เริ่มเรื่องเลย คือเราเป็นคนหน้าแบบนิ่ง เชิงจะไปทางบึ้งเลยซึ่ง เป็นหน้าปกติ ในใจก็ไม่มีอะไรว่างเปล่า ไม่ได้คิดอะไรกับสีหน้าที่ทำออกไป เพื่อนที่รู้จักก็จะแบบเข้าใจเพราะเห็นหน้าแบบนี้มานาน พอมาคุยก็จะรู้ว่าไม่มีอะไร แต่คนที่ไม่รู้จักหรือไม่สนิท เขาจะบอกว่าชอบทำหน้าเหมือนโกรธใครมา หน้าบึ้งมากๆ จนเขาไม่กล้าคุย แต่พอมาคุยก็จะรู้ว่าไม่มีอะไร บางคนก็จะบอกว่าเราควรยิ้มบ้าง ทำหน้าเป็นมิตรบ้าง เราก็ทำนะหลายๆครั้ง พยายามยิ้ม แบบเป็นมิตร แต่สุดท้ายสีหน้าก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม พอหลังๆหน้าเรานิ่งมากๆจนเพื่อนใหม่ๆที่เข้ามาไม่กล้าคุย จนมันกลายเป็นว่าเราเข้ากับคนยาก คนอื่นเข้าไม่ถึง

-- อยากถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่เป็นคนหน้านิ่งเหมือนกันว่าควรทำยังไง ไม่ให้คนอื่นคิดว่าเราต้องงี่เง่า หรือเข้าถึงยาก??

-- อยากถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่มีคนรอบข้างเปนแบบ จขกท. ว่าเวลาเจอแบบนี้ จะรู้สึกยังไง แล้วอยากจะบอกให้เขาแก้ไขยังไง

***ถ้ากระทู้ผิดพลาดอะไรไปต้องขอโทษด้วยนะคะ แล้วก็ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าคะ***