กลางป่าดิบเขียวครึ้มเขตอำเภออุ้มผาง จังหวัดตาก ธารน้ำสองสายไหลลงจากดอยมะม่วงสามหมื่นมาบรรจบรวมกันเป็นหนึ่งเดียวบริเวณหน้าผาสูงชันจนมีลักษณะคล้ายรูปหัวใจ ได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในน้ำตกสวยและสูงที่สุดของประเทศ ชื่อของน้ำตกนั้นมีเพียงหนึ่งเดียว "ปิตุ๊โกร"

"น้ำตกนี้ไม่ใช่เพิ่งค้นพบหรอก พวกกะเหรี่ยงชาวป่ารู้จักกันมาอยู่แล้ว แต่ในทางท่องเที่ยวเพิ่งมาเจอก็เลยพากันจัดทริปจนดังขึ้นเหมือนเดี๋ยวนี้ กะเหรี่ยงเรียกน้ำตกนี้ว่าปิตุ๊โกร ส่วนเปรโต๊ะลอซูเป็นชื่อมาตั้งกันเอาเองทีหลัง ชาวบ้านไม่รู้จักหรอก" เสียงใครคนหนึ่งในอุ้มผางเล่าให้ฟัง

และผมได้รับคำยืนยันแจ่มแจ้งจากการพูดคุยกับชาวกะเหรี่ยงท้องถิ่น

"น้ำตกเปรโต๊ะลอซูเคยไปไหม" ...สีหน้าคู่สนทนางงงวยไม่มีคำตอบ พอเปลี่ยนเป็น "ปิตุ๊โกรล่ะเคยไปหรือเปล่า" จึงมีคำตอบพร้อมเสียงตอบรับ "อ้อ... เคยแล้ว อยู่ทางโน้น"



อย่างที่เล่าครับว่าปิตุ๊โกรเพิ่งมีชื่อขึ้นด้านท่องเที่ยวไม่ถึงสิบปีที่ผ่านมา ผมเห็นภาพถ่ายทางอินเทอร์เน็ตแล้วความอยากข้างในมันร่ำร้องบอกว่าอยากไปเหลือเกิน แต่ก็พลาดมาปีแล้วปีเล่า กระทั่งเข้าหน้าฝนปีนี้แหละ เมื่อเพื่องผองที่เคยเที่ยวลุยๆ ด้วยกันมาชักชวนว่าสนใจไปปิตุ๊โกรไหม ผมจึงตอบว่า “ไป” ทันที โดยไม่ต้องดูข้อแม้อื่นเลย

ขอพูดถึงการเที่ยวน้ำตกปิตุ๊โกรสักนิด ที่นี่การท่องเที่ยวยังไม่มีการจัดระเบียบชัดเจน ถามว่าเดินเองโดยไม่มีไกด์ได้ไหม... ตอบว่าได้ถ้าคุณรู้ทาง แต่ถ้าไม่รู้เส้นทางล่ะ... แนะนำให้ติดต่อผ่านบริษัททัวร์ รีสอร์ทนำเที่ยวต่างๆ ในอุ้มผางนั่นแหละ เขามีบริการครบวงจรค่อนข้างสะดวก วิธีนี้ชัวร์ที่สุด และจุดไฮไลท์รูปหัวใจที่นี่มีน้ำเฉพาะฤดูฝนเท่านั้นนะ มิถุนายนจนถึงตุลาคม