สวัสดีครับ
ผมอยากมาเขียนเล่าระบายความรู้สึกเชิงคำถามกับท่านๆในพันทิปหน่อยครับ
ผมกับแฟนคบกันมาได้ปีกว่าแล้ว ช่วงนี้ผมกับแฟนดูห่างเหินกันมาก
        เธอไม่ค่อยอยากเจอผม เธอให้เหตุผลว่าอยากอยู่กับเพื่อนมากกว่า เธอม.6แล้ว
ผมพยายามทำความเข้าใจแฟนแล้วคิดใจเขาใจเราตลอดนะครับ ว่าเขาคงคิดถึงเพื่อนจริงๆ เพราะใกล้จะจบ ม.6กันแล้ว
        แต่พักหลังๆนี้ เธอไม่ค่อยสนใจผมเลย ผมก็คิดนะครับว่าเธอคงอ่านหนังสือสอบเข้า มีเรื่องให้เครียดมากมาย
เรื่องที่เรียน เรื่องเพื่อน ผมก็อยู่ข้างเธอเสมอเวลาเธอเครียดผมก็ยังคอยพร้อมจะรับฟัง
        เธอเป็นคนดีมากครับ ตอนผมป่วยเธอก็ดูแลผม เวลาผมมีปัญหาเธอก็คอยช่วย เธอเหมือนคนที่ไม่ใส่ใจ ซุ่มซ่าม
แต่จริงๆแล้วเธอเป็นคนใส่ใจมากครับ
        แต่ช่วงหลังๆเราก็ทะเลาะกันบ่อยๆ บ้างก็มาจากเรื่องที่เธอเคยบอกผมว่าเวลาผมหายไปเธอแชททิ้งไว้ทุกครั้ง
แต่ปัจจุบันผมนี่ละครับ ที่แชททิ้งไว้เสมอ เป็นคนพิมยาวๆ แต่เธอกลับตอบมาแค่ ค่ะ จ้าา ง่อวว อ่า อืม เมื่อก่อนเราแชทกันเกือบทั้งวันครับ  คุยกันเยอะมาก แต่ตอนนี้เหมือนคุยเฉพาเรื่องนิดๆหน่อยๆ ทำให้เราเลิกกันหลายครั้ง แต่ผมก็ตามง้อเธอตลอดครับ
อาจมีพักใจตัวเองบ้างแต่สุดท้ายผมก็ง้อเธอตลิดตามเธอจนกลับมาได้
        เธอเคยบอกกับผมว่าเธอชวนคุยไม่เก่งแต่ผมรู้สึกว่าเธอตอนแรกดีกว่าตอนนี้อีก ตอนนี้เธอเฉยๆกับผมมาก
ผมไม่กล้าที่จะบอกเธอว่าเธอเปลี่ยนไปไม่กล้าที่จะเรียกร้องกลัวเธอรำคาญ แล้วบอกเลิกอีก อีกอย่างก็ไม่อยากให้เธอเครียดเรื่องผม
มารำคาญเรื่องผมอีก เพราะแค่ตอนนี้เธอก็เครียดมากอยุ่แล้ว
        ผมไม่รุ้ว่าควรทำยังไงดี จะบอกเธอไปตรงๆดีไหม หรือ เก็บไว้คนเดียว ??