อันที่จริงก็ไม่ใช่คนอัธยาศัยไม่ได้เรื่องอะไรขนาดนั้นนะคะ อย่างเราอยู่ในสังคมไทยจะไปเจอคนรู้จักหรือคนไม่รู้จัก ส่วนใหญ่ก็จะทักทายกันโดยการยิ้ม ไม่ก็การไหว้อยู่แล้วซึ่งนั้นคือพื้นฐาน(จะชอบวัฒนธรรมไทยก็ตรงนี้แหล่ะ555) ส่วนการชวนคุยต่อยอดก็อีกเรื่อง ถ้าเป็นคนรุ่นราวคราวเดียวกันเราก็ทักทายตามปกติ(หมายถึงแบบเป็นตัวของตัวเอง)นะ ออกแนวเป็นคนเฟรนด์ลี่ซะด้วยซ้ำ แต่พอมาเจอคนต่างวัยนี่สิ(ที่อายุห่างกัน20ปีไรงี้)...ไปไม่เป็นเลยคือทำตัวไม่ถูก หมายถึงคนไม่รู้จักกันนะคะ แต่ถ้าเป็นคนที่รู้จักปกติก็ทักทายโอเคอยู่ค่ะ เลยอยากรู้ว่า....
>>>ควรทักทายคนต่างวัยที่ไม่รู้จักแต่เจอกันทุกวันยังไงดี??(ที่ผ่านมาเป็นปีๆไม่เคยทักทาย เหมือนปะทะกันทางสายตา ไม่เคยยิ้ม ชินกับการไม่ทักทายจนคล้ายว่ารู้จักกัน ถ้าไปทักคงแปลกมาก**)
>>>ข้อแตกต่างของมารยาทกับการมีสัมมาคารวะ(คนที่ไม่ทักทายใคร มักจะถูกมองอย่างไร)
>>>ข้อเสียของการไม่ทักทายแต่ต้องเจอกันทุกวัน
>>>ถ้าโดนหลบสายตาใส่ ผู้ถูกกระทำจะข้องใจอะไรรึเปล่า