดิฉันเป็นแม่บ้านเต็มตัวไม่ต้องออกไปทำงาน
หน้าที่ดิฉันก็คือดูแลทุกอย่างในบ้าน ตื่นเช้าทำกับข้าวห่อไปทำงานให้เค้า พอเค้าไปทำงานก็ จัดการซักผ้า กวาดบ้านถูบ้าน รีดผ้า จวบจนกับข้าวเตรียมรอเค้ากลับมาจากทำงานเราตั้งใจดูแลเค้าเพราะอยากให้เค้ารักดิฉันมากๆเหมือนที่ดิฉันรักเค้า แต่งมาได้3ปีแล้ว ดิฉันเริ่มทนกับความเฉยชาไม่ไหวคำถามในใจถามตลอดว่าเค้าจะรักเราบ้างไหม
และวันนึงเหตุการเลวร้ายก็ได้เกิดขึ้น เย็นเมื่อ2วันที่เเล้วเค้ากลับบ้านช้ามากคะเกือบตีหนึ่งดิฉันรอจนเค้ามา เค้ากลับมาในสภาพที่เมามากๆ
ฉันรีบไปรับที่หน้าประตูเพื่อนมาส่งแล้วรีบกลับไปฉันจะถามว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมถึงเมาแบบนี้ก็ไม่ได้ถามเพื่อน พอพาเข้ามาบ้านเค้าก็พูดอะไรหลายๆอย่างที่ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน ร้องเรียกชื่อแฟนเก่า แล้วตะโกนดังมากว่าจะกลับมาให้ความหวังทำไมสุดท้ายก็ไม่เลือกเค้า ดิฉันตกใจหน้าชาแต่พยายามใจเย็น
รีบไปหาผ้าชุบน้ำมาเช็ด ฉันเช็ดหน้าเค้าไปร้องไห้ไป แล้วที่เจ็บก็คือเค้าไล่เราออกจากตัวเค้าบอกอย่ามาแตะตัวเค้า แล้วพูดเหมือนคนอัดอั้นด่าว่าดิฉัน
ทำให้กูรักไม่ได้ยังจะเสนอหน้ามาอีกนะตลอดเวลากูคบกะไปงั้นๆแหละ จะไปไหนก็ไปเลย ดิฉันร้องไห้หนักกว่าเดิมแล้วถอยออกมา
ไม่อยากจะเชื่อเลยคะ เค้าไม่เคยพูดกูกะดิฉันเลย เคยได้ยินว่าคนเมามักพูดอะไรที่ออกมาจากใจ ดิฉันเดินร้องไห้ออกไปกลางดึกเดินขึ้นรถเมล์ไปหาเพื่อน
เรื่องผ่านมาจะ3วันแล้วดิฉันยังไม่ได้กลับไปเลยคะเค้าก็ไม่โทรมาถามหรืออะไร
ดิฉันควรออกมาจากชีวิตเค้าไหมคะ หรือคืนนั้นเค้าเมาจนพูดไม่คิด ดิฉันสับสนมากเลยคะ
ตลอดเวลา6ปีเค้าไม่เคยรักดิฉันเลยใช่ไหมคะ เรื่องแฟนเก่าก็ยังไม่ได้ถามเพราะเค้าไม่โทรมาตามหรือสงสัยว่าเราหายไปไหน เราเองก็ไม่กล้าโทรไปถามและไม่กล้ากลับไป ตอนนี้ดิฉันเสียใจมากกับเหตุกานที่เกิดขึ้น ยังจำเสียงตวาดได้ดี ฉันกลัวเค้าคะเพราะไม่เคยเห็นเค้าทำแบบนี้เลย
เราควรถอยห่างออกมาจากชีวิตเค้าไหมคะ
ดิฉันแต่งงานมาได้จะ3ปีแล้วคะหลังจากที่คบหาดูใจกับสามีมาได้3ปีตอนนี้ก็รวมได้6ปีแล้วอะคะ
ตอนแรกเราคบกันเพราะเค้าอกหักมา ดิฉันก็ดูแลเอาใจใส่เขาเหมือนคนเป็นแฟนปกติแต่ดิฉันจะเป็นคนคอยเอาใจอยู่ฝ่ายเดียว ตอนแรกไม่เคยคิดเลยว่าเค้าจะเป็นคนไม่มีหัวใจ เพื่อนดิฉันเป็นคนแนะนำให้ได้รู้จักกับเขาเพราะเพื่อนบอกเค้าเพิ่งอกหักมา เราก็เริ่มทำความรู้จักกันมาหลังจากนั้น
ตลอดเวลาที่คบกันเขาจะดูนิ่งๆไม่หือไม่อือกับดิฉันเท่าไหร่ดิฉันพอรู้อยู่บ้างว่าเค้าคงอาจจะเศร้าอยู่แต่ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้เค้ายังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน
ดิฉันพยายามทำทุกอย่างให้เค้าร่าเริง มีบ้างครั้งที่เราสองคนหัวเราะกันบ้าง แต่มันคือความทรงจำที่ดีของดิฉันมากๆเลยคะสีหน้าสายตาที่ยิ้มแย้มนานๆจะเห็นทีนึง ดิฉันได้ยินข่าวแฟนเก่าของเขาแต่งงานจากเพื่อนหลังจากนั้นไม่นานเค้าก็มาขอเราแต่งงานตอนที่คบกันได้3ปีพอดี(เราเคยแอบคิดว่าเค้าประชดแฟนเก่าเค้าหรือเปล่า)
หลังจากแต่งงาน เค้าให้ดิฉันเป็นแม่บ้านเต็มตัวไม่ต้องออกไปทำงาน
หน้าที่ดิฉันก็คือดูแลทุกอย่างในบ้าน ตื่นเช้าทำกับข้าวห่อไปทำงานให้เค้า พอเค้าไปทำงานก็ จัดการซักผ้า กวาดบ้านถูบ้าน รีดผ้า จวบจนกับข้าวเตรียมรอเค้ากลับมาจากทำงานเราตั้งใจดูแลเค้าเพราะอยากให้เค้ารักดิฉันมากๆเหมือนที่ดิฉันรักเค้า แต่งมาได้3ปีแล้ว ดิฉันเริ่มทนกับความเฉยชาไม่ไหวคำถามในใจถามตลอดว่าเค้าจะรักเราบ้างไหม
และวันนึงเหตุการเลวร้ายก็ได้เกิดขึ้น เย็นเมื่อ2วันที่เเล้วเค้ากลับบ้านช้ามากคะเกือบตีหนึ่งดิฉันรอจนเค้ามา เค้ากลับมาในสภาพที่เมามากๆ
ฉันรีบไปรับที่หน้าประตูเพื่อนมาส่งแล้วรีบกลับไปฉันจะถามว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมถึงเมาแบบนี้ก็ไม่ได้ถามเพื่อน พอพาเข้ามาบ้านเค้าก็พูดอะไรหลายๆอย่างที่ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน ร้องเรียกชื่อแฟนเก่า แล้วตะโกนดังมากว่าจะกลับมาให้ความหวังทำไมสุดท้ายก็ไม่เลือกเค้า ดิฉันตกใจหน้าชาแต่พยายามใจเย็น
รีบไปหาผ้าชุบน้ำมาเช็ด ฉันเช็ดหน้าเค้าไปร้องไห้ไป แล้วที่เจ็บก็คือเค้าไล่เราออกจากตัวเค้าบอกอย่ามาแตะตัวเค้า แล้วพูดเหมือนคนอัดอั้นด่าว่าดิฉัน
ทำให้กูรักไม่ได้ยังจะเสนอหน้ามาอีกนะตลอดเวลากูคบกะไปงั้นๆแหละ จะไปไหนก็ไปเลย ดิฉันร้องไห้หนักกว่าเดิมแล้วถอยออกมา
ไม่อยากจะเชื่อเลยคะ เค้าไม่เคยพูดกูกะดิฉันเลย เคยได้ยินว่าคนเมามักพูดอะไรที่ออกมาจากใจ ดิฉันเดินร้องไห้ออกไปกลางดึกเดินขึ้นรถเมล์ไปหาเพื่อน
เรื่องผ่านมาจะ3วันแล้วดิฉันยังไม่ได้กลับไปเลยคะเค้าก็ไม่โทรมาถามหรืออะไร
ดิฉันควรออกมาจากชีวิตเค้าไหมคะ หรือคืนนั้นเค้าเมาจนพูดไม่คิด ดิฉันสับสนมากเลยคะ
ตลอดเวลา6ปีเค้าไม่เคยรักดิฉันเลยใช่ไหมคะ เรื่องแฟนเก่าก็ยังไม่ได้ถามเพราะเค้าไม่โทรมาตามหรือสงสัยว่าเราหายไปไหน เราเองก็ไม่กล้าโทรไปถามและไม่กล้ากลับไป ตอนนี้ดิฉันเสียใจมากกับเหตุกานที่เกิดขึ้น ยังจำเสียงตวาดได้ดี ฉันกลัวเค้าคะเพราะไม่เคยเห็นเค้าทำแบบนี้เลย